Ενας μόνος μονομάχος

Ο διευθυντής σύνταξης της «Π» Κωνσταντίνος Μάγνης γράφει για το δύσκολο πολιτικό χειμώνα που έρχεται

Είχε καιρό να δώσει συνέντευξη ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Μέχρι σήμερα λειτουργούσε- και
αυτό θα συνεχίσει να κάνει: η συνέντευξη ήταν μια στοχευμένη εξαίρεση, με την τακτική
των αρκετά πυκνών επιλεκτικών παρεμβάσεων σε θέματα συνταγματικού, κυρίως,
διπλωματικού και ιδεολογικού ενδιαφέροντος, σε ένα πνεύμα που ο ίδιος ονομάζει
«μεταπολιτικής». Αν το καταλάβαμε καλά, η μεταπολιτική υπερβαίνει τους
συγκρουσιακούς και φθοροποιούς όρους της κοντόφθαλμης πολιτικής αντιπαράθεσης και
στοχεύει στο ευρύτερο πεδίο των μακρόπνοων εξελίξεων. Εχει πλέον ο πρώην πρόεδρος
του πρώην ΠΑΣΟΚ την πολυτέλεια να μετα-πολιτεύεται, αλλά κάποιος πρέπει να ασχολείται
και με τη μάχιμη πολιτική της καθημερινής τριβής. Όταν η κυβέρνηση, ας πούμε,
αποφασίσει ότι η οι ανεμβολίαστοι δεν θα μπουν σε εστιατόριο, τα άλλα κόμματα πρέπει
κάτι να αντιτείνουν, όσο ταπεινή κι αν είναι αυτή η συζήτηση. Εχουν και τα εγκόσμια τη
σημασία τους. Απασχολούν την κοινωνία.

Αλλά δεν ήταν επιλογή του Ευ. Βενιζέλου η αποχώρηση από το πεδίο βολής. Θα λέγαμε ότι
οι αποφάσεις της προέδρου του ΚΙΝΑΛ μάλλον τον διευκόλυναν, προκειμένου να
εγκατασταθεί, προσποιούμενος τον άκοντα, στο προσωπικό του φρούριο, από το οποίο
παρακολουθεί και βάλλει κατά βούληση στον στόχο της προτίμησής του και με το όπλο της
αρεσκείας του. Ενας ευγενής μονομάχος χωρίς αντίπαλο που διαλέγει με ποιο όπλο θα
μονομαχήσει: Μονομάχος που μόνος μάχεται σε δημόσια θέα.

Η Φώφη Γεννηματά βλήθηκε και βάλλεται ακόμα για τις αποφάσεις που έθεσαν τον Ευ.
Βενιζέλο εκτός Βουλής και θέσεων αιχμής. Η ίδια δεν το είπε, αλλά είναι φανερό πως
θεωρούσε αφενός πως ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν την αποδέχθηκε ποτέ (δεν
αποδέχεται, βέβαια, και πολλούς), κάτι που για την ίδια έχει μεγάλη σημασία και εξ
απόψεως χαρακτήρα, αφετέρου πως της χάλαγε το μαγαζί. Κακά τα ψέματα, στο ΚΙΝΑΛ
έχουν διαμορφωθεί διάφοροι πόλοι. Ο ένας είναι της μαχητικής αλλά ατελέσφορης
αυτονομίας, ο δεύτερος είναι της συνεχούς αντιδικίας με τη δεξιά, με την ελπίδα ότι το
κοινό της κεντροαριστεράς θα εγκαταλείψει εκείνον τον ακαμάτη τον ΣΥΡΙΖΑ- αλλά είναι και
ο κόσμος ακαμάτης, που να πάρει-, ο τρίτος θα προτιμούσε μια κυβερνητική συμμαχία με
τον ΣΥΡΙΖΑ. Και ο τέταρτος, που έχει πλέον ανοιχτά ενεργοποιηθεί, μιλά για να ανασύσταση
του κέντρου, απομάκρυνση από αριστερά ιδεολογήματα κενά περιεχομένου και μη
υπηρετήσιμα –αυτά που παγίδευσαν και εξέθεσαν τον κυβερνητικό ΣΥΡΙΖΑ- και για
διαθεσιμότητα προς συνεργασία με την ιδεολογικά συμβατή περιοχή της ΝΔ, που λέγεται
Μητσοτάκης,Γεραπετρίτης, Πιερρακάκης, κλπ, γιου νόου, νάου. Ο πόλος αυτός έχει
ονοματεπώνυμο, και λέγεται Ευάγγελος Βενιζέλος, που είναι ο θεμελιωτής της ιδέας ότι το
έμπειρο, πραγματιστικό, εξουσιαστικό ΠΑΣΟΚ μπορεί να γίνει ο πρωταγωνιστής των
εξελίξεων, αποτελώντας απαραίτητο πυλώνα για τη διασφάλιση μακραίωνης
κυβερνησιμότητας, και μάλιστα επιβάλλοντας ένα καθεστώς ιδεολογικής ηγεμονίας.

Ο Ευ. Βενιζέλος δεν το έχει πει δημόσια ποτέ, αλλά δεν μας δείχνει άσχετος με την
πρωτοβουλία που είναι σε εξέλιξη καιρό τώρα στους κόλπους του ΚΙΝΑΛ με προτροπή τη
μετατόπιση προς το κέντρο, καθώς επέλεξε στη συνέντευξή του στα «ΝΕΑ» να δηλώσει ότι
ο δικός του χώρος είναι το κέντρο. Δεν το είπε τυχαία αυτό, στη συγκεκριμένη φάση.

Ποιος από τους υποψήφιους για την προεδρία είναι πιο κοντά στο μοντέλο αυτό; Για να
σας το κάνουμε πιο εύκολο, δεν είναι από την Κρήτη. Κατάγεται από μέρος που τελειώνει
σε νησος, αλλά δεν είναι νησί. Και γιορτάζει στο τελείωμα ενός μήνα, αλλά δεν τον λένε
Αλέξανδρο.

Σας το κάναμε πιο εύκολο.