Λεύκωμα για το Πατρινό Καρναβάλι – Ρηγόπουλος: «Απόρησα όταν το τελείωσα, πώς αποφάσισα να το ξεκινήσω!»
Στόχος, να αναδειχθεί όλη η ενέργεια, η ενάργεια και η ζωτικότητα του θεσμού του Καρναβαλιού, η απίστευτη δυναμική και η θρυλική του ιστορία, οι άγνωστες πτυχές αλλά και τα ευτράπελα περιστατικά του, από την απελευθέρωση της Πάτρας από τους Τούρκους, μέχρι και σήμερα
Μεγάλη υπόθεση να συγκεντρώνεις ιστορικό και φωτογραφικό υλικό 194 ετών από το Πατρινό Καρναβάλι σε δίτομο λεύκωμα. Θέλει, πρωτίστως, αγάπη, μεράκι, υπομονή και επιμονή. Τα διαθέτει όλα ο δημοσιογράφος της εφημερίδας «Πελοποννησος» Παναγιώτης Ρηγόπουλος, ο οποίος αν και, όπως ομολογεί «απόρησα όταν το τελείωσα, πώς αποφάσισα να το ξεκινήσω!», τα κατάφερε περίφημα, παραδίδοντάς μας ένα πολύτιμο έργο με τίτλο «Καρναβαλική Πάτρα» (εκδ. 24 γράμματα), το οποίο φωτίζει τη διαδρομή και την εξέλιξη του κορυφαίου θεσμού της πόλης μας. Το παρουσιάζει στο κοινό την Τρίτη 21 Φεβρουαρίου και ώρα 19.30, στην αίθουσα του Εμπορικού Συλλόγου Πατρών, και σήμερα μας ξεναγεί στις σελίδες του.
Να ξεκινήσουμε από τη σχέση σου με το Καρναβάλι. Πόσα χρόνια μετράει και τι σημαίνει για σένα;
Ξεκινάει από τα χρόνια του Baby Rally! Το θρυλικό παιχνίδι που δημιούργησε ο Φυσιολατρικός Σύνδεσμος Πατρών και έγραψε τη δική του ξεχωριστή ιστορία στο Πατρινό Καρναβάλι και γαλούχησε καρναβαλικά, χιλιάδες παιδιά. Ενα από αυτά τα παιδιά, στη δεκαετία του 1980, ήμουν και εγώ! Ενα παιχνίδι που έχει μια ξεχωριστή σύνδεση με μένα και την οικογένειά μου, αφού εμπνευστής του ήταν το 1968 ο θείος μου Κίμων Ρηγόπουλος, πρόεδρος τότε και έως το 2016, του Φυσιολατρικού.
Αργότερα, το 1987, εισήλθα στην 1η Σχολή Κατασκευαστών Καρναβαλικών Αρμάτων και Κατασκευών, που είχε δημιουργήσει ο Δήμος Πατρέων σε συνεργασία με το Κέντρο Τεχνικής Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΚΕΤΕΚ) με δασκάλους τον Πέτρο Βρυώνη και τον αείμνηστο Τζίμη Σουλιώτη. Αποφοιτώντας από τη Σχολή και πριν τις δημοσιογραφικές σπουδές μου στην Αθήνα, πρόλαβα και εργάστηκα ως κατασκευαστής αρμάτων στο θρυλικό Γκάζι, για τον Δήμο Πατρέων. Αλησμόνητη εμπειρία!
