Ενα Κράτος που εννοεί αυτά που λέει

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ υποχρεώθηκε να ασκήσει πίεση στους υγειονομικούς υπαλλήλους προκειμένου να πείσει τους αρνητές και τους διστακτικούς να εμβολιαστούν. Η πίεση είχε τη μορφή απειλής με διαθεσιμότητα για τους ανεμβολίαστους, αφενός για να μειωθούν οι καλοί αγωγοί διάχυσης της νόσου, αφετέρου γιατί εκτιμήθηκε ότι μόνο οι σοβαρές κυρώσεις μπορούν να έχουν αποτέλεσμα. Και πράγματι είχαν, έστω και όχι απόλυτα ικανοποιητικό.

Η ΑΠΕΙΛΗ συνοδεύτηκε από έμπρακτες αποφάσεις: Οι ανεμβολίαστοι υπάλληλοι, έχοντας προειδοποιηθεί επανειλημμένως, τέθηκαν σε αναστολή. Παρατηρήθηκε ωστόσο ένα κύμα συμπαράστασης προς τους υπόλογους, από κόμματα, παρατάξεις, συνδικαλιστές, που κατά τα άλλα τάσσονταν υπέρ του εμβολιασμού, αλλά χωρίς κυρώσεις για τον ανεμβολίαστο.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ, προειδοποιεί ξανά η κυβέρνηση, θα είναι να τεθούν οι ανεμβολίαστοι εκτός συστήματος. Κάποιοι πιστεύουν ότι αυτό δεν θα ισχύσει, και το μέτρο θα μείνει στα λόγια. Αν αυτό συμβεί, θα αποτελέσει ανακολουθία πρώτου μεγέθους.

ΔΕΝ συζητάμε για αδικία σε βάρος των υπαλλήλων που εμβολιάστηκαν, διότι ήταν υποχρέωση των ίδιων και όλων μας ο εμβολιασμός, και δεν επρόκειτο για θυσία, γιατί κατ’ αρχάς έγινε επ’ ωφελεία μας.

ΣΥΖΗΤΑΜΕ για ρωγμή στο κύρος του κράτους και της κυβέρνησης, που θα επιβεβαίωνε τη γνωστή εικόνα ενός συστήματος που θωπεύει τις παρασπονδίες, είτε πρόκειται για αυθαίρετα κτίσματα, είτε για φορολογικές παραβάσεις, είτε για αγνόηση σημαντικών προθεσμιών.
ΕΙΝΑΙ σημαντικό σχεδόν όσο η άμυνα κατά των ιών, να έχεις ένα κράτος που εννοεί αυτά που λέει, και να ξέρεις ότι τα εννοεί.

ΒΟΥΛΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΔΕΝ ΑΝΕΜΕΝΕ κανείς ότι η κυβέρνηση θα είχε απώλειες οιασδήποτε τάξης κατά τη συζήτηση της πρότασης μομφής. Αλλά επειδή εκτός από τη Βουλή, ψηφίζει και η κοινωνία, ναι μεν ο κομιστής της πρότασης μομφής δεν είναι ο καταλληλότερος να καταλογίζει ευθύνες για σφάλματα, παραλείψεις και ανεπάρκειες, όμως αυτή η διάσταση δεν θα καλύπτει την κυβέρνηση στο διηνεκές. Οι πολίτες δεν πρέπει να ξαναδούν ανωμαλίες τέτοιας μορφής. Δεν αρκεί να διδασκόμαστε, πρέπει να νε περνάμε όλες τις εξετάσεις που μας βάζει η πραγματικότητα.