Θέατρα-Ευτυχώς ανοίγουν… Και τι θα παίξουν; – 3 ηθοποιοί μιλούν στη “Π”

Καλύπτεται το χαμένο έδαφος για τα Θέατρα; Μπορεί να σωθεί στις καθυστερήσεις η θερινή σεζόν ή τη θεωρείτε χαμένη;Τα Θέατρα, τα ανοιχτά Θέατρα εννοείται, επανεκκινούν τέλη Μαΐου. Το ανακοίνωσε την περασμένη Παρασκευή ο Νίκος Χαρδαλιάς.

Επειδή, όμως, τα θέατρα δεν είναι ούτε ταβέρνες ούτε κομμωτήρια ούτε εμπορικά καταστήματα, που μπορούν να επαναλειτουργήσουν με μια προεργασία λίγων ημερών, γιατί πολύ απλά η επαναλειτουργία τους απαιτεί προετοιμασία και πρόβες κάμποσων μηνών, θέσαμε ερωτήματα σε 3 πολύ γνωστά πρόσωπα του χώρου:

-Καλύπτεται το χαμένο έδαφος; Μπορεί να σωθεί στις καθυστερήσεις η θερινή σεζόν ή τη θεωρείτε χαμένη;  

-Οταν κάποιος δεν μπορούσε τόσο καιρό να προγραμματίσει σχεδόν τίποτα, είναι δυνατόν να προλάβει σε λίγες εβδομάδες να οργανώσει παράσταση επιπέδου;

-Εκτιμάτε πως αδικήθηκε το συγκεκριμένο κομμάτι πολιτιστικής δραστηριότητας ή μήπως, λόγω της ιδιάζουσας κατάστασης, δεν γινόταν κάτι άλλο;

 

 

ΜΑΡΙΑ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ: «Εμάς δεν μπορεί να μας τσιμεντώσει»

Είναι φανερό πως η ανακοίνωση για την επανεκκίνηση των θεάτρων στο τέλος του μήνα, δεν μπορεί να καλύψει τις τεράστιες πληγές που έχουν προκαλέσει η πανδημία σε συνδυασμό με τις καταστροφικές πολιτικές της κυβέρνησης και του Υπουργείου Πολιτισμού, στο ήδη πληγωμένο σώμα του θεάτρου και των ανθρώπων του.

Αυτό μπορεί να το καταλάβει ο οποιοσδήποτε καλόπιστος πολίτης αυτού του τόπου-ακόμα κι αν δεν έχει ακριβή εικόνα για τις αναγκαίες προϋποθέσεις που απαιτεί το αξιοπρεπές ανέβασμα μιας θεατρικής παράστασης. Είναι φανερό πως ελάχιστοι θα μπορέσουν να ωφεληθούν από την λήξη (;) του lockdown: Οι ήδη έτοιμες παραγωγές, τα Κρατικά θέατρα, τα ΔΗΠΕΘΕ ίσως.

Οι υπόλοιποι (οι πολλοί!) θα συνεχίσουν να αγωνίζονται και να διεκδικούν το αυτονόητο. Το να μπορούν, δηλαδή, να ζήσουν με αξιοπρέπεια, κάνοντας τη δουλειά που διάλεξαν… Αυτό δεν ενδιαφέρει την Υπουργό Πολιτισμού – την χειρότερη από καταβολής του Υπουργείου – καθώς η (άθλια) διαχείριση της πολιτιστικής κληρονομιάς είναι η απόλυτη προτεραιότητά της. Ο σύγχρονος πολιτισμός, οι χιλιάδες εργαζόμενοι και οι οικογένειες τους που ζουν απ’ αυτόν, αντιμετωπίζονται σαν αργόσχολοι, ανεπάγγελτοι, σαν επαίτες. Ευτυχώς όμως. Τουλάχιστον εμάς δεν μπορεί να μας “τσιμεντώσει”. Είμαστε εδώ, συνεχίζουμε, ελπίζοντας πάντα “στους σεισμούς που μέλλονται να ΄ρθούν” (B.Brecht).

