Η ωραία κοιμωμένη
Ο Κωνσταντίνος Μάγνης είναι διευθυντής Σύνταξης εφημερίδας «Πελοπόννησος».
Πήγε ο άλλος για γιορτές στα Γιάννινα και τα έχασε από τον παλμό, που συνάντησε μέχρι τη Δευτέρα του Πάσχα. Κόσμος και λαός από διάφορα μήκη και πλάτη, φουσκωμένα από κίνηση αξιοθέατα, μαγαζιά, φαγάδικα, βάρκες.
Επιστρέφει ο φίλος στην Πάτρα, βγαίνει Πρωτομαγιά να τσιμπήσει κάτι, κλειστά τα μισά φαγάδικα: Λόγω αργίας-απεργίας, του λένε. Κάνει σύγκριση και μελαγχολεί.
Συναντά άλλους, που πέρασαν μέρες σε Καλαμάτα ή Χανιά. Είχαν να του λένε κι εκείνοι, για παραλιακά μέτωπα και γκουρμέ κουζίνες.
Πώς καταφέρνει η πόλη μας, διερωτάται, αντί να αποτελεί προορισμό, να επωφελείται από τα οδικά δίκτυα, να βλέπει να της κλέβουν τον δικό της πληθυσμό, με εξαίρεση το Καρναβάλι, που ως εξαίρεση αρκεί για να δώσει εξήγηση για τον κανόνα: Η καρναβαλική Πάτρα έχει πράγματα να υποσχεθεί, και μερικώς τηρεί την υπόσχεσή της, ενώ αντίθετα όλο τον υπόλοιπο καιρό στερείται «αφηγήματος». Την ίδια στιγμή, η μία μετά την άλλη, οι μικρότερες περιφερειακές πόλεις προσφέρονται ως πόλος διακοπών, εκμεταλλευόμενες τα περίχωρά τους.
Αν θέλεις Τουρισμό, πρέπει να διηγείσαι μια ιστορία. Αυτό η Πάτρα δεν το κάνει, ούτε το επιχειρεί, ούτε τη βασανίζει το ζήτημα, παρά μόνο θεωρητικά: Πάμε και φέρνουμε το θέμα, χωρίς να καταλήγουμε σε ένα στρατήγημα.
Τα Γιάννινα: Εχουν το κάστρο, με ενσωματωμένα δύο Μουσεία (Βυζαντινό Αργυροχρυσοχοΐας), που έχουν ενδιαφέρον, αλλά δεν βγαίνεις δα και αποσβολωμένος. Εχουν τη Λίμνη και το «Νησάκι του Πασά», έχουν παραλίμνια διαδρομή άνω από 25χλμ. για περπάτημα, τρέξιμο, ποδήλατο. Εχουν προσήλωση στη Γαστρονομική ταυτότητα, δέλεαρ για τον επισκέπτη, με τα Μουσεία… εύσχημα άλλοθι. Και τιμούν τη Μ. Παρασκευή με εντυπωσιακή συνάντηση Επιταφίων, που μετατρέπει το κέντρο σε ολόφωτη, ειρηνική συνθήκη. Είχαν και ομάδα στη Σούπερ Λιγκ, αλλά έπεσε, ενώ η δική μας σώθηκε.
Γιαννιώτες, Ναυπλιώτες, Χανιώτες, Τρικαλινοί, δεν έστησαν το αφήγημά τους πάνω σε στρατήγημα. Οι συνθήκες ευνόησαν την εξέλιξη, μέσα από συρροή ευμενών συγκυριών: Μικρή έκταση, σφιχτοδεμένη διάταξη, πλούσια παράδοση, καινούργιοι δρόμοι, διατήρηση ταυτότητας.
Η Πάτρα υστερεί, αλλά μην ψάχνουμε για άλλοθι, γιατί αν αυτή ήταν η εξήγηση, δεν θα είχαν τουρισμό Λονδίνο και Νέα Υόρκη, που είναι θεόρατες. Στην πραγματικότητα υπάρχει έλλειμμα βούλησης, συναίσθησης της ανάγκης, συνεργασίας φορέων, συντονισμός. Ειδάλλως, θα αξιοποιούνταν πιο ευφάνταστα, παραγωγικά, ελκυστικά, τα Κάστρα Πάτρας-Ρίου, το Νεκροταφείο Βούντενης, η ιστορική συγκυρία που έφερε στην πόλη τον Αντώνιο και την Κλεοπάτρα, το ενδιαφέρον για την Πάτρα του Οκταβιανού, του Νέρωνα, του Διοκλητιανού, ο έρωτας της Δανιηλίδας για τον Βασίλειο, ο Αγιος Ανδρέας, η Ναυμαχία της Ναυπάκτου και ο Θερβάντες, η Επανάσταση του ’21 ως πρώτη πόλη όπου ξέσπασε ένοπλη σύρραξη, η νεότερη πολιτική σκηνή με πρωθυπουργούς και προέδρους εν αφθονία, ο Κλάους και η οινοποιητική παράδοση, η επτανησιώτικη Γαστρονομία και Ανθοκομία, η σταφίδα και η βρετανική παροικία, η Αρχιτεκτονική, η δυναμική της Αποκριάς, η καρναβαλική γλυπτική, τα περάσματα μεγάλων λογοτεχνών, την οποία διάλεξε ο Μητσάκης να στήσει τον «Αυτόχειρά» του. Προσθέτουμε τη βιομηχανική ιστορία που κατέλειπε μηχανήματα, κελύφη κτιρίων και αρχειακό υλικό. Το λιμάνι, την ιστορία του, το Τρένο και τη Γέφυρα.
Πάνω σε όλα αυτά μπορούσε να στηθεί ένα σενάριο δράσεων, μουσείων, εκθέσεων, που θα αναβάθμιζαν την πόλη, από πλευράς αναγνωρισιμότητας και επισκεψιμότητας, με όπλο την ίδια της την ταυτότητα. Αλλά τότε θα μας ρωτήσετε ποιος θα τα κάνει αυτά. Το κακό είναι ότι και οι ίδιοι, που έχουν τη θεσμική ευθύνη, κάνουν το ίδιο ερώτημα ή δεν το κάνουν καθόλου!
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
