Το δίδαγμα από μια αδυναμία
Η ΚΑΤΑΘΕΣΗ του υπεύθυνου της μονάδας Εντατικής Θεραπείας Παίδων του ΠΓΝΠ, Α. Ηλιάδη, γύρω από την πολύκροτη υπόθεση της απώλειας του τελευταίου άτυχου παιδιού που συγκλόνισε το πανελλήνιο, αποδεικνύει ότι η επεισοδιακή πορεία της υγείας του παιδιού είχε προβληματίσει και υποψιάσει μέρος του υγειονομικού κόσμου.
ΔΕΝ ΚΑΤΕΣΤΗ όμως, δυνατό ο προσβληματισμός και η υποψία να αποτρέψουν το μοιραίο, αλλά ούτε και να ενεργοποιήσουν άμεσα την προανακριτική διαδικασία, όταν επήλθε η κατάληξη, σε άλλη υγειονομική μονάδα.
ΤΙ ΜΑΣ διδάσκει η αδυναμία αυτή; Οτι χρειάζεται αναβάθμιση της οριζόντιας επικοινωνίας των υγειονομικών τομέων, αλλά και ανάπτυξη εσωτερικών δομών, που θα επιλαμβάνονται, όταν προκύπτουν ενδείξεις για ανωμαλίες με αξιόποινη διάσταση.
ΦΑΙΝΕΤΑΙ ότι η εσωτερική ζωή των νοσοκομείων σήμερα -πολύς φόρτος, υποστελέχωση, υπηρεσιακή δυσκινησία- φρενάρει μια τέτοια δυνατότητα.
Η ΟΠΟΙΑ δείχνει αναγκαία, για να προλαμβάνονται άλλα δράματα μικρότερης ή ανάλογης βαθμίδας.
ΕΙΣΠΡΑΤΤΟΥΝ, ΚΑΙ ΜΕΤΑ;
Ο ΚΑΙΡΟΣ περνάει, αλλά δεν βλέπουμε να θεραπεύεται η πληγή που έχει ανοίξει στην ανακύκλωση. Ο κύκλος της έχει διαταραχθεί από την μη απόδοση του τέλους, που υποτίθεται πως έχει θεσπιστεί από την Πολιτεία στις εταιρείες, που τα προϊόντα τους διακινούνται μέσα σε ανακυκλωτέες συσκευασίες.
ΟΙ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ επιβαρύνουν τα προϊόντα με τη χρέωση αυτή, στην κατανάλωση. Εισπράττουν το τέλος, αλλά το παρακρατούν ή το χρωστάνε. Ο ιδιωτικός φορέας που έχει αναλάβει την ανακύκλωση χωλαίνει και η ανακυκλωτική διαδικασία πνίγεται στην πράξη.
ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ μεγάλο ερώτημα, γιατί η Πολιτεία δεν έχει πιέσει αποτελεσματικά για την απόδοση αυτή. Δεν ξέρουμε ποια εικασία επιτρέπεται ως απάντηση, αλλά ο πολίτης δικαιούται να πονηρευτεί, όταν πρόκειται για ιδιωτικά συμφέροντα.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
