Ο σώζων εαυτόν σωθήτω

Ο συντάκτης της «Π» Σωτήρης Παπανδρέου γράφει για την κλιματική αλλαγή

Από την μια ημέρα στην άλλη, περάσαμε από την απειλή της κλιματικής αλλαγής, σε μια εξελισσόμενη κλιματική κρίση;

Δεν είμαστε ειδικοί για να εξηγήσουμε τα φυσικά φαινόμενα με επιστημονικούς όρους, αλλά, πως είναι δυνατόν να μιλάμε για κλιματική κρίση, όταν αναφερόμαστε στα στενά όρια μιας γεωγραφικής περιοχής, όπως π.χ. ένα κράτος;

Με απλά λόγια, μήπως προσπαθούμε να φορτώσουμε όλα τα κακά της μοίρας μας στο κλίμα, για όσα δεν κάναμε ως οργανωμένη κοινωνία και κρατικός μηχανισμός όλα αυτά τα χρόνια;

Το αναφέρουμε αυτό, γιατί τις τελευταίες ημέρες με τις σφορδές καταιγίδες και την παρατεταμένη κακοκαιρία «Μπάλλος», διακρίναμε μια προσπάθεια μετατόπισης πιθανών ευθυνών για πολλά πλημμυρικά φαινόμενα, στην… κακή μας μοίρα, δηλ. στο κλίμα που όχι απλά αλλάζει, αλλά που βρίσκεται ήδη σε κρίση.

Το ίδιο παρατηρήσαμε και στις πυρκαγιές του περασμένου καλοκαιριού, που τις αφήσαμε να κατακάψουν όλο τον τόπο γιατί ο μηχανισμός πυρόσβεσης αποδείχθηκε ξεπερασμένος και λίγος, για να τα φορτώσουμε όλα στο τέλος στο κλίμα που βρίσκεται σε κρίση και έτσι απαλλαγήκαμε των όποιων ευθυνών.

Προφανώς το κλίμα αλλάζει. Από την πρώτη ημέρα σχηματισμού του πλανήτη. Και αλλάζει με ραγδαίους ρυθμούς μετά την βιομηχανική επανάσταση, γιατί πολύ απλά, οι ανθρώπινες δραστηριότητες επιτείνουν αυτή την πορεία προς το χειρότερο.

Γινόμαστε μάρτυρες σε όλο και περισσότερα και πιο έντονα ακραία φαινόμενα, και έχουμε ισχυρότερες αποδείξεις για το γεγονός ότι αποδίδονται στην ανθρώπινη επιρροή.

Αυτό το θέμα όμως, αφορά τις κεντρικές κατευθύνσεις και τις πολιτικές που πρέπει να υιοθετήσουν και να εφαρμόσουν τα κράτη για να συγκρατήσουν και να αναστρέψουν αυτή την πορεία σε πλανητικό επίπεδο.

Ως χώρα όμως, τι κάνουμε για να προσαρμοστούμε σε αυτή την νέα και εξελισσόμενη κατάσταση; Πως προσαρμόζει τα σχέδια εκτάκτου ανάγκης ο κρατικός μηχανισμός; Υιοθετώντας την τακτική, ο σώζων εαυτόν σωθήτω;

Θα καθόμαστε και θα παρακολουθούμε τις φυσικές καταστροφές να συμβαίνουν, περιουσίες να χάνονται, ανθρώπους να απειλούνται και εμείς δεν θα κάνουμε τίποτα;

Ποιό είναι το σχέδιο της χώρας και η προετοιμασία της έναντι της κλιματικής αλλαγής και των συνεπειών των φυσικών καταστροφών; Που πρέπει να έχει ορίζοντα πολλών χρόνων, να αξιολογείται τακτικά και να αναθεωρείται εφόσον χρειάζεται.

Δεν πρέπει να λάβουμε μέτρα πρόληψης έναντι πιθανών καταστροφών και προστασίας του πληθυσμού από απειλές, ή θα μείνουμε μόνο στην οργάνωση ενός Υπουργείου Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, που θα παρεμβαίνει μόνο για την ασφαλή απομάκρυνση των κατοίκων μιας περιοχής και θα βγάζει ανακοινώσεις απαγόρευσης της κυκλοφορίας;