Εκλογές 1945-2014: Κυβερνήσεις και Αχαιοί Υπουργοί
Στα τόσα χρόνια που πέρασαν από τη λήξη του Β’ Παγκόσμιου πολέμου στην Ελλάδα ορκίστηκαν (1945-2014) εξήντα δύο κυβερνήσεις (δεν περιλαμβάνονται οι ανασχηματισμοί.) Οι επτά ήταν υπηρεσιακές.
Σε επτά μόνο κυβερνήσεις δεν υπήρχαν αχαιοί υπουργοί (Κ. Τσαλδάρη 1946, Θ. Σοφούλη 1948 και 1949, Π. Πιπινέλη 1963, Γ. Αθανασιάδη-Νόβα 1965, Ι. Παρασκευόπουλου 1966 και Α. Ανδρουτσόπουλου 1973. Πενήντα πέντε Αχαιοί έγιναν υπουργοί, εκατόν πενήντα τέσσερες φορές (154).
Οι τριάντα (30) υπήρξαν βουλευτές Αχαΐας (όχι απαραίτητα όταν ήταν υπουργοί) και οι είκοσι πέντε (25) είχαν εκλεγεί βουλευτές σε άλλη περιφέρεια ή και καθόλου.
Ο Π. Κανελλόπουλος ορκίστηκε δεκατέσσερις φορές υπουργός μετά το 1945 (υπήρξε υπουργός και πριν όπως και άλλοι Υπουργοί της λίστας). Τις περισσότερες από οποιονδήποτε άλλο. Τα υπουργεία που αναλάμβανε ήταν καθαρά πολιτικά όπως «αντιπρόεδρος Κυβέρνησης» ή «αντιπρόεδρος Υπουργικού Συμβουλίου» και αντικατοπτρίζουν κυβερνήσεις συνεργασίας στις οποίες έδινε τη στήριξη του, ή στρατιωτικού χαρακτήρα, όπως «Αεροπορίας», «Στρατιωτικών», «Εθνικής Αμυνας» που αντικατοπτρίζουν την ταύτισή του με το μετεμφυλιακό πολιτικό σύστημα της χώρας και την εμπιστοσύνη που του είχαν τόσο ο βασιλιάς όσο και οι πολιτικές δυνάμεις.
Ακολουθεί ο Γεώργιος Παπανδρέου με δέκα υπουργοποιήσεις. Και αυτός υπηρέτησε σε επιτελικά υπουργεία. Επιπλέον στο Παιδείας και Θρησκευμάτων στο οποίο έκανε σημαντικό έργο, μέρος του οποίου ήταν μεγάλη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση αλλά και η συμβολή του στη δημιουργία του Πανεπιστήμιου Πατρών. Ακολουθεί ο Φωκίων Ζαΐμης που υπουργοποιήθηκε οκτώ φορές (Εφοδιασμού, Εσωτερικών, Κοινωνικής Πρόνοιας και Εσωτερικών). Στην κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου του 1985 (και στους ανασχηματισμούς της) υπουργοποιήθηκαν εννέα Αχαιοί είκοσι μία φορές. Ηταν η μεγαλύτερη εκπροσώπηση του Νομού σε κυβέρνηση.
Κάποιοι Αχαιοί υπουργοί από το 1946-2014:
Αντωνόπουλος Αθανάσιος
Ο Αθανάσιος Αντωνόπουλος γεννήθηκε στη Χαλανδρίτσα το 1896 και έμεινε ορφανός από μικρή ηλικία μαζί με τις αδελφές του Θεοδώρα και Πουλχερία. Σπούδασε Νομικά και άσκη-σε τη δικηγορία. Υπηρέτησε υφυπουργός Οικονομικών πρώτη φορά στην κυβέρνηση Πουλίτσα το 1946 για πέντε ημέρες. Συνέχισε σαν υφυπουργός Οικονομικών στην επόμενη κυβέρνηση Τσαλδάρη, το 1946, για δύο μήνες περίπου. Υφυπουργός Οικονομικών ήταν για τελευταία φορά στην επόμενη κυβέρνηση Τσαλδάρη το 1946 για δύο μήνες. Από το 1921 ήταν γραμματέας και τμηματάρχης στη Γενική διοίκηση Θράκης. Εκλέχθηκε για πρώτη φορά βουλευτής στις εκλογές του 1932 και εκλεγόταν για πολλά χρόνια με το Λαϊκό Κόμμα του Παναγή Τσαλδάρη. Το 1951 που διαλύθηκε το Λαϊκό Κόμμα έγινε μέλος του Ελληνικού Συναγερμού.
