Σωτηρία Δριμάλα: «Ολοι μας χρειαζόμαστε μια ανατροπή…»

Η βραβευμένη ποιήτρια Σωτηρία Δριμάλα, μιλά στην «Π», λίγες μέρες μετά την  προ-παρουσίαση του βιβλίου της -η πρώτη της ποιητική συλλογή-η οποία εκδόθηκε από τη Στέγη Γραμμάτων Κωστής Παλαμάς και φέρει ως τίτλο το ψευδώνυμο «Τρυγγίτης».

Σωτηρία Δριμάλα: «Ολοι μας χρειαζόμαστε μια ανατροπή...»

Καλάβρυτα, Δεκέμβριος 2021. Συναντώ τη Σωτηρία Δριμάλα ως ξεναγό της έκθεσης «Πύρινες Μνήμες» με θέμα τα Εγκλειστα Γυναικόπαιδα του Ολοκαυτώματος για τις ανάγκες του ρεπορτάζ μου για την ταινία «Καλάβρυτα 1943». Η Σωτηρία είναι μία σπάνια και ταλαντούχα ποιήτρια. Από την πρώτη στιγμή, μου έκανε εντύπωση η ευγένεια και η ταπεινότητά της. Η Σωτηρία Δριμάλα τον Δεκέμβριο του 2021 έλαβε το 1ο Βραβείο Νέου Ποιητή «Αθανάσιος Στεφανόπουλος υπ’ αριθ. 1» γεννηθέντος από το 1999, στον Πρώτο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης της Στέγης Γραμμάτων Κωστής Παλαμάς. Προ ημερών, μάλιστα, στην Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης έγινε η προ-παρουσίαση του βιβλίου της, η πρώτη της Ποιητική Συλλογή, η οποία εκδόθηκε από τη Στέγη Γραμμάτων Κωστής Παλαμάς και φέρει ως τίτλο το ψευδώνυμο «Τρυγγίτης».

Της Αντωνίας Ρηγάτου

 

-Κα Δριμάλα, λάβατε τον 5ο Επαινο μεταξύ 279 συμμετεχόντων και το 1ο Βραβείο Νέου Ποιητή από το 1999 στις 12-12-2021 στον Πρώτο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης της Στέγης Γραμμάτων Κωστής Παλαμάς στην Πάτρα, με τη συνεργασία της Εταιρίας ελλήνων Λογοτεχνών στην Αθήνα. Υπήρξε κύριος στόχος σας;

Οι στόχοι που θέτω είναι ελάχιστοι, αλλά φροντίζω να βαδίζω έχοντας προσδοκίες και απαιτήσεις από τον εαυτό μου. Προτιμώ να αφιερώνομαι σε έναν στόχο κάθε φορά και έπειτα να προχωρώ στον επόμενο, με ταπεινότητα και προσπάθεια. Η αρχική επιδιωξή μου ήταν η Κλασική Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή ΕΚΠΑ, που υλοποιήθηκε το 2017. Η δεύτερη ήταν ο έπαινος και το βραβείο, που αναφέρατε, αφότου  αντιλήφθηκα πως ήμουν έτοιμη- συναισθηματικά- Πλον να αποτινάξω τη συστολή και να τολμήσω. Στο πλαίσιο αυτό, έλαβα μέρος στο διαγωνισμό με θέμα «Μεθύστε με τ’ αθάνατο κρασί του ’21» μέσω του ποιήματος «ΖΩ» και του ψευδωνύμου «Τρυγγίτης» και απέσπασα- ανέλπιστα- τιμές.