Στη συνέχεια, το 1992, ήμουν ένα από τα ιδρυτικά μέλη του πρώτου ιστορικού Συλλόγου «Σοκολατοριχτών», που λόγω του πρωτόγνωρου αντικειμένου του, κατάφερε και μπήκε στο βιβλίο Ρεκόρ Γκίνες! Οι Σοκολατοπόλεμοι με βρήκαν στα καρναβαλικά… χαρακώματα, έως και το 2017! Παράλληλα, από το 1992, ξεκινούσα τις τηλεοπτικές μεταδόσεις των παρελάσεων και αποκριάτικων εκδηλώσεων, περνώντας από τα μικρόφωνα σχεδόν όλων των τοπικών καναλιών. Μεταδόσεις τις οποίες συνέχισα αδιάλειπτα, μέχρι και το 2019, οπότε και πήρα την απόφαση να σταματήσω, θεωρώντας ότι ολοκλήρωσα τον τηλεοπτικό καρναβαλικό κύκλο μου.
Ενδιάμεσα, για 7 συνολικά χρόνια, από το 2004 έως και το 2010, συμπαρουσίαζα με τη συνάδελφο Νατάσσα Τραγουστή κατά κύριο λόγο, τις τηλεοπτικές μεταδόσεις για την ΕΤ-1. Μεγάλη ευθύνη, αλλά και τιμή!
Ποιο το έναυσμα για τη δημιουργία του λευκώματος «Καρναβαλική Πάτρα» και ποιος ο στόχος, ευθύς εξαρχής;
Σίγουρα μόνο οικονομικός δεν ήταν ο λόγος, αφού δεν υπάρχει κανένα χρηματικό όφελος για μένα από αυτή την έκδοση. Το αντίθετο! Το έναυσμα ήταν η ασίγαστη φλόγα της ιστορικής καταγραφής και της διάσωσης των ντοκουμέντων που συνδέονται με την κυοφορία, διαδρομή και εξέλιξη του Πατρινού Καρναβαλιού. Το δίτομο αυτό έργο, παραδίδεται από μένα στην πόλη των Πατρών ως ελάχιστη ένδειξη ανταπόδοσης, ευελπιστώντας ότι θα αποτελέσει το έναυσμα για να ακολουθήσουν ανάλογες εκδόσεις, αλλά παράλληλα απευθύνεται και σε κάθε έναν επισκέπτη, που φεύγοντας από το Πατρινό Καρναβάλι και την πόλη, θα μπορεί να κουβαλήσει στον τόπο του και να κρατήσει για πάντα στη βιβλιοθήκη του, ατόφια την αυθεντική ιστορία και εικόνα του Καρναβαλιού της.
Πώς και από πού αλίευσες τούς μικρούς θησαυρούς (1.000+1 ιστορίες/1.500+1 φωτογραφίες) που περιλαμβάνει και με τι κριτήριο έγινε η επιλογή τους;
Δεκάδες καρναβαλιστές, φορείς, σύλλογοι και πολίτες της Πάτρας, φωτογράφοι και οικογένειες των Πατρών, ένωσαν τις δυνάμεις τους και προσέφεραν ευγενικά το ιστορικό και φωτογραφικό τους αρχείο, ώστε για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού, να παρουσιαστεί ένα τέτοιας έκτασης, πληρότητας και τεκμηρίωσης, ιστορικό πόνημα για το Πατρινό Καρναβάλι. Μαζί με το δικό μου αρχείο, συγκεντρώθηκε ένα πραγματικά τεράστιο υλικό, που θα μπορούσε να συνθέσει ακόμα 8-10 τόμους! Η επιλογή έγινε με στόχο να αναδειχθεί όλη η ενέργεια, η ενάργεια και η ζωτικότητα του θεσμού του Καρναβαλιού, η απίστευτη δυναμική και η θρυλική του ιστορία, οι άγνωστες πτυχές αλλά και τα ευτράπελα περιστατικά του, από την απελευθέρωση της Πάτρας από τους Τούρκους, μέχρι και σήμερα.
Ποια η μεγαλύτερη πρόκληση/δυσκολία ενόσω ετοίμαζες το λεύκωμα που καλύπτει ολόκληρα 194(!) χρόνια;
Απόρησα όταν το τελείωσα, πώς αποφάσισα να το ξεκινήσω!
