Το σώσαμε και το ξεχάσαμε – Αποτράπηκε η είσοδος ιδιώτη στο 409, η Πάτρα το αφήνει να ρημάζει

Παρεμποδίστηκε η προσφορά ιδιωτών για το 409, αλλά η πόλη δεν έκανε το επόμενο βήμα, αφήνοντας το κτίριο ξανά στην ησυχία του.

σώσαμε

«Και τώρα τι θα γενούμε χωρίς βαρβάρους.

Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις».

Οι στίχοι του Καβάφη ταιριάζουν απόλυτα στον τρόπο που η πόλη και οι φορείς της αντιμετώπισαν το θέμα της αξιοποίησης του 409.

Από τον περασμένο Ιανουάριο, οπότε η «Π» αποκάλυψε ότι το κτίριο βγαίνει σε πλειστηριασμό και ιδιώτες είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον για να το αξιοποιήσουν, σήμανε συναγερμός στην πόλη. Φορείς, αιρετοί και μη, πολιτικά κόμματα, υγειονομικοί και κοινωνικοί παράγοντες ξιφούλκησαν εναντίον της προκήρυξης και του διαγωνισμού, επιτυγχάνοντας στα μέσα του προηγούμενου μήνα να απομακρύνουν όλους τους υποψήφιους επενδυτές οι, οποίοι αποχώρησαν από τον διαγωνισμό.

Εάν η τοπική κοινωνία ήταν οργανωμένη και σοβαρή, την επόμενη μέρα θα έπρεπε να είναι έτοιμη να καταθέσει τη δική της πρόταση και να διεκδικήσει την άμεση αξιοποίηση του ακινήτου.

Αντίθετα, φτάσαμε στα τέλη Μαρτίου και κανείς πλέον δεν μιλάει για το θέμα αυτό. Οπως άλλωστε δεν μιλούσε και προ της γνωστοποίησης του διαγωνισμού.

Τι καταφέραμε; Να συνεχίζει το κτίριο αυτό να ρημάζει όπως και τα προηγούμενα πέντε χρόνια.

Υπενθυμίζουμε ότι το 409 παραμένει αναξιοποίητο από τον Απρίλιο του 2017, οπότε και μεταφέρθηκαν οι κλινικές του «Αγίου Ανδρέα» που στεγάζονταν σε αυτό, στον φυσικό τους χώρο.

Οι προτάσεις που έχουν διατυπώσει οι φορείς είναι πολλές.

Αρκετές από αυτές αφορούν την ανακαίνισή του και τη διασύνδεσή του με το Καραμανδάνειο. Αλλες, την αξιοποίησή του για τη δημιουργία μιας μονάδας παρηγορητικής φροντίδας για ασθενείς τελικού σταδίου ή την ανάπτυξη ενός οργανωμένου Κέντρου Υγείας.

Πολυφωνία, ασυνεννοησία χωρίς αποτέλεσμα.

ΤΟ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ ΘΩΡΑΚΟΣ

Βέβαια το 409 δεν είναι το μοναδικό κτίριο που σαπίζει. Την τύχη έχει και το Νοσημάτων Θώρακος. Και για το κτίριο αυτό είχαν κατατεθεί προτάσεις στο παρελθόν αλλά καμία δεν προχώρησε. Μία από τις προτάσεις ήταν αυτή της στέγασης των υπηρεσιών της 6ης Υγειονομικής Περιφέρειας προκειμένου να γίνει οικονομία στο υψηλό ενοίκιο που καταβάλλεται στο κτίριο που στεγάζεται σήμερα.

Αλλες αφορούσαν τη στέγαση κάποιας υγειονομικής δομής. Ανάμεσα σε αυτές ήταν η ανάπτυξη ενός ψυχιατρικού κέντρου με ημερήσια φροντίδα που η περιοχή μας έχει ανάγκη. Επίσης ή δημιουργία ενός Κέντρου Αποκατάστασης για ρευματοπαθείς ή πάσχοντες από Σκλήρυνση Κατά Πλάκας. Ολα τα παραπάνω αποτελούσαν αιτήματα συλλόγων πασχόντων ή οικογενειών ασθενών που βιώνουν τις παρενέργειες από την έλλειψη των παραπάνω δομών.

Τίποτα από αυτά δεν προχώρησε και το κτίριο λειτουργεί σήμερα ως αποθηκευτικός χώρος για τις ανάγκες της 6ης Υγειονομικής Περιφέρειας.

Πρόκειται δε για ένα κτίριο που θα χρειαστεί ελάχιστες παρεμβάσεις καθώς το συγκεκριμένο κτιριακό συγκρότημα είχε ανακαινιστεί πλήρως το 2009, επί διοικήσεως Ρένας Ντάσκαρη. Το σύνολο των εργασιών είχε ξεπεράσει το ένα εκατ. ευρώ και είχαν ανακατασκευαστεί όχι μόνον οι εσωτερικοί του χώροι, αλλά και οι εξωτερικοί.

Μάλιστα την περίοδο εκείνη είχαν εκτελεστεί μία σειρά από έργα υποδομής. Εγιναν μελέτες στήριξης του εδάφους ώστε να μην κινδυνεύουν τα κτίρια από τυχόν κατολισθήσεις.