Καλάβρυτα: Κριτική για τους πλατάνους από τη συλλογικότητα «Εμείς»
«Η ασθένεια του μεταχρωματικού έλκους γνωστή εδώ και 18 χρόνια αποδεκατίζει υπέροχα πλατανοδάση και απειλεί ιστορικά πλατάνια σε όλη την επαρχία και όχι μόνο. Οι σημερινοί προεστοί του τόπου ως συνήθιζαν και οι πρόγονοί τους συσκέπτονται. Πάνω από 10 ολόκληρα χρόνια συσκέπτονται…» αναφέρει η οργάνωση σε ανακοίνωσή της, χαρακτηρίζοντας τέτοιου είδους ημερίδες ως «να ‘χουμε να λέμε».
Το θέμα των πλατάνων απασχολεί αρκετά τα Καλάβρυτα και τα γύρω χωριά. Γι’ αυτό, η αυτοοργανωμένη συλλογικότητα «Εμείς» παρενέβη για το θέμα με αφορμή πρόσφατη ημερίδα στις 21 Σεπτεμβρίου.
«Η ασθένεια του μεταχρωματικού έλκους γνωστή εδώ και 18 χρόνια αποδεκατίζει υπέροχα πλατανοδάση και απειλεί ιστορικά πλατάνια σε όλη την επαρχία και όχι μόνο. Οι σημερινοί προεστοί του τόπου ως συνήθιζαν και οι πρόγονοί τους συσκέπτονται. Πάνω από 10 ολόκληρα χρόνια συσκέπτονται…» αναφέρει η οργάνωση σε ανακοίνωσή της, χαρακτηρίζοντας τέτοιου είδους ημερίδες ως «να ‘χουμε να λέμε».
Αναλυτικά όλη η ανακοίνωση αναφέρει:
Διακόσια χρόνια πριν στον ίδιο αυτόν τόπο, κάτω από τα ίδια ακριβώς πλατάνια οι προεστοί και οι οπλαρχηγοί της επαρχίας Καλαβρύτων συγκεντρώθηκαν για να αποφασίσουν αν θα ξεκινούσαν ή όχι την επανάσταση. Όμως «όσο αυτοί συσκέπτονταν» όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται και στην αναπαράσταση «ο λαός τους πρόλαβε» και πράγματι οι πρώτες «πράξεις» στο Αγρίδι, τη Χελωνοσπηλιά και αλλού έδειξαν πόσο ανώφελες είναι οι πολλές συσκέψεις όταν μια κατάσταση είναι τόσο κρίσιμη που δεν μπορεί να περιμένει την έγκριση κανενός που ζυγίζει και μετράει τις πιθανότητες της επιτυχίας.
Σήμερα στον ίδιο αυτόν τόπο, «ελεύθερο» πια (όσο αυτό μπορεί να είναι ακριβές) ως τραγική ειρωνεία αυτά που κινδυνεύουν άμεσα είναι αυτά τα ίδια ακριβώς πλατάνια που στέκουν ακόμα μάρτυρες εκείνης της ιστορικής εποχής. Η ασθένεια του μεταχρωματικού έλκους γνωστή εδώ και 18 χρόνια αποδεκατίζει υπέροχα πλατανοδάση και απειλεί ιστορικά πλατάνια σε όλη την επαρχία και όχι μόνο. Οι σημερινοί προεστοί του τόπου ως συνήθιζαν και οι πρόγονοί τους συσκέπτονται. Πάνω από 10 ολόκληρα χρόνια συσκέπτονται…
Προς μεγάλη μας απογοήτευση, μια ακόμα «να χουμε να λέμε» ημερίδα πραγματοποιήθηκε στο πέτρινο στις 21/9/2021. Ακούσαμε για πολλοστή φορά την περιγραφή και την σοβαρότητα του προβλήματος και αναμέναμε με ενδιαφέρον να ενημερωθούμε για το σχέδιο που υπάρχει για την αντιμετώπιση του. Αντί σχεδίου ακούσαμε με έκπληξη όλους τους επίσημους φορείς που συμμετείχαν στην ημερίδα, να δηλώνουν ουσιαστικά αναρμόδιοι, ελλιπώς στελεχωμένοι ή οικονομικά αδύναμοι. Ορισμένοι μάλιστα, χωρίς κάποια σχετική μελέτη, ανέφεραν υπέρογκα ποσά για την κοπή των προσβεβλημένων πλατάνων, συνηθισμένοι προφανώς από τον τρόπο που δίνονται οι αναθέσεις στα δημόσια έργα με τιμές που απέχουν έτη φωτός από τις κανονικές τιμές της αγοράς, δίνοντας μια αίσθηση του αδύνατου στο όλο εγχείρημα πριν καν σχεδιαστεί.