Πέθανε στην Αθήνα την Κυριακή 11 Οκτωβρίου 1952, κλινήρης και με σοβαρά προβλήματα υγείας που είχε μετά από ατύχημα. Τάφηκε στην Πάτρα στο Α’ νεκροταφείο.
Γεροκωστόπουλος Αχιλλέας Κ.
Ο Αχιλλέας Κ. Γεροκωστόπουλος γεννήθηκε στην Πάτρα το 1909. Ηταν γιος του Κωνσταντίνου Γεροκωστόπουλου, επίσης πολιτικού, και της Μαρίας Ρούφου. Σπούδασε Νομικά και άσκησε τη δικηγορία. Ηταν υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων στις κυβερνήσεις Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή του 1955 και του 1956. Ηταν υφυπουργός Προεδρίας της Κυβερνήσεως στην κυβέρνηση Καραμανλή το 1961 και υφυπουργός Εξωτε ρικών στην κυβέρνηση Παναγιώτη Κανελλόπουλου το 1967. Σαν υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων το 1957 συνόδευ- σε τη σορό του Καζαντζάκη παρ’ όλο που τον είχε αφορίσει η Εκκλησία.
Τον Οκτώβριο του 1981 εξελέγη ευρωβουλευτής, στις πρώτες εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με τη ΝΔ. Υπηρέτησε στη θέση αυτή ως το 1985. Είχε εκλεγεί βουλευτής Αχαΐας στις εκλογές 1950, 1951, 1952, 1956, 1958, 1961, 1963 και 1964. Γιος του είναι ο Κωνσταντίνος Γεροκωστόπουλος, που ακολούθησε το διπλωματικό σώμα.
Ο Αχιλλέας Κ. Γεροκωστόπουλος πέθανε και κηδεύτηκε στο Παρίσι, τον Μάρτιο του 1988.
Γκότσης Κωνσταντίνος
Ο Κωνσταντίνος Γκότσης γεννήθηκε στο Μαζαράκι το 1861. Προερχόταν από γνωστή οικογένεια αγωνιστών του 1821. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του στη Νομική εργάστηκε ως δικηγόρος και περιστασιακά ως δημοσιογράφος. Για ένα μικρό διάστημα, το 1892, διετέλεσε διευθυντής της οικονομι- κής εφημερίδας «Φορολογούμενος».
Το 1902 πρωτοεκλέχθηκε βουλευτής Πατρών, το 1915 διετέλεσε γενικός γραμματέας υπουργείου Οικονομικών και το 1920 γενικός διοικητής Ανατολικής Μακεδονίας. Διετέλεσε υπουργός Υγιεινής και Ναυ- τικών στην κυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη (1945). Επίσης χρημάτισε υπουργός Οικονομικών (1924), Δικαιοσύνης (κυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη 1924) και Εσωτερικών σε ανασχηματισμό του 1928 της κυβέρνησης Ζαΐμη. Στις δημοτικές εκλογές του 1925 έθεσε υποψηφιότητα για τον δημαρχιακό θώ- κο της Πάτρας, αλλά ηττήθηκε από τον Ιωάννη Βλάχο.
Ξανα- προσπάθησε τέσσερα χρόνια αργότερα αλλά ηττήθηκε και πάλι από τον Ιωάννη Βλάχο, αυτή τη φορά με διαφορά οκτώ ψήφων. Ως δικηγόρος και πολιτικός εργάστηκε για την ανέγερση του Δικαστικού Μεγάρου, στόχο τον οποίο πέτυχε. Το όνομά του δόθηκε σε οδό που γειτνιάζει με τα πρώην Αρσάκεια. Απεβίωσε στην Πάτρα στις 6 Μαρτίου 1958 σε ηλικία 97 ετών και ενταφιάστηκε στο Α ́ νεκροταφείο Πατρών.
Γονατάς Στυλιανός
O Στυλιανός Γονατάς γεννήθηκε στην Πάτρα, τον Δεκαπενταύγουστο του 1876. Ηταν γιος του αρεοπαγίτη δικαστικού Επαμεινώνδα Γονατά κι εγγονός του Στυλιανού Γονατά επίσης αξιωματικού του Στρατού Ξηράς.
