Από τον φόρο στο αποτέλεσμα, στον φόρο της συμπεριφοράς

Η νέα αντίληψη για τη φορολογία των επιχειρήσεων

Από τον φόρο στο αποτέλεσμα, στον φόρο της συμπεριφοράς

Η φορολογία των επιχειρήσεων δεν χρειάζεται άλλους συντελεστές. Χρειάζεται νέα λογική.
Για δεκαετίες αντιμετωπίζουμε τον ΦΠΑ ως ένα «αναγκαίο κακό» — έναν μηχανισμό που, ενώ εξασφαλίζει σταθερά έσοδα, επιβαρύνει άδικα τους πάντες το ίδιο. Όμως πίσω από αυτή την αδικία κρύβεται μια ουσιαστική αλήθεια: ότι η κοινωνία έχει ήδη αποδεχθεί τη φορολόγηση των δαπανών. Το πρόβλημα δεν είναι η ιδέα, αλλά ο τρόπος που εφαρμόζεται. Δεν χρειάζεται να την καταργήσουμε, αλλά να την επαναπροσδιορίσουμε.

Η πραγματική μεταρρύθμιση δεν θα προκύψει από τη μείωση των συντελεστών, αλλά από την αλλαγή του σημείου εκκίνησης. Αντί να ξεκινάμε από τον τζίρο ή το κέρδος, ας ξεκινήσουμε από τη συμπεριφορά. Από το πώς μια επιχείρηση δαπανά, επενδύει, αναπτύσσεται. Γιατί δεν είναι δίκαιο να φορολογείται το ίδιο εκείνος που παράγει με αυτόν που καταναλώνει μέσα από την εταιρεία του.

Ένα νέο, μικτό φορολογικό σύστημα μπορεί να αποκαταστήσει αυτή τη στρέβλωση:
έναν χαμηλό φόρο στο πραγματικό αποτέλεσμα, που θα επιβραβεύει την παραγωγικότητα,
και έναν στοχευμένο φόρο στις πολυτελείς ή μη παραγωγικές δαπάνες, που θα αποτρέπει την κατάχρηση.

Έτσι η φορολογία παύει να είναι λογιστικός μηχανισμός και γίνεται εργαλείο συμπεριφοράς. Δεν τιμωρεί την επιτυχία· τιμωρεί την επίδειξη. Δεν αποθαρρύνει την ανάπτυξη· αποτρέπει τη σπατάλη. Και τελικά, δεν λειτουργεί εναντίον της επιχειρηματικότητας, αλλά υπέρ της ωριμότητάς της.

Η τεχνολογία, τα ψηφιακά συστήματα και η διαφάνεια των δεδομένων επιτρέπουν πλέον στο κράτος να γνωρίζει τι είναι παραγωγικό και τι όχι. Αυτό που λείπει δεν είναι οι μηχανισμοί, αλλά η βούληση να χρησιμοποιηθούν υπέρ της δικαιοσύνης. Γιατί η φορολογία του μέλλοντος δεν θα μετριέται σε ποσοστά, αλλά σε δικαιοσύνη· δεν θα κρίνεται από το ύψος του φόρου, αλλά από τη λογική που τον καθοδηγεί.

Ο δίκαιος φόρος του 21ου αιώνα δεν είναι εκείνος που επιβάλλεται εξίσου σε όλους, αλλά εκείνος που αντικατοπτρίζει τη στάση του καθενός. Είναι το πέρασμα από το «πόσο πλήρωσες» στο «πώς έζησες την επιχειρηματικότητά σου».

Η φορολογία ως πολιτισμική επιλογή

Η αλλαγή νοοτροπίας στη φορολογία δεν είναι τεχνικό ζήτημα· είναι πολιτισμικό.
Σημαίνει να ξαναδούμε τη σχέση κράτους και επιχείρησης όχι ως αντιπαράθεση, αλλά ως συμβόλαιο ευθύνης. Το κράτος οφείλει να επιβραβεύει εκείνον που επενδύει και να επιβαρύνει εκείνον που σπαταλά. Να αναγνωρίζει τη δημιουργία ως κοινωνικό όφελος, όχι ως αφορμή φορολογικής επιβάρυνσης.

Μια δίκαιη φορολογία δεν είναι απλώς πιο ανθρώπινη· είναι και πιο αποτελεσματική. Γιατί η ανάπτυξη δεν γεννιέται από τους συντελεστές, αλλά από την εμπιστοσύνη.
Και η εμπιστοσύνη δεν θεσμοθετείται — κερδίζεται.

Η «Πελοπόννησος» και το pelop.gr σε ανοιχτή γραμμή με τον Πολίτη

Η φωνή σου έχει δύναμη – στείλε παράπονα, καταγγελίες ή ιδέες για τη γειτονιά σου.

Viber: +306909196125