* Η Μαρία Κανελλοπούλου είναι ηθοποιός και πρώην βουλευτής Αχαϊας του ΣΥΡΙΖΑ

 

ΔΗΜ. ΓΕΩΡΓΑΛΑΣ: «Μπορεί να είναι κερδισμένο έδαφος…»

 

«Δεν υπάρχει χαμένο έδαφος στην τέχνη. Χαμένο έδαφος υπάρχει μόνο στις φιλοδοξίες των ανθρώπων. Χαμένο έδαφος λέμε για μια επιχείρηση που πήγε πίσω οικονομικά. Από αυτή την άποψη χαμένο είναι το έδαφος για τους μεγάλους παραγωγούς που δεν είχαν κέρδος όλο αυτόν τον χρόνο. Φοβάμαι πως έτσι κι αλλιώς οι καλλιτέχνες ήταν πάντα ο τελευταίος τροχός της αμάξης, οπότε αυτή η παύση, σε συνδυασμό με την αφύπνιση που επακολούθησε, με την κινητοποίηση του Σωματείου, μπορεί να είναι κερδισμένο έδαφος, αν μιλάμε για επανεκκίνηση με πιο αξιοπρεπείς συνθήκες.  

Όσο για το θέατρο αυτό καθεαυτό, είναι πάντα ζωντανό, δεν το αφορά ο χρόνος. Αν έχεις να κάνεις αξιόλογο έργο, ξέρεις να περιμένεις. Αν έχεις να κάνεις μια επιχείρηση, πρέπει να βιαστείς και ενδεχομένως να κάνεις κάποιες εκπτώσεις στην ποιότητά σου».

* Ο Δημήτρης Γεωργαλάς είναι ηθοποιός και σκηνοθέτης

 

 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΟΥΦΑΣ: «Ούτε σε πόλεμο κλείνει ο πολιτισμός»

«Προσωπικά, έχω ακυρώσει ήδη δύο παραγωγές που επρόκειτο να ανέβουν το καλοκαίρι. Προετοιμασία μιας παράστασης με λιγότερο από τρίμηνες συμβάσεις, δεν μπορείς να κάνεις. Επίσης, το ότι η επαναλειτουργία θα γίνει με το 50% της πληρότητας, σε περιορίζει δραματικά ως ιδιωτική παραγωγή. Κανείς δεν θα ρισκάρει να επενδύσει σε μια παραγωγή όπου το 600άρι θέατρο θα… γεμίζει με 300 άτομα. Αυτό μειώνει αυτόματα και τη δυναμική των παραγωγών. Οι μικρές παραγωγές που θα βγουν, δεν θα έχουν μοιραία την πολιτιστική δυναμική μιας θεατρικής παράστασης. Το Εθνικό και το Κρατικό θέατρο, όμως, έχουν συμβάσεις που τρέχουν ήδη όλο τον χρόνο, οπότε περιμένουμε με χαρά τους συναδέλφους μας σε αυτές τις κρατικές παραστάσεις να παρουσιάσουν κάτι πολύ καλό.

Για το δεύτερο ερώτημα, θα σας μεταφέρω αυτό που έλεγε ο δάσκαλός μου, ο Ρόμπερτ Στούρουα, διευθυντής στο Ρουσταβέλι, στο εθνικό θέατρο της Γεωργίας, και καθηγητής της Ακαδημίας της Μόσχας: Εφτά χρόνια οι Γεωργιανοί είχαν πόλεμο με τους Ρώσους και το θέατρο δεν έκλεισε ούτε μια μέρα, ενώ έξω έπεφταν βόμβες. Ο πολιτισμός δεν κλείνει ούτε στον πόλεμο, ακόμα κι αν ο πόλεμος, όπως τώρα, είναι αόρατος. Υπήρχε, λοιπόν, πρωτόκολλο που θα μπορούσε να εφαρμοστεί και να ανοίγαμε τώρα, τον Μάιο. Αλλά έπρεπε να το ξέρουμε εδώ και καιρό…».

* Ο Γιώργος Ρούφας είναι σκηνοθέτης και ηθοποιός (εμφανίζεται στις «Αγριες Μέλισσες» ως προϊστάμενος Εισαγγελίας και θα παίξει και σε επόμενα επεισόδια του σίριαλ»)

 

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΒΕΡΓΑΝΕΛΑΚΗ