Φώτης Φωτίου: «Ο Μπάιντεν είχε προτείνει επιστροφή της Αμμοχώστου!»
«Πέρασαν 47 χρόνια, και όμως εξακολουθούν να θεωρούνται αγνοούμενοι 783 συμπατριώτες μας, μεταξύ των οποίων και 47 από τους 83 αδελφούς μας από την Ελλάδα που τα ονόματα τους περιλήφθηκαν εξ αρχής στον κατάλογο των αγνοουμένων» λέει ο Φώτης Φωτίου.
Αποκλειστική, όσο και αποκαλυπτική συνέντευξη στην «Πελοπόννησο» έδωσε ο επίτροπος Προεδρίας της Κυπριακής Δημοκρατίας Φώτης Φωτίου, κάνοντας δραματική αναφορά στο θέμα των αγνοουμένων, στις προκλήσεις της Αγκυρας και την πολιτική των τετελεσμένων που εφαρμόζει ο Ερντογάν, εστιάζοντας παράλληλα στην αλλαγή πολιτικής των ΗΠΑ στη Μεσόγειο και τα ελληνοτουρκικά.
Ο κ. Φωτίου, εξηγεί στην «Πελοπόννησος» τους όρους και τις προϋποθέσεις κάτω από τις οποίες η Κύπρος είναι έτοιμη για ένα νέο κύκλο συνομιλιών με την Τουρκία, ενώ εκτιμά ότι τα περιθώρια ελιγμών της τουρκικής κυβερνήσεως είναι περιορισμένα, δεδομένης και της δεινής καταστάσεως της τουρκικής οικονομίας.
Κύριε Επίτροπε, η κατοχική δύναμη εξακολουθεί να παρεμποδίζει την διακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων της κυπριακής τραγωδίας.
Ορθά έχετε επισημάνει πως η Τουρκία εξακολουθεί να παρεμποδίζει τη διακρίβωση. Τι ωθεί όμως την Τουρκία να ακολουθεί αυτή την άτεγκτη όσο και απάνθρωπη στάση;
Καταφανώς, ναι, η έλλειψη της αναγκαίας βούλησης και θέλησης να επιδείξει ανθρώπινη προσέγγιση ανταποκρινόμενη προς τις απαιτήσεις της διεθνούς νομιμότητας και στις συνεχείς εκκλήσεις να τεθεί επιτέλους τέρμα στο δράμα που βιώνουν οι συγγενείς.
Χωρίς αμφιβολία, οι ευθύνες της Τουρκίας για την εκκρεμότητα του προβλήματος είναι τεράστιες. Από τη μια θέτει περιορισμούς στη διενέργεια εκταφών σε ούτω καλούμενες στρατιωτικές ζώνες, και από την άλλη απορρίπτει πεισματικά την πρόσβαση ερευνητών στα αρχεία του Τουρκικού στρατού σε ό,τι αφορά στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Αλλά ιδιαίτερα προκλητικό και απάνθρωπο είναι το γεγονός ότι αρνείται να δώσει στοιχεία για τις βίαιες και οργανωμένες μετακινήσεις λειψάνων αγνοουμένων από τους αρχικούς χώρους ταφής σε άλλους, με προφανή στόχο να αποκρυβούν οι τουρκικές ευθύνες για τη βάρβαρη μεταχείριση Ελληνοκυπρίων και Ελλαδιτών που τελούσαν σε αιχμαλωσία.
«ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ ΕΙΜΑΙ»
Πόσες υποθέσεις Ελληνοκυπρίων και Ελλαδιτών βρίσκονται ακόμα σε εκκρεμότητα;
Πέρασαν 47 χρόνια, και όμως εξακολουθούν να θεωρούνται αγνοούμενοι 783 συμπατριώτες μας, μεταξύ των οποίων και 47 από τους 83 αδελφούς μας από την Ελλάδα που τα ονόματα τους περιλήφθηκαν εξ αρχής στον κατάλογο των αγνοουμένων. Για τη διερεύνηση όλων ανεξαίρετα των περιπτώσεων καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια. Προσκρούομε όμως στην αδιαλλαξία και την αρνητικότητα της τουρκικής πλευράς, η οποία φαίνεται να επενδύει στην παρέλευση του χρόνου. Εμείς, ωστόσο, δεν πρόκειται ποτέ να απεμπολήσουμε τα αναφαίρετα ανθρώπινα δικαιώματα των συγγενών αλλά και το χρέος μας απέναντι σε όσους θυσιάστηκαν για την ελευθερία μας.
