Μεταξύ βάρβαρου και αμυνόμενου
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ του Ουκρανού πρέσβη προς την «Π» κομίζει επιχειρήματα, αλλά και συναίσθημα. Μια σημαντική συμβολή στην υπεράσπιση του αυτονόητου: Υπάρχει ένας πόλεμος σε εξέλιξη που προκλήθηκε με διάφορα προσχήματα, στην ουσία όμως για να υπηρετηθεί ένας επεκτατικός στόχος, ο οποίος συνδυάζεται με την αμφισβήτηση της εθνικής υπόστασης ενός λαού από την επεκτατική, φονική δύναμη. Το αποτέλεσμα το βλέπουμε με τη μορφή σορών στους δρόμους και ερειπίων εκεί, όπου κάποτε ανθούσε η ζωή.
Ο ΟΥΚΡΑΝΟΣ πρέσβης επιχειρεί να αποδομήσει πλάνες, που σκίασαν τον εθνικό αγώνα της χώρας του, κυρίως όμως μας δίνει σφυγμό ουκρανικής κοινωνίας. Ενας λαός που πολεμάει με νύχια και με δόντια έναν αμείλικτο, βάρβαρο εισβολέα, δεν πρόκειται ποτέ του να συνθηκολογήσει, ανεξάρτητα από την έκβαση των πολεμικών επιχειρήσεων.
Ο ΕΙΣΒΟΛΕΑΣ ίσως αποσπάσει κάποια γεωπολιτικά κέρδη, αλλά δεν θα έχει κάποιο μακροπρόθεσμο όφελος. Θα σωρεύσει ο ίδιος οικονομικά ερείπια, θα θρηνήσει χιλιάδες θύματα, θα μισηθεί, θα απαξιωθεί, θα χάσει κάθε έρεισμα στις συνειδήσεις των φιλελεύθερων πολιτών της οικουμένης και κυρίως των νέων ανθρώπων. Και εμείς «ψαχνόμαστε» αρνούμενοι να παραδεχθούμε πως ο θαυμασμός μας προς τον ολιγάρχη, ως αντιπάλου δέους της Δύσης, είχε πήλινα πόδια, τα οποία συντρίβονται.
ΣΥΜΦΩΝΟΙ, η Δύση έκανε τα λάθη της, δεν ζύγισε τις καταστάσεις καλά, δεν έπαιξε σωστά στον ενεργειακό χάρτη, ολιγώρησε μπροστά σε σαφέστατα δείγματα προθέσεων, αλλά αυτό δεν αναιρεί την ουσία. Λάθη είχε κάνει η Δύση και μέχρι το 1939, αλλά αυτά δεν μπορούν να ισοσκελίζουν την ιταμότητα του πολεμοχαρούς.
ΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ με την ειρήνη, είμαστε με την Ουκρανία.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
