Ηλίας Παπαγεωργόπουλος: «Τα ρίσκα που πήρα ήταν πολύ μεγάλα»
Η αποστολή των ναυαγοσωστών απαιτεί αυτοθυσία, τόλμη, ρίσκο, σοβαρότητα και ειδικές γνώσεις. Αυτό όμως που τους δίνει δύναμη και κουράγιο να συνεχίσουν το έργο τους είναι η αγάπη προς το συνάνθρωπο.
Ο Ηλίας Παπαγεωργόπουλος είναι ένας νέος που βάζει στην άκρη τους δικούς του φόβους και δισταγμούς για να βρεθεί αντιμέτωπος με δύσκολες καταστάσεις σε βάρος της ίδιας του της ζωής για την προστασία και την ασφάλεια του πολίτη. Καθοδηγούμενος από ανιδιοτέλεια, αλληλεγγύη, υψηλό αίσθημα ευθύνης και έχοντας έντονη την ανάγκη για προσφορά.
Με τεράστια αποθέματα ψυχικής δύναμης και αντοχής, ευέλικτος στη λήψη αποφάσεων με υπευθυνότητα, επαγγελματίας ναυαγοσώστης, με ειδική εκπαίδευση στις πρώτες βοήθειες και την αντιμετώπιση επειγόντων περιστατικών μέσα στο νερό. Εκανε τις διακοπές του στην Κεφαλονιά, όταν από μακριά είδε ένα σέρφερ να έχει παρασυρθεί από τα τεράστια κύματα και το μανιασμένο αέρα που φυσούσε εκείνη την ώρα στην παραλία του Μύρτου. Χωρίς να λογαριάσει τίποτε, έπεσε μέσα στα φουρτουνιασμένα νερά του Ιονίου για να βοηθήσει τον νεαρό Κεφαλλονίτη διακινδυνεύοντας και τη δική του ζωή. Εξι ολόκληρες ώρες πάλευαν με τα θαλάσσια ρεύματα όταν και οι δύο διασώθηκαν από αέρος με τη βοήθεια ελικοπτέρου του Πολεμικού Ναυτικού. Ολο αυτό το διάστημα που ήταν μέσα στο νερό ήταν εκείνος που εμψύχωνε και βοηθούσε με τις δικές του γνώσεις το θύμα. Γυρνώντας τη μνήμη του στο παρελθόν μου λέει ότι ξεκίνησε τη ναυαγοσωστική έπειτα από την προτροπή ενός φίλου του.
Τι ήταν εκείνο που σας έδωσε το κίνητρο να διαχειριστείτε τόσο άμεσα τη διάσωση του σέρφερ όταν τον είδατε να έχει παρασυρθεί από τα ρεύματα της θάλασσας και τους ισχυρούς ανέμους σε μία από τις πιο επικίνδυνες παραλίες της χώρας μας;
Κίνητρο αποτέλεσε αυτό που έχω χαραγμένο βαθιά μέσα μου και είναι η αγάπη μου για τον συνάνθρωπο όπως και το αίσθημα αλτρουισμού που με διακρίνει και πιστεύω πως πρέπει να διακρίνει κάθε πολιτισμένο άνθρωπο.
Τρέξατε από μόνος σας διακινδυνεύοντας τη ζωή σας. Τι σκεφτόσασταν εκείνες τις στιγμές; Τι σήμαινε για εσάς η άμεση παρέμβασή σας στο συγκεκριμένο περιστατικό;
Η αλήθεια είναι ότι πραγματικά έτρεξα και μάλιστα με άγχος, διότι έφυγα από το σπίτι μου όπου ξεκουραζόμουνα έπειτα από μια κουραστική ημέρα. Όμως, έχοντας επικοινωνήσει και με το Λιμεναρχείο, εγώ αποτελούσα τη μόνη ελπίδα αυτού του παιδιού που κινδύνευε. Η σκέψη αυτή ήταν συνεχώς στο μυαλό μου διότι μου έλαχε να αποτελώ τη μόνη του ελπίδα.