Η Τουρκία ως υπαίτιος, όχι μόνο της τραγωδίας των αγνοουμένων αλλά και για την ως σήμερα διαιώνιση της, έχει ευθύνες και υποχρεώσεις τις οποίες θα πρέπει να αναλάβει. Και για τούτο, θα πρέπει να τερματιστεί και η ανοχή που επιδεικνύεται από μέρους ορισμένων χωρών, οι οποίες μπορούν να διαδραματίσουν θετικό ρόλο, απέναντι στους τακτικισμούς και τα προσκόμματα της τουρκικής πλευράς. Προς αυτή την κατεύθυνση θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε.
Υπάρχουν εξελίξεις στο τεράστιο πρόβλημα των σκόπιμων μετακινήσεων λειψάνων από τους πρωτογενείς χώρους ταφής;
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση 70 Ελληνοκυπρίων πολιτών που συνελήφθησαν στο χωριό Ασσια. Μεταφέρθηκαν σε σημείο έξω από το γειτονικό χωριό Αφάνεια, συγκεκριμένα σε τοποθεσία που είναι γνωστή ως Ορνίθι, και εκεί τους εκτέλεσαν πυροβολώντας τους στο κεφάλι ενώ ήταν δεμένοι πισθάγκωνα. Στη συνέχεια έριχναν τις σωρούς τους σε δυο παρακείμενα πηγάδια. Γύρω στο 1996, οργανωμένα, με εκσκαφείς και φορτηγά, μετακίνησαν τα οστά τους σε άλλο απομακρυσμένο σημείο για να αποκρυβεί η μια και μόνη αλήθεια της βάρβαρης μεταχείρισης αθώων πολιτών.
Ενοχη για όλη αυτή την αγριότητα είναι φυσικά η Τουρκία, αλλά δεν πρέπει να παραγνωρίζονται και οι ευθύνες Τουρκοκυπρίων εξτρεμιστών που για χρόνια δρούσαν στο εσωτερικό της Κύπρου για την προώθηση των διχοτομικών και επεκτατικών σχεδίων της Αγκυρας. Αυτό είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο που ήδη καταγράφηκε από την ιστορία, με αρχή τα τέλη της δεκαετίας του ’50 και την ανοχή των Βρετανών αποικιοκρατών, αν όχι των σχεδιασμών μεταξύ τους για το έλεγχο της Κύπρου.
Δυστυχώς, και πρέπει αυτό να τονιστεί, το πρόβλημα των σκόπιμων μετακινήσεων δεν αφορά μόνο τις υποθέσεις αγνοουμένων της Ασσιας αλλά και εκατοντάδες άλλες υποθέσεις αγνοουμένων μας όπως του Κορνόκηπου, Αγκαστίνας, λόφου Λαπάτσα, Αγίου Ιλαρίωνα, Στρογγυλού κ.λπ. Από πλευράς μας, και θέλω να το επισημάνω ότι δεν θεωρούμε ότι η παράδοση μεμονωμένων οστών στις οικογένειες για ταφή αποτελεί πλήρη διευκρίνιση της τύχης του αγαπημένου τους συγγενούς.
Πόσο αισιόδοξος είστε για το κλείσιμο των εναπομεινασών υποθέσεων αγνοουμένων;
Λόγω ακριβώς της έλλειψης συνεργασίας και της αναγκαίας βούλησης από μέρους της τουρκικής πλευράς, κάθε άλλο παρά αισιόδοξος είμαι για την επίλυση της τραγωδίας των αγνοουμένων. Και όταν αναφέρομαι σε επίλυση, εννοώ τη διερεύνηση και της τελευταίας περίπτωσης των αγνοουμένων μας προκειμένου να ριφθεί άπλετο φως στο δράμα που συνεχίζουν να βιώνουν οι συγγενείς τους και να ησυχάσουν οι ψυχές όσων από αυτούς έφυγαν μοιραία από τη ζωή.
Ανεξάρτητα όμως από την άρνηση και τους τακτικισμούς της κατοχικής δύναμης εμείς συνεχίζουμε και θα συνεχίσουμε τον ιερό και τίμιο αγώνα μας για διευκρίνιση της τύχης και του τελευταίου αγνοούμενου μας. Αυτό για εμάς αποτελεί χρέος και εθνική επιταγή απέναντι στους ήρωες μας και στις οικογένειες τους.
« ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΕΓΚΛΩΒΙΣΤΕΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΩΝ»
Μπορεί η Τουρκία να δημιουργήσει τετελεσμένα με τις κινήσεις της στην περίκλειστη περιοχή της Αμμοχώστου και να διαιρέσει τους Ελληνοκυπρίους με την επιστροφή περιουσιών ή τις αποζημιώσεις; Μήπως τελικά η Κύπρος έχει εγκλωβιστεί στην πολιτική των τετελεσμένων της Τουρκίας και ακολουθεί ασθμαίνουσα την ατζέντα Ερντογάν;
Τα τετελεσμένα είναι ανέκαθεν η τακτική που ακολουθεί η Τουρκική πλευρά για να επιβάλει τα δικά της συμφέροντα. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσονται και οι απειλές και οι εκβιασμοί. Είναι με αυτή την πολιτική και τακτική που είμαστε για χρόνια αντιμέτωποι. Ουδέποτε η Αγκυρα επέδειξε τη δέουσα ειλικρινή συνεργασία για επίτευξη του στόχου μιας λύσης του προβλήματος που να είναι κοινά αποδεκτή και να συνάδει με τα ψηφίσματα και τις αποφάσεις του ΟΗΕ. Επομένως, δεν θα έλεγα ότι έχουμε εγκλωβιστεί στην πολιτική των τετελεσμένων της Τουρκίας ή ακολουθούμε ασθμαίνοντες την ατζέντα του κυρίου Ερντογάν. Για δεκαετίες τώρα γνωρίζουμε καλά ποιος είναι ο αντίπαλος μας και ποιος είναι πραγματικά ο στόχος του με την προκλητική περιφρόνηση του διεθνούς δικαίου και την έλλειψη κάθε πραγματικής βούλησης και θέλησης από μέρους της Τουρκίας.
Σε ό,τι αφορά στις εξαγγελίες της τουρκικής πλευράς για αλλαγή του καθεστώτος τμήματος της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου, με παράλληλη παρότρυνση σε όσους Ελληνοκυπρίους το επιθυμούν να προσφύγουν στη λεγόμενη Επιτροπή Αποζημιώσεων, τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου που συνήλθαν σχετικά υπό την προεδρία του Προέδρου της Δημοκρατίας κατέληξαν στις ακόλουθες θέσεις:
1. Η αλλαγή του καθεστώτος τμήματος της περίκλειστης περιοχής της Αμμοχώστου από στρατιωτική σε περιοχή αστικής χρήσης, αποτελεί κατάφωρη παραβίαση των σχετικών ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και ειδικά των ψηφισμάτων 550 (1984) και 789 (1992) τα οποία καλούν για άμεση μεταβίβαση της περιοχής υπό τη διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών.
2. Αυτές οι εξαγγελίες πλήττουν καίρια τις προοπτικές επανέναρξης των διαπραγματεύσεων για επίτευξη συνολικής λύσης στη βάση των περί Κύπρου ψηφισμάτων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, του Διεθνούς Δικαίου, αρχών και αξιών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
3. Στόχος της Τουρκίας με τις νέες εξαγγελίες είναι η περαιτέρω προώθηση των σχεδιασμών της για οριστικοποίηση της διχοτόμησης.
4. Χωρίς να παραγνωρίζεται η αρχή ότι ο σεβασμός στο ατομικό δικαίωμα στην περιουσία είναι δεδομένος και ουδείς δύναται να εμποδίσει την ενάσκηση του δικαιώματος αυτού, το Εθνικό Συμβούλιο σημειώνει ότι στο ενδεχόμενο προσφυγής στη λεγόμενη Επιτροπή εγκυμονούν σοβαροί κίνδυνοι σε σχέση με τις στοχεύσεις της Τουρκίας.
5. Η κρισιμότητα των στιγμών επιβάλλει ομοψυχία και ομογνωμία. Το Εθνικό Συμβούλιο καλεί σε ενότητα στην προσπάθεια αντιμετώπισης των νέων διχοτομικών μεθοδεύσεων της Τουρκίας.
