Δημήτρης Μαμαλούκας: «O Κινγκ με βασάνισε πολύ, εφτά χρόνια έγραφα»
Κινγκομανής ο ίδιος, παραδέχεται ότι έγραψε το νέο του βιβλίο (κυρίως) για φανατικούς του Κινγκ. Ελα, όμως, που καταφέρνει να θέλξει ακόμα και τους υπόλοιπους, μυώντας τους στο κινγκικό σύμπαν. Κι αυτό, γιατί το «Σκότωσε σαν τον Στίβεν Κινγκ» (εκδ. Κέδρος) είναι πανέξυπνο, μυστηριώδες, κινηματογραφικό, ιντριγκαδόρικο με άφθονο σασπένς -άρα εθιστικό και καθηλωτικό. Κι επειδή σπόιλερ δεν χωράνε στα αστυνομικά βιβλία, ο Δημήτρης Μαμαλούκας μάς ξεναγεί στο συγγραφικό του εργαστήρι και αφήνει να ανακαλύψουμε τα υπόλοιπα στις σελίδες της ιστορίας του.
Στο νέο σας μυθιστόρημα, συναντάμε συχνά-πυκνά τη φράση «Η μανία με τον Κινγκ» από την οποία πάσχουν οι ήρωές σας. Εσείς πότε γίνατε κινγκομανής και ποιο βιβλίο του πολυγραφότατου συγγραφέα σας έχει σημαδέψει;
Εγινα κινγκομανής από τα χρόνια της Ιταλίας, από το 1990, όταν και διάβασα το «Κριστίν» στα Ελληνικά και τη «Λάμψη» και τη «Μακριά πορεία» στα Ιταλικά. Αυτά, μαζί με το «Μίζερι» και τα «Χρήσιμα αντικείμενα», είναι τα βιβλία του που μ’ έχουν σημαδέψει.
Να υποθέσω, λοιπόν, ότι το μυστήριο που υφαίνετε, όπου εμπλέκονται με δραματικό τρόπο τέσσερις φανατικοί συλλέκτες βιβλίων του Βασιλιά, για να αποκτήσουν το πιο σπάνιο δημιούργημά του, ήταν κατά κάποιον τρόπο χρέος απέναντί του;
Δεν ξεκίνησε σαν χρέος, ξεκίνησε σαν συγγραφική έμπνευση. Ολη αυτή η μελέτη, μια πλευρά της ζωής μου έπρεπε να βρει διέξοδο στο χαρτί.
Στο βιβλίο σας ζωντανεύετε όλο το κινγκικό σύμπαν. Αναφορές σε τίτλους βιβλίων και ταινιών, σε πρωταγωνιστές/δευτεραγωνιστές, φράσεις, σκηνές, αυτοκίνητα, αντικείμενα… Θα μας βάλετε στο δικό σας σύμπαν, ενόσω το γράφατε;
Το βιβλίο με δυσκόλεψε πολύ. Το έγραφα χρόνια, το παράταγα το ξανάπιανα κ.τ.λ. Ο Κινγκ με βασάνισε πολύ τόσο με την πλοκή όσο και με τη μελέτη των βιβλίων του. Διότι έριξα και πολλή μελέτη παρόλο που είχα διαβάσει τα πάντα και πολλά δύο και τρεις φορές. Κατά τη διάρκεια των εφτά ετών που το βιβλίο ήταν στην «παραγωγή», είχα δύο φοβίες: α. μήπως πεθάνει ο Κινγκ και γεμίσει αφιερώματα το σύμπαν και πιθανότατα και ο χώρος των βιβλίων (ο Κινγκ, βέβαια, μου ψιθύριζε στο αφτί: «κι αν πεθάνεις εσύ πρώτος;» που ήταν σωστό) και β. ήθελα να είμαι ο πρώτος Ελληνας που θα γράψει ένα βιβλίο, ένα μυθιστόρημα, για τα βιβλία και την περσόνα του Κινγκ. Ηταν στιγμές που απελπιζόμουν κι έλεγα ότι δεν θα τελειώσω ποτέ το βιβλίο. Αλλά, όπως γίνεται κάθε φορά, δουλεύοντας και ξαναδουλεύοντας, κάποτε το βιβλίο ολοκληρώθηκε. Κι όπως το ήθελα.