Θαρρώ πως ήταν η πρώτη δύσκολη διάσωση. «Δαμάσατε» κυριολεκτικά τα κύματα για να σώσετε μια ζωή. Ποιες είναι οι πρώτες σκέψεις και τα συναισθήματα ενός διασώστη όταν βρίσκεται μπροστά σε ένα άσχημο συμβάν και τι ανθρώπινες αντοχές πρέπει να διαθέτει;
Πραγματικά όντως ήταν η δυσκολότερη διάσωση. Τώρα που το ξανασκέφτομαι τα ρίσκα που πήρα ήταν πολύ μεγάλα. Ομως διαθέτω πολύ καλή φυσική κατάσταση, έχω εκπαιδευτεί κατάλληλα και τελικά όταν βλέπεις τον άλλο να πνίγεται δεν έχεις και πολλές επιλογές. Στη δουλειά αυτή, για να την κάνεις, πρέπει να αγαπάς τον συνάνθρωπο. Αλλιώς δεν κάνεις τίποτα.
Αυτή η διάσωση σας «στιγμάτισε»; Με τον συγκεκριμένο άνθρωπο που σώθηκε από την παρέμβασή σας, έχετε επαφές;
Σίγουρα με γέμισε με εμπειρίες, τα είδα όλα που λέμε. Έχω διασώσει και άλλους και μάλιστα τραυματισμένους σοβαρά αλλά αυτή ήταν μυθιστορηματική διάσωση. Η μητέρα του όμως με ευχαρίστησε και μου δώρισε και ένα βάζο μέλι, που το φάγαμε με τους συναδέλφους στην υγειά του.
Γιατί θελήσατε να γίνετε ναυαγοσώστης; Τι χρειάζεται κάποιος για να γίνει; Πώς εκπαιδεύεται κανείς για να γίνει διασώστης; Ποια είναι τα βασικά εργαλεία σας;
Εγινα ναυαγοσώστης έπειτα από τη προτροπή κάποιου φίλου. Εχω σπουδάσει business, αλλά ήθελα να αποκτήσω και άλλες εμπειρίες τώρα που είμαι νέος. Εκπαιδεύτηκα ως ναυαγοσώστης σε επαγγελματική σχολή. Κύριο εργαλείο μας είναι το υψηλό αίσθημα ευθύνης.
Τι ακριβώς κάνετε στις παραλίες ή και τις πισίνες;
Κάπου είχα διαβάσει ότι ο ναυαγοσώστης είναι «ο γιατρός του νερού». Αυτό είναι αλήθεια. Παρέχουμε κυρίως τις πρώτες βοήθειες σε όποιον τις χρειάζεται, προειδοποιούμε για την κατάσταση της θάλασσας, συμβουλεύουμε για τους κινδύνους της κολύμβησης υπό αντίξοες συνθήκες και φροντίζουμε για την οργάνωση της παραλίας ή της πισίνας.
Ποιο είναι το βασικό πρόβλημα ενός ναυαγοσώστη; Τι θα μπορούσε να γίνει από άποψη των δήμων και γενικότερα της πολιτείας για να αντιμετωπιστούν αυτά τα προβλήματα;
Η ύπαρξη ναυαγοσωστών στις παραλίες είναι στην ευθύνη των δήμων και πιστεύω πως κανένας δήμος δεν θα πάρει το ρίσκο να διακινδυνεύσει την ασφάλεια των κολυμβητών.
Το κύριο πρόβλημα έχει να κάνει με τη στελέχωση όλων των οργανωμένων παραλιών με τον απαιτούμενο αριθμό ναυαγοσωστών και την κατασκευή πύργων με τις απαιτούμενες προδιαγραφές για την ασφάλεια και υγεία των ναυαγοσωστών.
