Ανάγκη, επιδόματα και αλλαγή πολιτικής
Οι εποχές που ζούμε από οικονομικής άποψης είναι πολύ περίεργες. Βλέπουμε κάθε αγαθό και υπηρεσία να ζητά περισσότερα χρήματα από την τσέπη μας και σε πολλές περιπτώσεις συμβαίνει το λογικό επακόλουθο να μην μπορούμε να ανταποκριθούμε.
Σε αυτό το σημείο, έρχεται ανά διαστήματα η κυβέρνηση αναζητώντας λύσεις για να ανακουφιστούν οι κοινωνικές ομάδες που πλήττονται περισσότερο από τα πρωτόγνωρα οικονομικά δεδομένα. Είναι κατανοητό πως οι συγκυρίες που ζούμε είναι όντως πρωτόγνωρες. Ειδικά για τον τρόπο ζωής που έχουμε επιλέξει να ακολουθούμε, που επιτάσσει να πηγαίνουμε διακοπές ή να καταναλώνουμε αγαθά και προϊόντα μανιωδώς.
Η λύση που έχει βρεθεί όμως, είναι η παροχή οικονομικής βοήθειας σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Πόσο καλό μας κάνει όμως η λογική του «κουπονιού» και του επιδόματος;
Είναι ξεκάθαρο πως «κάτι» πρέπει να γίνει. Ομως αυτό το «κάτι» είναι τα επιδόματα; Για τα καύσιμα, για την ενέργεια, προγράμματα για διακοπές, προγράμματα για αντικατάσταση ηλεκτρικών συσκευών, επιδόματα για να κάνουμε το εμβόλιο.
Πόσο καλό θα κάνει στην κοινωνία αυτή η λογική; Να ξέρουμε δηλαδή πως για όλα υπάρχει ένα επίδομα. Για ό,τι χρειαστούμε, θα έρθει το κράτος να μας συμπληρώσει το εισόδημά μας για να κάνουμε βασικά πράγματα της σύγχρονης ζωής.
Ο κόσμος (κακό)μαθαίνει. Στην εποχή της αβεβαιότητας και της αστάθειας στην οικονομία, -χωρίς να είμαστε οικονομολόγοι- εκτιμούμε πως θα έπρεπε να έχουν παρθεί πιο σταθερές πολιτικές για την ανακούφιση της κοινωνίας.
Δυστυχώς, η χώρα μας έχει παρελθόν στο πως διαχειρίζεται το «τσάμπα» ή αυτό που θεωρεί πως είναι «τσάμπα». Ιδιαίτερα τα προηγούμενα χρόνια βρήκαμε μπροστά μας την κακή διαχείριση του δημοσίου χρήματος και κυρίως το ότι δεν είχαμε χαράξει τις κατάλληλες πολιτικές για να αντέξει η οικονομία μας. Ο κόσμος βλέποντας το κράτος να λειτουργεί, όπως λειτουργούσε, έπαιρνε το παράδειγμα και έκανε και τα δικά του οικονομικά «σαλάτα». Γιατί μην κοροϊδευόμαστε, η μεσαία τάξη «διαλύθηκε» επειδή το επέτρεψε το κράτος και η ίδια δεν άλλαξε νοοτροπία.
Πέρα από την κοινωνική επιρροή που έχει αυτή η πολιτική επιλογή, αφήνει και πολλά περιθώρια αμφισβήτησης – στη σημερινή κυβέρνηση – για το αν θέλει και μπορεί να φέρει πραγματική ανακούφιση στους πληγέντες της κρίσης.
Για παράδειγμα έχουμε ακούσει να λένε πως «τα μέτρα και τα επιδόματα που ανακοινώνονται επιμένουν σε μια επιδοματική λογική που δεν αγγίζει τα υπερκέρδη των εταιρειών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας ή των εταιρειών καυσίμων και επιβαρύνουν, μέσω του κρατικού προϋπολογισμού, τον Ελληνα φορολογούμενο».
Και ακούγεται πολύ λογικό αυτό το επιχείρημα στα αυτιά μικρών και μεγάλων. Γιατί ναι, κανείς μας δεν λέει «όχι» σε λεφτά που μας δίνονται και τα έχουμε ανάγκη για να βγάλουμε το μήνα, να μετακινηθούμε ή να πάμε διακοπές, όμως στο δια ταύτα όλοι σκεφτόμαστε πόσο καλύτερα θα ήταν αν δεν τα είχαμε ανάγκη αυτά τα επιδόματα. Και αυτό θέλουμε να δούμε, εφαρμογή πολιτικών που θα μας κάνουν να μην έχουμε ανάγκη τα επιδόματα.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