 

– Πώς και πότε ξεκίνησε η σχέση σας με την Ποίηση; Τι σας ώθησε αυτήν;

Από τότε που ήμουν 5 με 6 ετών θυμάμαι σε πόση αμηχανία βρισκόμουν όταν χρειαζόταν να εκφραστώ προφορικά. Αντί αυτού, κατέφευγα στο χαρτί, όχι ως έσχατη λύση, αλλά από επιλογή, αφού, ενώ οι περισσότεροι έβλεπαν έναν χώρο κενό, εγώ αντίκριζα επάνω του στοιχισμένες όλες τις λέξεις που επιθυμούσα να διατυπώσω, αλλά αδυνατούσα. Τώρα συνειδητοποιώ πως εκείνα τα πρώτα, μικρά, ανεπιτήδευτα γράμματα ήταν η ένδειξη για την «κλίση» που θα ακολουθούσα, γιατί να γνωρίζετε πως είσαι ή όχι κάτοχος πτυχίου Φιλολογίας, η Ποίηση είναι από μόνη της Φιλολογία.

Κατά τη χρονική διάρκεια που γράφατε το βραβευμένο ποίημα «ΖΩ», από πού αντλήσατε την έμπνευσή σας;

Κατάγομαι από την Ανω Βλασία Καλαβρύτων, αλλά μεγάλωσα στα Καλάβρυτα όπου, όπως καταλαβαίνετε, τόσο η ύψωση του Λαβάρου της Επανάστασης του ’21 από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό στην Ιερά Μονή της Αγίας Λαύρας όσο και η μνήμη του Ολοκαυτώματος, γίνεται επιτακτική ανάγκη Επιβίωσης. Ως Ιστορία ορίζεται το γεγονός εκείνο, που είτε το βίωσες είτε το έμαθες, δεν το άφησες να λησμονηθεί. «Ζω, επειδή Ζουν» και γι’ αυτό τους θυμάμαι, σύμφωνα κιόλας με το ποίημά μου.

Η πρώτη σας ποιητική συλλογή εκδόθηκε από τη Στέγη Γραμμάτων Κωστής Παλαμάς και φέρει ως τίτλο το ψευδώνυμο «ΤΡΥΓΓΙΤΗΣ». Πώς προέκυψε η συγκεκριμένη επιλογή;

Το ψευδώνυμο και κατ’ επέκταση ο τίτλος της Ποιητικής Συλλογής προκύπτει από το ομώνυμο πτηνό τρυγγίτης, η άφιξη του οποίου στην Ελλάδα συνδυάζει το απροσδόκητο, το ασυνήθιστο, την ηρεμία και τη δύναμη- στοιχεία, που, αν δε με χαρακτηρίζουν, φιλοδοξώ στο να γίνουν.

 

Σωτηρία Δριμάλα: «Ολοι μας χρειαζόμαστε μια ανατροπή...»

Η Σωτηρία έχει αφιερώσει τη Συλλογή στην αδελφή της

 

– Ποια είναι η θεματολογία της Συλλογής σας; Υπάρχει κάποιο έργο σας που ξεχωρίζετε;

Οπως προείπα, ο τόπος μου σήμανε το ρόλο του στη φαρέτρα της ποιητικής μου έμπνευσης. Από την άλλη, βέβαια, ανέκαθεν νομίζω πως εκπροσωπούσα τα δύο αριστοτελικά άκρα: την έλλειψη και την υπερβολή, ταυτοχρόνως∙ Ο προγραμματισμός, ο φόβος για το καθετί άγνωστο, η ανασφάλεια, η εσωστρέφεια έρχονταν σε αντιδιαστολή με τον αυθορμητισμό, την πίστη, το δυναμισμό και την τόλμη. Ολα αυτά που με εκπροσωπούν, μολονότι αποτελούν ακροβασίες, προσωπικά μιλώντας, προσδιορίζονται ως μέσα προς τη μεσότητα, καθώς συναρτώνται με το στοιχείο της ενσυναίσθησης και συνεπώς, με τον Ανθρωπο  μόνο ως ψυχή. Μέσα από αυτήν την πολυθεματικότητα, λοιπόν, μια ανάλογη αντίφαση- συμπλήρωμα πηγάζουν και τα 35 έργα της πρώτης μου ποιητικής συλλογής όπου η αδυναμία συναντά το σθένος, η απογοήτευση  την ελπίδα, η αγανάκτηση τη συγχώρεση, τα όνειρα την πραγματικότητα και ο θάνατος τη ζωή και γι’ αυτό τον λόγο δεν ξεχωρίζω κανένα ποίημα περισσότερο, διότι όλα ως επί το πλείστον έχουν κατά βάση έναν άξονα: Το ενδεχόμενο της ανατροπής, που όλοι μας, μικροί και μεγάλοι, τη χρειαζόμαστε καθημερινά! Ωστόσο, το ποίημα Από την ίδια πληγή είναι αφιερωμένο στην αδελφή μου και ίσως να έχει μία ιδιαίτερη θέση στη Συλλογή.