Ποια είναι τα πιο επικίνδυνα περιστατικά ανθρώπων σε πνιγμούς; Σε τι ποσοστά κυμαίνονται(άντρες, γυναίκες, ηλικιωμένοι, παιδιά);
Δεν θα το πιστέψετε αλλά στην Ελλάδα το ποσοστό των ατόμων που δεν γνωρίζουν κολύμπι είναι πάνω από 60% και βέβαια όλοι κάνουν τους δεινούς κολυμβητές. Εχω διαβάσει μελέτη του ΚΕΕΛΠΝΟ που λέει ότι η αναλογία αντρών/ γυναικών που πεθαίνουν από πνιγμό είναι 3:1 και οι περισσότεροι σε απόσταση 10 μέτρα από τη στεριά. Απίστευτο;
Οι πνιγμοί στην Ελλάδα έχουν μειωθεί; Και κατά πόσο έχετε συμβάλει εσείς σε αυτό;
Δεν έχω επίσημα στοιχεία να σας δώσω αλλά από συζητήσεις με ανθρώπους του κλάδου η μείωση των πνιγμών χάρη στην ύπαρξη ναυαγοσωστών έχει ξεπεράσει το 30%. Αυτό σημαίνει ότι κερδίσαμε 30% περισσότερες ζωές.
Με ποιους τρόπους γίνεται η προσέγγιση του θύματος;
Σε γενικές γραμμές η ασφάλεια του θύματος εξαρτάται από την ποιότητα της όρασης του ναυαγοσώστη, την ταχύτητα δράσης του, την δυνατότητά του να είναι σε επαγρύπνηση και να αξιολογεί την κρισιμότητα της κατάστασης. Οταν η προσοχή του ναυαγοσώστη αποσπάται για πάνω από 10 δευτερόλεπτα θεωρείται ότι δεν προσέχει τους λουόμενους.
Τι συμβαίνει κατά τις αντιδράσεις πανικού μέσα στο νερό; Πώς τις αντιμετωπίζετε;
Οταν κάποιος είναι σε κατάσταση πανικού η ζωή του μετριέται σε δευτερόλεπτα. Δεν μπορεί να βοηθήσει τον εαυτό του και αποτελεί πλέον κίνδυνο για τον ναυαγοσώστη. Χρειάζεται σωστή εκτίμηση κινδύνου, προσέγγιση από πίσω και απόλυτη ψυχραιμία.
Σε ποιες παραλίες είναι υποχρεωτική η ύπαρξη ναυαγοσώστη;
Σύμφωνα με το Π.Δ.71/2020 σε όλες τις οργανωμένες καθώς και στις πολυσύχναστες παραλίες-πάνω από 300 άτομα ανά χιλιόμετρο ακτογραμμής την ημέρα σε περίοδο αιχμής- και σε όλα τα ξενοδοχεία με πισίνα, ανεξαρτήτως κλινών.
Πρόσφατα βραβευτήκατε από την εφ. «ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ» στα «Πρόσωπα της Χρονιάς». Αυτό σας δικαιώνει ή ανεβάζει κατά πολύ το αίσθημα ευθύνης απέναντι στο συνάνθρωπο;
Το αίσθημα ευθύνης είναι δεδομένο και δεν επηρεάζεται από τα βραβεία. Σίγουρα η βράβευσή μου αποτέλεσε μια τιμητική διάκριση αλλά σημασία για μένα έχει να μπορέσει η πράξη μου αυτή να εμπνεύσει και άλλους. Στην εποχή μας όπως και σε κάθε εποχή χρειαζόμαστε πρότυπα και ιδανικά.
Τι μηνύματα θέλετε να περάσετε για το επάγγελμα του ναυαγοσώστη;
Πρώτα-πρώτα να πάψουν οι Ελληνες στο άκουσμα της λέξης ναυαγοσώστης να φέρνουν στο μυαλό τους το Baywatch και τους καλλίγραμμους συντελεστές της σειράς. Επειτα να σέβονται, να ακούν και να υπακούουν το ναυαγοσώστη και τις συμβουλές ή τις προτροπές που δίνει. Σίγουρα θα έχουμε τότε λιγότερους πνιγμούς και προβλήματα στο νερό.
Συνέντευξη
στην
Ανθη Ροδοπούλου
rodanthi.pelop@gmail.com
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
