Η Περιφέρεια λίγο πριν την τελική ευθεία

Ο ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ Φαρμάκης εμφανίζεται στη «στροφή» πριν την τελική ευθεία για τις εκλογές της επόμενης χρονιάς σε σαφώς καλύτερη μοίρα από τους αντιπάλους του. Για την ακρίβεια, δεν είμαστε σίγουροι ποιοι θα είναι οι αντίπαλοί του, γιατί το πεδίο στην αντιπολίτευση είναι γενικά ρευστό: Διατηρούνται τα στοιχεία της αμηχανίας και του διχασμού που ήταν κύρια χαρακτηριστικά κεντροαριστεράς και αριστεράς στο αυτοδιοικητικό τοπίο το 2019. Οπου ο διχασμός ήταν μερικώς και αποτέλεσμα της αμηχανίας, αλλά και προσωπικών φιλοδοξιών, όπως και μιας αίσθησης υπερκορεσμού από αξιωματούχους μακράς πορείας.

Ο ΕΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ περιφερειάρχης, ωστόσο, επωφελείται πρωτίστως από τα θετικά της προσωπικότητάς του, του έργου του, της πολιτείας του και του σχήματος στο οποίο ηγείται. Χαρακτηριστικά τους είναι η μετριοπάθεια και η αποτελεσματικότητα. Εχουν πετύχει να εμφυτευθούν στη συνείδηση του εκλογικού σώματος ως ένα αξιόπιστο εξουσιαστικό σχήμα, αποτελεσματικό και με δημιουργική προοπτική.
Εκμεταλλεύεται, εξάλλου ο περιφερειάρχης ότι ως οντότητα παραμένει άφθαρτος. Μπορεί να υποστηρίχθηκε από το κυβερνών κόμμα αλλά φαίνεται ότι ο κόσμος πιστεύει ότι μάλλον του οφείλει η παράταξη ότι βρήκε στο πρόσωπό του έναν νικητή, παρά ευνοήθηκε εκείνος από την κομματική καταγωγή του.

ΤΗΝ ΙΔΙΑ στιγμή, ο -θεωρητικός ή πραγματικός- αντίπαλος του κ. Φαρμάκη, ο Α. Κατσιφάρας, σε κάποιο βαθμό πλήττεται από την αβεβαιότητα για την υποψηφιότητά του. Παρατηρούμε επίσης ότι ενώ η υποψηφιότητά του ήταν καρπός της σύμπραξης δύο κομμάτων, του ενός με αυτοδιοικητική παράδοση, του άλλου με εκλογικό εκτόπισμα, δεν φαίνεται να εισπράττει στηρίξεις αντίστοιχες με το άθροισμα των ποσοστών των δύο κομμάτων. Φαίνεται ότι αυτές οι δυνάμεις δεν μπορούν να ταυτιστούν: Το πείραμα δεν πέτυχε λόγω ασυμβατότητας και αντιπαλότητας των κόσμων.

ΣΗΜΕΙΩΤΕΟΝ ότι η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών δηλώνει ότι δεν έχει αντίρρηση να ψηφίσει υπερκομματικά για την Περιφέρεια. Αυτό μάλλον σηκώνει ακόμα πιο ούριο άνεμο για τον κ. Φαρμάκη, αφού φαίνεται ότι η πολιτική του και η εικόνα του δεν «κλοτσάνε» τους αντίπαλους κομματικούς χώρους.