Goodfellas -Τα Καλά Παιδιά

Του Κωνσταντίνου Μάγνη, Διευθυντή Σύνταξης της εφημερίδας «Πελοπόννησος».

Ένα γνωστός μας έδειξε με το μάτι μια καφενο- παρέα με τη οποία είχε επαφή πριν βγει στον δρόμο και πέσει πάνω μας. «Ξέρεις τι βλέπουν α παιδιά αυτόν τον καιρό;» ρωτάει. Τι βλέπουν; Ρωτήσαμε – αν και από τον τόνο της φωνής του είχαμε μπει στο νόημα. «Τα
βίντεο με τα κορίτσια βλέπουν» μας κατατόπισε. Εννοούσε φυσικά το πορνο- υλικό που έχει αναρτηθεί είτε από τον τέως Αρβύλα ή από άλλους εκδικητές των γυναικών ή τροπαιούχους των κλινών που επιδεικνύουν τα κατορθώματά τους ή τους χαβαλέδες του σεξ: Εχουν αναπτυχθεί διάφορες φυλές στον έξω κόσμο, για τον οποίο, αν πεις να γράψεις παραστατικά και με πληρότητα, τα κείμενά σου θα θυμίζουν στίχους της ραπ. Ισως και να τραγουδιούνται κι όλας και να βγάλεις και λεφτά. Φαίνεται ότι τα βίντεο αυτά έχουν γίνει
ανάρπαστα.

Ηδη ενημερωθήκαμε από τους ανθρώπους των τοπικών μίντια ότι υπάρχει υλικό και από συναφείς περιπτώσεις στον τοπικό μας κοινωνικό ορίζοντα και αρκετός κόσμος έχει παραγγείλει το υλικό. Με σκοπό να ενημερωθεί, φυσικά. Κύτταρο της δημοκρατίας είναι η ελεύθερη πληροφόρηση του πολίτη. Είναι το περίφημο «να δω περί
τίνος πρόκειται- από απλή περιέργεια». Η περιέργεια είναι μια φυσική τάση του ανθρώπου. Αν ο άνθρωπος δεν ήταν περίεργος, δεν θα έλεγε ο Κολόμβος «πετάγομαι προς Ατλαντικό,
να δω μπας και υπάρχει καμιά ήπειρος».

Σηκώνεις λοιπόν το χέρι και ζητάς να γίνεις κι εσύ κοινωνός. Εχεις ασφαλώς επίγνωση ότι η δημόσια έκθεση των ανθρώπων σε στιγμές που διέπονται από το πλέγμα της λεγόμενης γεννετήσιας αξιοπρέπειας δεν τους κάνει ευτυχείς. Αλλά δεν βλέπεις ηθικό κώλυμα σ’ αυτό.  Πρώτον, δεν τα ξέρεις τα πρόσωπα που εκτίθενται και δεν σε ξέρουν, άρα η αιδώς τους δεν πλήττεται. Δεύτερον, χίλιοι πεντακόσιοι είδαν το βίντεο, εγώ σας μάρανα; Τρίτον, όταν βλέπεις αλλά αυτός που βλέπεις δεν βλέπει ότι τον βλέπεις και δεν σε βλέπουν ότι βλέπεις αυτό που δεν έπρεπε να βλέπεις, δεν τρέχει τίποτα. Τέταρτον, άσε μας μωρέ, με το κάθε ξ@@ωλο, που τα θέλει ο απαυτός της, και σιγά μη δεν ήξερε ότι τη βιντεοσκοπούσαν και μας κάνει και την ευαίσθητη.

Μπορεί να καθήσει βέβαια κάποια αυτοκτονία κάποια στιγμή. Οπότε ασφαλώς και θα λυπηθούμε για το καημένο το κορίτσι, που πήγε και έφαγε τη ζωή της για μια επιπολαιότητα της στιγμής. Διότι το πράγμα στράβωσε κατά τη λήψη του υλικού, εκείνη ήταν η κακιά στιγμή, και όχι τόσο κατά την έκθεση- κάποια στιγμή βγαίνουν αυτά- και φυσικά όχι κατά τη δική μας θέαση: Ηδη το πράγμα είχε ξεφύγει. Μπορεί ο Κολόμβος να τσακωθεί με τον Ατλαντικό; Μπορεί να τον εμποδίσει;

Τουλάχιστον μας μένει η παρηγορητική αίσθηση ότι εμείς δεν έχουμε καμία σχέση με τα κουμάσια που ανάρτησαν και διακίνησαν το υλικό. Εμείς είμαστε απείρως ψηλότερα στην ηθική βαθμίδα και στην κλίμακα της αξιοπρέπειας, του αυτοσεβασμού και της συνέπειας μεταξύ δεοντολογικών προταγμάτων και ατομικής συμπεριφοράς. Εμείς είμαστε πολύ, πολύ καλύτεροι. Μη συγχέουμε την ηθική ποιότητα με τον ερωτισμό και το δικαίωμα στη διέγερση. Στο σεξ όλα επιτρέπονται. Ακόμα και το σεξ των άλλων.

Τι να κάνουν σήμερα άραγε στο σπίτι του Υάκινθου για να ταϊσουν τα λιοντάρια; Ρωτούσε ο Τζιμ Μόρισον σε έναν στίχο.