Εφόσον είχατε αφιερώσει ήδη ένα ποίημα στην αδελφή σας, για ποιο λόγο αφιερώσατε στο ίδιο πρόσωπο και ολόκληρη τη Συλλογή;

Η αδελφή μου είναι ο άνθρωπος εκείνος, που με παρακινεί στο να εκδηλώνομαι. Πιστεύει σε εμένα και εγώ σε εκείνη και ενώ κινούμαστε αντιθετικά, καθώς φοιτά στο Φυσικό ΕΚΠΑ, μέσω της Ποίησης ταυτιζόμαστε και αλληλοσυνδεόμαστε. Αυτό ακριβώς σημαίνει Ποίηση∙ Ευκαιρία. Είναι η κατάλληλη περίπτωση να υποδυθώ ως Αλλος, ελεύθερος πνευματικά και σωματικά, τον εαυτό μου ή να πρωταγωνιστήσω στη ζωή κάποιου άλλου, που είτε ανήκει στο ρεαλιστικό είτε στο φαντασιακό μας κόσμο και η αδελφή μου ήταν το άτομο, που με ώθησε στο να αδράξω την ευκαιρία αυτή και να την αξιοποιήσω όσο γίνεται καλύτερα.

 

– Πώς φαντάζεστε το μέλλον σας;

Στο άμεσο μέλλον, θα ήθελα να ταυτιστεί έστω και κάποιος, τουλάχιστον, με τα ποιήματά μου, ώστε να αισθανθώ πως έλαβε το έργο μου παραλήπτη. Τότε μόνο θα μπορώ να πω πως εντάσσομαι και εγώ στον χώρο της Ποίησης. Στο απώτερο μέλλον, φαντάζομαι τον εαυτό μου να συνεχίζει να γράφει, πιο ώριμα και πιο καλά και γενικότερα, να βαδίζω σταθερά, με την ίδια αγάπη, τις ίδιες αρχές, με ταπείνωση και ειλικρίνεια. Και τα παραπάνω δεν τα λέω από έλλειψη αυτοπεποίθησης, αλλά από αυτοεκτίμηση. Θέλω να ζω με ουσία. Ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι η ιδέα του να καταλήξω μια μέρα να συλλογίζομαι πως πρέπει να κερδίσω εκ νέου τον εαυτό μου, που πάσχιζα χρόνια να χάσω, ώστε να κερδίσω δήθεν προνόμια και ευκολίες. Θέλω να είμαι εγώ σε κάθε έκφανση της ζωής μου, όποιος και να είναι ο επίλογος. «Γίνε ο αναγνώστης των στιγμών σου και ο εκδότης της ζωής σου!» (Ο επίλογος, Τρυγγίτης).

Πού πιστεύετε πως κρύβεται η ευτυχία; Υπάρχει τελικά μυστικό για την επιτυχία;

Οι γονείς μου φρόντισαν να προικίσουν και την αδελφή μου και εμένα με έναν πυλώνα, για να είμαστε ευτυχισμένες. Την εμπιστοσύνη μας στον Τριαδικό Θεό. Αυτή είναι εξίσου και η δική μου επιτυχία και θέλω να τονίσω πως ό,τι σπουδαίο και μη έχω αποκτήσει, τα οφείλω σε Εκείνον.

Όλες οι ειδήσεις άμεσα μέσα από το Google News. Κάντε κλικ εδώ και κάντε εγγραφή

Άμεση ενημέρωση με όλες τις ειδήσεις τώρα και μέσω WhatsApp - Δες εδω