Μιας και ξεκινάς από το 1828 -πολύ πίσω στον χρόνο-, υπήρξε κάποια ιστορία, κάποιο συμβάν, που σε εντυπωσίασε ή σε παραξένεψε περισσότερο;
Πολλές μικρές και μεγάλες ιστορίες: Ο Καρνάβαλος που για κάποιο λόγο παρήλασε… αποκεφαλισμένος μία χρονιά, ο Καρνάβαλος που περπατούσε… όρθιος στους δρόμους της Πάτρας και χαιρετούσε τον κόσμο, η Βασίλισσα του Πατρινού Καρναβαλιού, που είχε προβλέψει στον Τζον Λένον, τον θάνατό του, ο Βασιλιάς Καρνάβαλος που παρήλασε με καθυστέρηση… ενός ολόκληρου έτους και κάηκε στις… 4 το πρωί, αλλά και ο… ταμίας του «Απόλλωνα» που εν αγνοία του, έγινε νονός των «Μπουρμπουλιών»(!) και πολλά άλλα.
Κάνοντας ένα φλας μπακ και επιστρέφοντας, στη συνέχεια, στο σήμερα, πώς θα χαρακτήριζες την πορεία του Πατρινού Καρναβαλιού, έτσι όπως έχει εξελιχθεί ως τις μέρες μας; Τι θα ήθελες να δεις να αλλάζει;
Δεν θα ήθελα να δω να μην αλλάζει! Το Καρναβάλι μεταλλάσσεται παράλληλα με την κοινωνία και ακολουθεί την εποχή του. Γιατί πολύ απλά, είναι κομμάτι της ίδιας της κοινωνίας, που το ορίζει και το διαμορφώνει, ανάλογα με τις ανάγκες και τις επιθυμίες της. Οπότε, αν το Καρναβάλι δεν άλλαζε, αυτό θα σήμαινε ότι δυστυχώς, η ζωή μας μένει στάσιμη.
Ο,τι αναπολούμε με νοσταλγία, είναι επειδή το ζήσαμε νέοι και όχι απαραίτητα γιατί ήταν το καλύτερο. Το εξιδανικεύουμε, επειδή μας παραπέμπει στην εποχή που είχαμε την άνεση και την πολυτέλεια, να είμαστε ανέμελοι και αθώοι…
Είναι έμφυτη ή επίκτητη η καρναβαλική τρέλα; Ανθρωποι που δεν έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει στην Πάτρα, μπορούν να νιώσουν το Καρναβάλι της, λες;
Είναι ένα ερώτημα, που έχει απαντηθεί ήδη από το 1990:
«Πατρινό Καρναβάλι για πάντα
Eλα να μάθεις τι θα πει Πατρινός
Πατρινό Καρναβάλι για πάντα
Eλα να ζήσεις για λίγο τρελός
Πατρινό Καρναβάλι για πάντα
Oλοι στους δρόμους ξενύχτες γυρνούν
Πατρινό Καρναβάλι για πάντα
Oλοι τα πίνουν χορεύουν γελούν».
Σου θυμίζει κάτι;
Μπαίνεις, υποθετικά μιλώντας, στη μηχανή του χρόνου. Σε ποιο Πατρινό Καρναβάλι θα ήθελες να κάνεις στάση και γιατί;
Αν υπήρχε μηχανή του χρόνου, δεν θα ήθελα να πάω στο παρελθόν, αλλά στο μέλλον! Θα ήθελα πολύ να μάθαινα πώς θα κατέγραφαν οι ιστορικοί του… 2123, το καρναβάλι που ζούμε σήμερα και αν ο ύμνος του Τάσου Μαραγκού θα τραγουδιόταν ακόμα! Αλλά κυρίως, για να πω την αλήθεια, εάν το… λεύκωμά μου, θα υπήρχε ακόμα σε κάποια βιβλιοθήκη!
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