Σε συνέχεια είχαμε την απερίφραστη καταδίκη των τουρκικών ενεργειών με τη δήλωση του προέδρου του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, δήλωση που περιλαμβάνει ρητές αναφορές σε σύγκριση με άλλες προηγούμενες στις έκνομες τουρκικές ενέργειες και γενικότερα στην τουρκική στάση, όπως και τη σημαντική επίσης δήλωση από μέρους της Ευρωπαϊκής Ενωσης που, όπως και το Συμβούλιο Ασφαλείας, καλεί την Τουρκία για ανατροπή των αποφάσεων της για την Αμμόχωστο και προειδοποιεί με λήψη μέτρων. Και στις δυο περιπτώσεις επιβεβαιώνεται η βάση αναζήτησης λύσης του Κυπριακού, ενώ από πλευράς Ευρωπαϊκής Ενωσης τονίζεται πως ενεργεί όχι απλώς προς το συμφέρον μόνον της Κύπρου, αλλά και προς το συμφέρον όλων των κρατών-μελών της Ενωσης.
«ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΜΑΚΡΑ ΑΝΟΧΗ;»
Θα μπορούσε να μιλήσει κανείς για άσφαιρα ψηφίσματα, συστάσεις και προειδοποιήσεις που έχουν αποθρασύνει τον Ερντογάν, ο οποίος κινείται ανερυθρίαστα εκτός των κανόνων του διεθνούς δικαίου;
Θεωρείτε ότι είναι πιθανές οι οποίες κυρώσεις στην Τουρκία; Θα ήταν ικανές αυτές οι κυρώσεις σε περίπτωση που επιβάλλονταν, να αναχαιτίσουν την έκνομη πολιτική της κατοχικής δύναμης και να συνετίσουν την ηγεσία της;
Αντιλαμβάνεσθε ότι είμαστε αντιμέτωποι με μια Τουρκία της οποίας η ηγεσία ακολουθεί μια τακτική μεγαλοϊδεατισμού και νεοοθωμανισμού. Αυτό δεν προκύπτει μόνο από τις θέσεις της στο Κυπριακό, αλλά και από την εμπλοκή της και σε άλλα διεθνή ζητήματα, σε βαθμό ώστε να προκαλεί σοβαρές αναταράξεις και βαθύ προβληματισμό. Αναγνωρίζουμε βέβαια τι ρόλο διαδραματίζουν τα ιδιαίτερα συμφέροντα κάποιων χωρών που είναι σε θέση να επηρεάσουν και άλλες χώρες. Συμφέροντα όμως, η διεκδίκηση ή η υποστήριξη των οποίων υπόκειται σε περιορισμούς. Υπάρχουν όρια που η υπέρβαση τους ανατρέπει τις επιθυμητές ισορροπίες και δημιουργεί άλλα προβλήματα.
Στην περίπτωση των τελευταίων τουρκικών προκλήσεων, το είδαμε και αυτό. Χώρες οι οποίες διατηρούσαν ένα άλλο επίπεδο σχέσεων με την Τουρκία, λόγω συμφερόντων, τελικά συνέπλευσαν στην έντονη καταδίκη των εξαγγελιών της προσθέτοντας στο βαρύ σκηνικό που υπάρχει για την Τουρκία. Βλέπετε, οι πιο ισχυρές χώρες της γης, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία προηγούμενα, για να μην αναφερθώ και σε άλλες χώρες, αναγκάστηκαν κάποια στιγμή να τερματίσουν τη στρατιωτική τους εμπλοκή στο Αφγανιστάν, όπως έπραξαν στο παρελθόν και σε άλλες περιπτώσεις. Αυτό λόγω εκτιμώμενου μακροπρόθεσμου κόστους.