Τελείωσε το Α’ Γυμνάσιο Πατρών και το 1892 εισήλθε στη Σχολή Ευελπίδων από την οποία αποφοίτησε πρώτος.
Είχε ανέλθει σε ανώτατα αξιώματα στον Στρατό Ξηράς την περίοδο μέχρι και το 1924 και πρωταγωνίστησε, μαζί με τους αξιωματικούς Νικόλαο Πλαστήρα και Αλέξανδρο Οθωναίο και τον πολιτικό Γεώργιο Παπανδρέου, στην επανάσταση της 11ης Σεπτεμβρίου 1922 που έδιωξε τον βασιλιά Κωνσταντίνο και στη δίκη των έξι.
Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας, διαφώνησε με τον Θεμιστοκλή Σοφούλη (αρχηγό του κόμματος των Φιλελευθέρων) και ίδρυσε στις 18 Μαρτίου 1945 το Κόμμα Εθνικών Φιλελευθέρων). Στις εκλογές της 31ης Μαρτίου 1946 έλαβε μέρος συμπράττοντας σε όλη την Ελλάδα με το Λαϊκό Κόμμα, επιτυγχάνοντας και την εκλογή άνω των 30 βουλευτών. Στο δημοψήφισμα της 1ης Σεπτεμβρίου 1946 για την επάνοδο του βα- σιλέως Γεωργίου Β ́, ο Γονατάς τάχτηκε με όλες του τις δυνάμεις υπέρ της επανόδου.
Μετεκλογικά ανέλαβε το υπουργείο Δημοσίων Εργων στην κυβέρνηση Πουλίτσα (1946), στην κυβέρνηση Κωνσταντίνου Tσαλδάρη (18 Απριλίου 1946 – 24 Ιανουαρίου 1947) και στην κυβέρνηση Δημητρίου Μαξίμου μέχρι 29η Αυγούστου 1947. Ενα χρόνο πριν τις εκλογές στις 5 Μαρτίου 1950, το κόμμα των ΕΦ αποτέλεσε συνασπισμό με το Εθνικό Κόμμα του Ναπολέοντος Ζέρβα. Ο συνασπισμός όμως αυτός διαλύθηκε πριν τις εκλογές όπως και το ίδιο το ΕΦ στις 20 Ιανουαρίου 1950. Σε εκείνες τις εκλογές ο Γονατάς έλαβε μέρος μέσα από τις τάξεις του Κόμματος των Φιλελευθέρων, αλλά, για πρώτη φορά στον πολιτικό του βίο, δεν κατάφερε να εκλεγεί.
Ως πρώην πρωθυπουργός μετείχε στο Συμβούλιο του Στέμματος το 1965, όπου υποστήριξε τον παλαιό φίλο και συνεργάτη του Γεώργιο Παπανδρέου, που πρότεινε άμεση διεξαγωγή βουλευτικών εκλογών κατά την περίοδο των Ιουλιανών, τις οποίες αρνήθηκε ο τότε βασιλιάς Κωνσταντίνος.
Για τις στρατιωτικές του υπηρεσίες είχε τιμηθεί από την Πολιτεία με Μεγαλόσταυρο του Σωτήρος. Πέθανε στις 29 Μαρτίου 1966 σε ηλικία 90 ετών και κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη. Η κόρη του, Αγγελική, ήταν παντρεμένη με τον αείμνηστο υπουργό Γεώργιο-Αλέξανδρο Μαγκάκη.
Δρούλιας Αναστάσιος
Ο Αναστάσιος (Τάσης) Δρούλιας γεννήθηκε στην Πάτρα το 1900. Μαθήτευσε στο Α’ Γυμνάσιο Πατρών. Σπούδασε στην Αθήνα και στο Λονδίνο. Εξελέγη βουλευτής από το 1952 μέχρι το 1967. Εγινε υπουργός Ναυτιλίας, Εμπορίου και αρμόδιος για το Πανεπιστήμιο Πατρών (1965-6).
Μετείχε ενεργά στις συζητήσεις και τις ζυμώσεις που διεξήχθησαν εκείνη την περίοδο για τη λειτουργία του τρίτου πανεπιστημιακού εκπαιδευτικού ιδρύματος με έδρα την Πάτρα, αναλαμβάνοντας πρωτο βουλίες για τη στέγασή του. Η ιδιόκτητη κατοικία του ήταν επί της οδού Αράτου και Ρήγα Φεραίου.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
