Δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα δικά μας

Το κύριο άρθρο της “Π” καταπιάνεται με πιθανό μελλοντικό lockdown.

ΔΕΝ θέλουμε λοκ ντάουν. Δεν το θέλει η κυβέρνηση. Δεν το σηκώνει κανείς, ούτε οικονομικά ούτε ψυχικά. Ούτε βέβαια αντέχεται πολιτικά. Την ίδια στιγμή όμως τα κρούσματα φουντώνουν, και στην Αχαΐα. Πού απέχει από το «κόκκινο», αλλά δεν παύει να ανεβαίνει η ζήτηση κλινών. Υπάρχουν περιθώρια, αλλά δεν μπορεί ο κόβιντ να εξαφανίζει τις άλλες παθήσεις. Πρόσφατο είναι το παράδειγμα αιματολογικών ασθενών και καρκινοπαθών που έχασαν ζωτικό χώρο στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο- αβασάνιστα, όπως υποστηρίζουν- για να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες που προκαλεί ο κορονοϊός. Εχει κι άλλος κόσμος δικαιώματα. Το επιβάλλει ο στοιχειώδης ανθρωπισμός. Αλλά συνιστά και πρόκληση να περιορίζεται το περιθώριο εξυπηρέτησης ενός ασθενούς επειδή πρέπει να σωθεί- και πρέπει να σωθεί πράγματι- ένας ανεμβολίαστος συμπολίτης που προσβλήθηκε από τη νόσο.
ΔΕΝ θέλουμε λοιπόν και δεν αντέχουμε λοκντάουν. Αλλά πολλοί συμπολίτες μας απαρνούνται το εμβόλιο. Και πολλοί αψηφούν και τα γνωστά περιοριστικά μέτρα, επειδή μας κούρασαν. Αλλά τι είναι η κόπωση μπροστά στην οδύνη, την ατομική και οικογενειακή ταλαιπωρία, τον κίνδυνο της ζωής, την απώλεια, τη διάλυση;
ΑΝΑΛΟΓΑ και με τους αρνητές του εμβολίου. Ανησυχούν για τις παρενέργειες, δίνοντας βάση σε εξωφρενικές διαδόσεις και υπερ-υπολογίζοντας στατιστικά ασήμαντες πιθανότητες, τη στιγμή που οι παρενέργειες της νόσησης είναι γνωστές, και σε πολλές περιπτώσεις βαρύτατες, αν όχι και χρόνιες.
ΠΡΕΠΕΙ να αποφύγουμε το λοκντάουν. Αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει εάν δεν αναθεωρήσουμε επιλογές που μας απειλούν να το καταστήσουν αναπόφευκτο. Η Πολιτεία καλείται να εποπτεύσει πιο αποφασιστικά τα μέτρα που η ίδια έχει επιβάλει ως απαραίτητα. Και, ταυτόχρονα, πρέπει να κορυφωθεί η μάχη υπέρ του εμβολίου. Μακάρι με την πειθώ. Ειδάλλως με το στανιό. Και ας στενοχωριόμαστε, ως υπέρμαχοι των δικαιωμάτων. Είπαμε: Υπάρχει και το δικαίωμα του καρκινοπαθούς που ταλαιπωρείται στη θεραπεία του, επειδή εμείς δεν θέλουμε να εμβολιαστούμε μη τυχόν αλλοιωθεί το DNA μας, όπως διαβάσαμε στο διαδίκτυο και το πιστέψαμε, επειδή, για να μη μας το λένε οι γιατροί, είναι αλήθεια την οποία μας κρύβουν.