Ομως δεν είχα μόνο άσχημες στιγμές κατά τη διάρκεια της συγγραφής: είχα τεράστια ικανοποίηση όταν σκηνές από τα βιβλία του Κινγκ «κούμπωναν» πάνω στη δική μου πλοκή ή ανακάλυπτα το βάθος των ηρώων των βιβλίων του, το οποίο έδινε λάμψη και στους δικούς μου ήρωες. Επίσης είμαι πολύ περήφανος για τη μίνι ιστορία που σκάρωσα με τους τίτλους από μυθιστορήματα και διηγήματα του Κινγκ.
Συναντάτε τον Στίβεν Κινγκ, στον οποίο έχετε δώσει καταλυτικό ρόλο στο βιβλίο σας. Ποιο το πρώτο πράγμα που θα τον ρωτούσατε;
Στιβ, φίλε μου, είναι αλήθεια αυτό που λέει ο ήρωάς μου, ο Ρόλαντ, ότι έχεις συνάψει συμφωνία με τον διάβολο;
Ο ήρωάς σας Ρέι Στέμπινς κάπου μιλά για την «ηδονή […] να τα θαυμάζεις (σ.σ. τα βιβλία του Κινγκ) στοιχισμένα στη βιβλιοθήκη σου». Εσείς βιώνετε αντίστοιχο συναίσθημα για κάτι;
Ολοι οι συλλέκτες το βιώνουν όποια κι αν είναι η συλλογή τους. Οι βιβλιόφιλοι ονειρεύονται ατελείωτες βιβλιοθήκες, δωμάτια γεμάτα βιβλία, και μια πολυθρόνα να τα θαυμάζουν. Κάπως έτσι ζω κι εγώ. Τα βιβλία μου του Κινγκ βρίσκονται στριμωγμένα σε μια βιβλιοθήκη πίσω μου. Επίσης, είμαι πολύ περήφανος για την πλήρη ελληνική συλλογή του αγαπημένου μου Τεν Τεν και αυτή χαζεύω και ξεφυλλίζω συχνά.
Τι μπορεί να σας κάνει «κλικ» κάθε φορά, για να ξεκινήσετε μια νέα αστυνομική ιστορία;
Οτιδήποτε. Συχνά μια σκηνή που οραματίζομαι, που θέλω να διαβάσω κι εγώ. Μπορεί να είναι μια δύσκολη κατάσταση στην οποία θα βρεθεί ένας ήρωας.
Στη «Χαμένη βιβλιοθήκη του Δημητρίου Μόστρα», ήταν η ιστορία του Μόστρα, σ’ αυτό το βιβλίο ήταν ο Κινγκ. Στα «Πτώματα δεν πληρώνουν» ήταν ο ήρωας, ο Νετούνο.
Τον οποίο Νετούνο μάς τον συστήσατε πέρυσι σε αυτή την πρώτη του περιπέτεια. Εχετε σκεφτεί ως ενδεχόμενο τη δημιουργία μιας γυναίκας ντετέκτιβ;
Φυσικά. Την έχω έτοιμη στο συρτάρι μου. Αλλά ο Νετούνο θα είναι το επόμενο βιβλίο μου. Δεν παίρνει από λόγια. Πιέζει να βγει στο χαρτί ξανά.
Η αστυνομική λογοτεχνία ανθεί (και) στην Ελλάδα. Η άποψή σας για τις εγχώριες «φωνές» του είδους;
Νομίζω ότι πάμε καλά. Δεν υστερούμε σε κάτι σε σχέση με τις άλλες σχολές όπως είναι π.χ. η σκανδιναβική. Ενα κακό είναι ότι, ακόμα, πολλοί αναγνώστες και δόκιμοι συγγραφείς θεωρούν το αστυνομικό είδος σαν εύκολο και σαν ευτελές, ανάγνωσμα παραλίας.
Δείτε επίσης:
- Γέφυρα στοίχισε 4,6 εκατ ευρώ που δεν θα έπεφτε και την πήρε το ρέμα
- Τραγωδία στον Πειραιά: Εξετάζεται το «μαύρο κουτί» του Blue Horizon – Το εισιτήριο «θανάτου» του 36χρονου Αντώνη
- Ο παππούς του Τέντογλου: Θα νικήσω τον καρκίνο, να βλέπω τον Μίλτο
- Νέο τεστ για τον εντοπισμό δύσκολα ανιχνεύσιμων καρκίνων του τραχήλου της μήτρας
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