Πιστεύει κανείς ότι δεν θα έχει κόστος για την Τουρκία η στρατιωτική της εμπλοκή στη Συρία, τη Λιβύη και το Ιράκ; Οτι για τις βλέψεις που έχει σε ό,τι αφορά στην Αρμενία, είναι πραγματικά σε θέση να ανοίξει ακόμα νέο παράθυρο πολέμου στα ανατολικά της; Οτι μπορεί να συγκρουστεί και με το Ισραήλ, αναλαμβάνοντας ρόλο δήθεν προστάτη της Ιερουσαλήμ σε υποστήριξη της μουσουλμανικής πλευράς; Οτι θα υπάρξει μακρά ανοχή στις πειρατικές ενέργειες της στην Ανατολική Μεσόγειο για έλεγχο των ενεργειακών κοιτασμάτων και ολόκληρης της περιοχής; Οτι μπορεί, τέλος πάντων, να ανοίγει όσα μέτωπα επιθυμεί η ηγεσία της, χωρίς να υπολογίζει την οικονομική κατάσταση της χώρας και τις αντιδράσεις στο εσωτερικό της;
Οπως προανέφερα, υπάρχουν όρια και σε τέτοιες περιπτώσεις εκείνο που θα υπερισχύσει είναι το διεθνές δίκαιο και μόνον, ως ασπίδα έναντι της παρανομίας και της ευθείας απειλής κατά της ειρήνης και της ασφάλειας των κρατών. Εμείς ως Κύπρος μαζί με την Ελλάδα επιδιώκουμε με γειτονικές και άλλες χώρες συνεργασίες εδρασμένες στο διεθνές δίκαιο και στις αρχές της καλής γειτονίας και της συνεργασίας. Επιδιώκουμε επίσης την περαιτέρω ανάπτυξη των ήδη φιλικών σχέσεων μας με χώρες που έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα στη διαμόρφωση των εξελίξεων και προσδοκούμε ότι με την ενίσχυση των θέσεων μας, αναλόγως και των εξελίξεων στα άλλα μέτωπα που άνοιξε ή θα ανοίξει ο Ερντογάν, ναι, θα μπορούσε να αναχαιτιστεί η έκνομη πολιτική της κατοχικής δύναμης και να συνετιστεί η ηγεσία της.
«Η ΕΚΛΟΓΗ ΜΠΑΪΝΤΕΝ ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΤΕΛΟΣ ΣΕ ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΔΟ ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑΣ»
Είναι ορατή η αλλαγή πολιτικής εκ μέρους των ΗΠΑ σε σχέση με το Κυπριακό, μετά την εκλογή Μπάιντεν; Ευελπιστείτε σε θεαματικές κινήσεις προς την κατεύθυνση επίλυσης του προβλήματος;
Ο κύριος Μπάιντεν γνωρίζει πολύ καλά το Κυπριακό και είναι μέσα στις προσδοκίες μας η ενεργότερη εμπλοκή των Ηνωμένων Πολιτειών στις προσπάθειες επίλυσης του προβλήματος. Ενώ ήταν αντιπρόεδρος ο κ. Μπάιντεν επισκέφθηκε την Κύπρο τον Μάιο του 2014 μετά από προσωπικές ενέργειες του Προέδρου της Δημοκρατίας και με τη βοήθεια της ομογένειας μας στις ΗΠΑ. Μετέφερε συγκεκριμένες προτάσεις επιστροφής της Αμμοχώστου. Η όλη του προσπάθεια απέτυχε όμως ως αποτέλεσμα της τουρκικής αδιαλλαξίας και ειδικότερα της απαίτησης της τουρκικής πλευράς για νομιμοποίηση του παράνομου αεροδρομίου της Τύμπου και των λιμένων της Αμμοχώστου και της Κερύνειας, κάτι που θα οδηγούσε στην αναγνώριση του ψευδοκράτους σύμφωνα με τους τουρκικούς σχεδιασμούς.
Η εκλογή του στην προεδρία των ΗΠΑ, σύμφωνα με τους διεθνείς αναλυτές, είχε σηματοδοτήσει ανακατατάξεις στις γεωπολιτικές ισορροπίες της Ανατολικής Μεσογείου, καθώς και τον προσανατολισμό της χώρας του στο μέτωπο των ελληνοτουρκικών διαφορών και το Κυπριακό. Οι διεθνείς αναλυτές φθάνουν μέχρι του σημείου να εκτιμήσουν ότι η εκλογή του Τζο Μπάιντεν θα φέρει τέλος σε μια περίοδο «ατιμωρησίας» στις σχέσεις Ηνωμένων Πολιτειών και Τουρκίας, κατά την οποία διπλωματικές επιλογές της Άγκυρας που έβλαπταν τα αμερικανικά συμφέροντα παρέμειναν αναπάντητες από τις αμερικανικές αρχές, λόγω της παρεμβάσεως της διοικήσεως Τραμπ.
