Σότσι έχω ιερό

Πριν από μισό αιώνα, ο πρόεδρος Πούτιν μπορεί να ήταν Ρώσος, αλλά δεν θα θεωρείτο Ρώσος. Θα θεωρείτο Σοβιετικός. Και δεν θα ήταν και πολύ αναμενόμενο να συναντηθεί μαζί του ο πρωθυπουργός της Ελλάδας. Ενας Σοβιετικός πρόεδρος θα ήταν ο ηγέτης μιας κομμουνιστικής υπερδύναμης που βρισκόταν στον αντίποδα των δυτικών, φιλελεύθερων, δημοκρατικών δυνάμεων. Θα επιβουλευόταν τον δυτικό κόσμο, θα ονειρευόταν καθεστώτα
επηρεασμένα από τη δική του εξουσιαστική μηχανή, πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά ελεγχόμενα, με αποφασιστικούς περιορισμούς στην ελεύθερη έκφραση των πολιτών και με
κατάλυση στοιχειωδών δημοκρατικών δυνάμεων. Θα πάσχιζε να αλώσει το δυτικό έδαφος με πράκτορες και θα μηχανευόταν του κόσμου τα σατανικά κόλπα προκειμένου να εξυπηρετεί τους σκοπούς του και να παρακολουθεί όσο γίνεται πιο στενά τα κέντρα των αποφάσεων της πολιτικής και στρατιωτικής εξουσίας. Να επηρεάζει αποφάσεις, να πληροφορείται στρατηγικές, να αντιγράφει στρατιωτικούς σχεδιασμούς.

Στο εσωτερικό της χώρας του δεν θα υπήρχε δημοκρατία, οι πολίτες θα κατασκοπεύονταν και όσοι από αυτούς εκδήλωναν ανεπιθύμητες διαθέσεις ή ακόμα και θεωρούνταν υπόπτων φρονημάτων θα διώκονταν ή θα εκτοπίζονταν. Θα ήταν ένας διαρκής κίνδυνος ή έστω ένας μόνιμος πονοκέφαλος, μια απειλή για την παγκόσμια ειρήνη, λόγω των απροκάλυπτων επεκτατικών του διαθέσεων στις γειτονικές χώρες και οπουδήποτε, με σκοπό να δημιουργήσει έναν ιστό ικανό να καταπιεί τη δύση ολόκληρη ή να την έχει διαρκώς στο
στόχαστρο των πυραύλων του, που θα μπορούσαν να πυροδοτηθούν ολούθε προς οπουδήποτε.

Αλλά τώρα τα πράγματα είναι διαφορετικά, και μπορεί ο Ελληνας πρωθυπουργός να συναντιέται με τον Ρώσο πρόεδρο και να ζητούν πάνω σε θέματα ενεργειακού, επενδυτικού και διπλωματικού ενδιαφέροντος, έχοντας κάμποσες πιθανότητες να τον
πετύχουμε στα ειλικρινά του. Η Ρωσία είναι πλέον μια δημοκρατική χώρα, έχει δημοκρατικές εκλογές, εντελώς αξιόπιστες: Εδώ και πολλά χρόνια αναδεικνύουν την ίδια ηγεσία, ενώ στη δύση δεν ξέρεις τι μπορεί να σου βγάλει η κάλπη ανά πάσα στιγμή. Τα
πράγματα έχουν αλλάξει, όλοι εκφράζονται ελεύθερα και κανείς δεν διώκεται, παρ’ εκτός αν παραβεί τη νομοθεσία, κάτι που μπορείς εύκολα να αποφύγεις, εάν προσέχεις τι κάνεις, τι λες και ποιους συναντάς .

Οι Ρώσοι πράκτορες απεργάζονται ειρηνικούς σκοπούς με αγαθά μέσα, έχοντας μάλιστα προοδεύσει στις θετικές επιστήμες και ιδιαιτέρως στη Χημεία. Τα γειτονικά κράτη δεν αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα πολύ συχνά, παρ’ εκτός εάν αντιμετωπίσουν. Και βέβαια οι διαθέσεις της Ρωσικής ηγεσίας έναντι της δύσης
είναι φιλικές, σε γενικές γραμμές, πάντοτε. Δεν έχουμε ανταγωνισμούς στα οπλικά συστήματα, έχουμε μόνο συναγωνισμούς. Και τα ενεργειακά της αποθέματα η Ρωσία έχει τη διάθεση να τα μοιράζεται με όλη την πλάση, απλά η εγχώρια κουλτούρα έχει πληθωρικά χαρακτηριστικά και αυτή η διάθεση εκφράζεται κάπως πιεστικά, όπως κάποιες οικοδέσποινες που δεν σε αφήνουν να φύγεις εάν δεν φας από τα γλυκά που έχουν
παρασκευάσει.

Το ουσιώδες είναι ότι ο Ρώσος πρόεδρος δεν είναι πλέον κομμουνιστής. Γλιτώσαμε από αυτόν τον μπελά. Όλα τα άλλα μπορούμε να τα βρούμε. Είναι άλλωστε ένα ομόδοξο κράτος, με το οποίο μας συνδέουν κοινοί αγώνες, από τότε που περιμέναμε, και
περιμέναμε, και περιμέναμε, από τον Μόσχοβο να φέρει το σεφέρι. Αλλά για να φέρεις το σεφέρι πρέπει και σε συμφέρει.

Πριν από μισό αιώνα, βέβαια, ο Ελληνας πρωθυπουργός θα ήταν στρατιωτικός. Κάναμε κι εμείς πρόοδο. Το είπαμε του Πούτιν, αλλά στραβομουτσούνιασε. Τι κακό έχουν οι στρατιωτικοί, ρώτησε.