Τι οφείλαμε και οφείλουμε ως πολίτες
ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ της εκλιπούσας Μαριέττας Γιαννάκου τιμάται μια στιβαρή, ακέραια, ορθολογική και προοδευτική λειτουργός του δημόσιου βίου. Παράλληλα, μια δημοκρατική γυναίκα, που τίμησε το όνομά της, το φύλο της και την παράταξή της, την οποία υπηρέτησε με σθένος, μαχητικά και με αυτοπεποίθηση σε δύσκολες εποχές.
Η ΜΑΡΙΕΤΤΑ Γιαννάκου ήταν δύσκολος, αλλά έντιμος και αξιοπρεπής αντίπαλος στο πλαίσιο της κομματικής διαπάλης. Δύσκολη όμως ήταν και για το κόμμα της, στο μέτρο που έπαιρνε τοις μετρητοίς τις εκσυγχρονιστικές επαγγελίες που αποτελούσαν προγραμματικές θέσεις για το κόμμα της, συναντώντας την προσωπική της αντίληψη για το καθήκον όσων εμπλέκονται στα κοινά: Οφείλουν να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των αξιωμάτων τους, με γνώμονα το συμφέρον του τόπου και τις απαιτήσεις του μέλλοντος.
ΘΑ ΜΙΛΟΥΣΑΜΕ επίσης για το συμφέρον της κοινωνίας, αλλά η παράμετρος αυτή είναι αμφιλεγόμενη. Υπάρχει συμφέρον καλώς νοούμενο, αλλά και συμφέρον κοντόφθαλμο που συγχέει το γνήσιο όφελος με τον κυνικό ωφελιμισμό.
ΠΟΛΙΤΙΚΑ στελέχη σαν τη Μαριέττα Γιαννάκου προτίμησαν να αγωνιστούν με σκοπό να αλλάξουν τα πράγματα και δεν δέχθηκαν να αλλάξουν από τα πράγματα. Στο μέτρο που δεν μπόρεσε και δεν θέλησε -ενίοτε είναι το ίδιο- να εναρμονιστεί με την πολιτική της μικρής κλίμακας, βρέθηκε εκτός Βουλής και εκτός νυμφώνος.
ΟΤΑΝ επήλθε η κρίση, συμφωνήσαμε όλοι -πολύ αγανακτισμένοι- ότι θα έπρεπε να είχαν δρομολογηθεί έγκαιρα μεταβολές εκ βάθρων στη χώρα. Ηταν πλέον πολύ αργά.
ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ παραδοξολογία, αλλά οφείλαμε σαν πολίτες να οφείλουμε περισσότερα στους πολιτικούς μας, με την έννοια να είχαμε πραγματικά απαιτήσει και επιβάλει να ασκήσουν εξουσία κατά τον τρόπο που χρειαζόμαστε.
Και παραλλήλως, το πολιτικό μας προσωπικό, οφείλει να μην άγεται και να μην αυτοπεριορίζεται από τις «ανάγκες» της μάζας, αλλά από τις ανάγκες των καιρών.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
