Γιάννης Γιαννουσάκης: «Η μουσική είναι η λύτρωσή μου» – Ανάμεσα σε θρύλους, επιρροές και την πολύτιμη παρακαταθήκη της Αλέκας Κανελλίδου

Αλεξάνδρα Παναγοπούλου

Ο Γιάννης Γιαννουσάκης μεγάλωσε μέσα στη μουσική, αλλά δεν επαναπαύτηκε ποτέ στην οικογενειακή του κληρονομιά. Με τη μητέρα του, την εμβληματική ερμηνεύτρια Αλέκα Κανελλίδου, να αποτελεί ένα ζωντανό παράδειγμα μουσικής αφοσίωσης και καλλιτεχνικής ποιότητας, εκείνος χαράζει τη δική του πορεία. Από τον Τζίμη Πανούση και τη Σωτηρία Μπέλλου, μέχρι τον Frank Sinatra και τους Queen, οι επιρροές του συνθέτουν ένα πολυσυλλεκτικό μουσικό σύμπαν που αντανακλάται στις δικές του δημιουργίες.

Η σχέση του με την Αλέκα Κανελλίδου είναι βαθιά, αλλά και ανεξάρτητη μουσικά. Θαυμάζει το βιμπράτο της, τη «σιωπηλή» δύναμή της, τον μοναδικό τρόπο που δίνει ζωή σε κάθε στίχο. Ωστόσο, έχει το δικό του όραμα, τη δική του σύγχρονη ματιά, και όπως λέει, το μεγαλύτερο μάθημα που έχει πάρει από εκείνη δεν είναι μουσικό, αλλά ανθρώπινο: «Να είμαι ταπεινός και να εκτιμώ».

Μπορεί η συναυλία της Αλέκας Κανελλίδου και του Γιάννη Γιαννουσάκη που ήταν αρχικά προγραμματισμένη για τις 22 Μαρτίου στο Συνεδριακό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών να αναβλήθηκε, όπως αποτέλεσε την αφορμή για να μιλήσουμε μαζί του για τα μουσικά του βιώματα, τις συνεργασίες που ονειρεύεται, το νόημα της έκφρασης και τον λόγο που η μουσική θα είναι πάντα το πιο πολύτιμο κομμάτι της ζωής του.

Ποια είναι η προσωπική σου μουσική ταυτότητα; Ποιες είναι οι κύριες επιρροές σου;

Δεν ξέρω αν έχω μουσική ταυτότητα ή πώς να την χαρακτηρίσω. Οι επιρροές μου είναι ποικίλες, από Τζίμη Πανούση, Σωτηρία Μπέλου, Δημήτρη Μητροπάνο, Στράτο Διονυσιου, Γιάννη Πάριο και πολλά άλλα όπως και ξένη μουσική, Frank Sinatra, Dizzy Gillespie, Stuff 70’s Steve Gadd που ήταν και η αφορμή να παίξω ντραμς.

Πότε ένιωσες ότι η μουσική δεν είναι απλά ένα οικογενειακό περιβάλλον, αλλά δική σου ανάγκη και επιλογή;

Η μουσική με εξέφραζε από μικρή ηλικία, εκτός ότι παίζαμε μουσική με άλλα παιδιά σε μπάντες, ήταν για μένα ένας τρόπος έκφρασης, στα συναισθηματικά μου,  στις χαρές μου, σε όποιο ερέθισμα ειδικά στην εφηβική ηλικία μου.

Αν κάποιος δεν είχε ακούσει ποτέ τη μουσική σου, με ποιο τραγούδι σου θα τον σύστηνες στον κόσμο σου;

“Αγαπά με”

Ποια ήταν η πρώτη σου επαφή με τη μουσική; Υπήρχε κάποιο τραγούδι ή άλμπουμ που σε έκανε να πεις «αυτό θέλω να κάνω»;

Θυμάμαι έντονα στα 15, να έχω πάρει ένα cd των Queen το Innuendo και να το ακούω πρωί  και βράδυ. Με μάγεψε ο ήχος, η ενορχήστρωση, τα φωνητικά, η καθαρότητα του ήχου και η ευκολία του Freddie Mercury να ανεβαίνει οκτάβες. Με εκπλήσσει ακόμα και σήμερα με ακριβώς τον ίδιο τρόπο!

Σε τι διαφέρει η δική σου προσέγγιση στη μουσική από αυτή της μητέρας σου;
Λόγω εμπειρίας εκείνη ψάχνει περισσότερο κάποιες λεπτομέρειες στα πράγματα από ότι εγώ! Εχουμε διαφορετική προσέγγιση, εκείνη λόγω εμπειρίας και η δική μου μιας σύγχρονης ματιάς.

Αν δεν ήσουν μουσικός, τι πιστεύεις ότι θα ήσουν; Υπήρχε ποτέ κάποιο άλλο μονοπάτι που σε τράβηξε;

Η μουσική πήγαινε παράλληλα μέχρι σήμερα. Άλλωστε ο επιχειρηματικός κόσμος είναι αυτός που έχει τραβήξει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου επαγγελματικά.

Τι απολαμβάνεις περισσότερο: στούντιο ή live; Ποια είναι η πιο έντονη στιγμή που έχεις ζήσει σε μια συναυλία;

Το στούντιο έχει την ομορφιά της δημιουργίας, το live είναι απόλαυση!  Το πιο έντονο είναι στο θέατρο άλσος ,στο φιναλε του τραγουδιού «Τόσα καλοκαίρια» που σηκώθηκαν για χειροκρότημα! Ένιωσα ότι ζούσα στο όνειρο. Και πολύ ευγνώμων για εκείνη την στιγμή.

Υπάρχει κάποια στιγμή σε live που σε έχει σημαδέψει, είτε θετικά είτε αρνητικά;

Την πρώτη φορά που ήρθε η κόρη μου στο «Κηποθέατρο Παπάγου». Είναι το πιο θετικό που έχω νιώσει! Αρνητικό τίποτα.

Αν η Αλέκα Κανελλίδου δεν ήταν η μητέρα σου και ήταν απλά μια τραγουδίστρια με την οποία συνεργαζόσουν, τι θαυμάζεις περισσότερο σε εκείνη;

Δεν την βλέπω σαν μητέρα στο μουσικό κομμάτι. Θαυμάζω πάντα τον τρόπο που τραγουδάει,το βιμπράτο της και το ότι είναι ήρεμη δύναμη. Με εκπλήσσει συνεχώς.

Ποιο είναι το πιο δυνατό μουσικό μάθημα που έχεις πάρει από εκείνη;

Μουσικό δεν ξέρω. Μάθημα όμως ναι: Να είμαι ταπεινός και να εκτιμάω. Έστω και αν αυτό περιλαμβάνει την μουσική μέσα.

Αν μπορούσες να συνεργαστείς με έναν οποιονδήποτε καλλιτέχνη, ζωντανό ή όχι, ποιον θα διάλεγες και γιατί;

Πρέπει να έχουμε σελίδες να γράψω!!! Είναι πάρα πολλοί: Τζίμης Πανούσης, Ελεονώρα Ζουγανέλη, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Μπάμπης Στόκας, Γιάννης Πάριος, Χάρης Βαρθακούρης, Μαρίζα Ρίζου και πάρα πολλοί άλλοι..

Ποιο είναι το πιο πολύτιμο πράγμα που έχεις κερδίσει από τη μουσική μέχρι σήμερα;

Την δύναμη της έκφρασης, της ψυχοθεραπείας, της εκτόνωσης και της εξωτερίκευσης των συναισθημάτων μου!

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News