Με την έννοια αυτή προστίθεται ότι σε σειρά ζητημάτων που άπτονται των διμερών σχέσεων αλλά και περιφερειακών προβλημάτων, η διοίκηση Μπάιντεν αναμένεται να απαιτήσει την προσήλωση της Τουρκίας ως μέλους του ΝΑΤΟ και του δυτικού κόσμου. Τα περιθώρια ελιγμών της τουρκικής κυβερνήσεως είναι περιορισμένα δεδομένης και της δεινής καταστάσεως της τουρκικής οικονομίας.
Θα πρέπει να συνεκτιμηθεί, εξάλλου πως μετά τις εξελίξεις στο Αφγανιστάν και την πίεση που αισθάνεται τώρα η Ουάσιγκτον, η ανατολική Μεσόγειος έχει προσλάβει ακόμα μεγαλύτερη σημασία για τα Αμερικανικά συμφέροντα, λόγω της αύξησης, μεταξύ άλλων, των αρνητικών παραμέτρων για την γεωπολιτική ασφάλεια του Ισραήλ. Εκτιμώ πως η ευρύτερη περιοχή μας εντάσσεται σε εκείνες που η Αμερικανική πολιτική θέτει πολύ ψηλά στις προτεραιότητές της.
«ΕΤΟΙΜΟΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΝΕΟ ΚΥΚΛΟ ΣΥΝΟΜΙΛΙΩΝ»
Μετά τα όσα έχουν προηγηθεί εκ μέρους της κατοχικής δύναμης, θεωρείτε ότι υπάρχει κοινό πλαίσιο συζήτησης με την Τουρκία και την τουρκοκυπριακή πλευρά; Θα μπορούσε να επαναρχίσει ο διάλογος από εκεί που διεκόπη στον Κραν Μοντανά, ή πλέον είναι αργά; Σε αυτή την περίπτωση θα υπήρχε κάποια προοπτική συνεννόησης;
Οι δικές μας θέσεις είναι ξεκάθαρες, όπως επανειλημμένα τονίστηκε από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας κύριο Νίκο Αναστασιάδη, τόσο εγγράφως και διά ζώσης προς τον γενικό γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, όσο και με άλλες επίσημες τοποθετήσεις του. Είμαστε έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να εμπλακούμε σε ένα κύκλο συνομιλιών από το σημείο που διακόπηκαν στο Κραν Μοντανά, στη βάση των παραμέτρων που ο ίδιος ο Γενικός Γραμματέας έθεσε, σύμφωνα με τους όρους εντολής του από το Συμβούλιο Ασφαλείας του διεθνούς οργανισμού.
Η λύση που επιδιώκουμε είναι μέσα σε αυτό το πλαίσιο. Λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας όπως καθορίζεται από τα ψηφίσματα και τις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών, λύση που να εξυπηρετεί τα συμφέροντα και των δυο κοινοτήτων, χωρίς κατοχικά στρατεύματα ή εγγυητικά και παρεμβατικά δικαιώματα της Τουρκίας. Λύση, ακόμα, σύμφωνη και με τις αρχές και αξίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Δυστυχώς η τουρκική και η τουρκοκυπριακή ηγεσία έδειξαν ότι άλλα έχουν κατά νουν. Εισήγαγαν το στοιχείο της λεγόμενης κυριαρχικής ισότητας και ξεκαθάρισαν ότι τυχόν επανάληψη των διαπραγματεύσεων θα πρέπει να γίνει στη βάση δυο χωριστών κρατών. Αν είναι δυνατόν!
Βέβαια, ξεκάθαροι ήταν οι στόχοι της Τουρκίας και στα προηγούμενα χρόνια. Παρά τους ιστορικούς συμβιβασμούς και τις υποχωρήσεις της δικής μας πλευράς ακόμα και σε θέματα αρχών, η τουρκική αδιαλλαξία δεν επέτρεψε ποτέ την επίτευξη μιας λύσης που θα οδηγούσε σε ένα πραγματικά ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος , σε μια λειτουργική, βιώσιμη και σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα. Ανέκαθεν η τουρκική πλευρά απέβλεπε στην υλοποίηση των διαχρονικών της στόχων για μετατροπή μέρους ή του συνόλου του κυπριακού εδάφους σε προτεκτοράτο της. Αυτά είναι πολύ γνωστά. Καταγράφηκαν ήδη από την ιστορία. Εκείνο που ευχόμαστε είναι την αλλαγή της τουρκικής στάσης. Μόνο έτσι θα είναι δυνατόν να διεξαχθούν ουσιαστικές διαπραγματεύσεις».
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News