Είναι λοιπόν προφανές ότι η σοβαρότητα του προβλήματος δεν είναι ανάλογη με την βούληση του κράτους, της τοπικής αυτοδιοίκησης και των εμπλεκόμενων φορέων για την αντιμετώπιση του.
Ξεκινώντας πρωτίστως από την κεντρική διοίκηση, δηλαδή τις κυβερνήσεις των 10 τελευταίων ετών, όπου η βούληση τους εξαντλήθηκε σε μια επιτροπή στην βουλή, το 2017-18, η οποία παραμένει κενό γράμμα, την τοπική αυτοδιοίκηση (δήμο και περιφέρεια) που – όπως προαναφέραμε- οι δράσεις της εξαντλούνται σε ημερίδες, συσκέψεις και ευχολόγια μέχρι και τη δασική υπηρεσία που δηλώνει μεν αρμόδια αλλά υποστελεχομένη και οικονομικά αδύναμη για οποιαδήποτε δράση, φτάσαμε να έχουμε χάσει ήδη το πλατανόδασος στο Πλανητέρο, να έχει μεταδοθεί η ασθένεια σε όλο το μήκος του Βουραϊκού ποταμού από την Κέρτεζη εως και την Διακοφτό, τις όχθες του Λάδωνα, την Κλειτορία καθώς και να έχουν χαθεί ιστορικά πλατάνια όπως της Πλατανιώτισσας και πλέον να κινδυνεύουν άμεσα τα ιστορικά πλατάνια της πόλης των Καλαβρύτων.
Κάνοντας μια μικρή αναδρομή σε αυτά τα δεκαοκτώ χρόνια (2003-2021) απραξίας του Ελληνικού κράτους απέναντι σε μια ασθένεια Αρμαγεδώνας που απειλεί και αποδεκατίζει υπέροχα πλατανοδάση σε ολόκληρη την επικράτεια του δήμου Καλαβρύτων αλλά και πανελλήνια. Όλα αυτά τα χρόνια είμαστε μάρτυρες της κρατικής αναλγησίας, της μεταβίβασης ευθυνών από υπηρεσία σε υπηρεσία με ταυτόχρονη υποβάθμιση των δασικών υπηρεσιών (υποστελεχωση και ελλείψη κονδυλίων και μέσων) καθιστώντας τες παρατηρητές, παρόλο που έχουν την ευθύνη ανάληψης δράσης απέναντι στην ασθένεια. Οι εξελίξεις πιθανότατα θα ήταν διαφορετικές αν όλο αυτό το χαμένο διάστημα που πέρασε και γιγάντωσε το πρόβλημα, η ασθένεια αντιμετωπιζόταν στη γέννηση της, την εποχή που εντοπίστηκε στην χώρα μας αλλά και ανά περιοχή καθώς εξελισσόταν σε αρχικό στάδιο. Επίσης η συμβολή του ΔΕΔΔΗΕ ήταν και παραμένει καταλυτική στην εξάπλωση του παθογόνου μύκητα όλο αυτό το διάστημα έως και σήμερα καθώς ενώ έχει ενημερωθεί για την ζημιά που προκαλεί δεν έχει συμβάλει στο ελάχιστο ούτε στη μη διάδοση από την πλευρά του, ούτε στην αποκατάσταση της ζημιάς που προκάλεσε.
Οι συνέπειες που θα προκαλέσει η εξάπλωση και η μη αντιμετώπιση του μεταχρωματικού έλκους στην περιοχή μας θα είναι μεγάλες. Καταρχάς, βρισκόμαστε μπροστά σε μια ανεπανάληπτη οικολογική καταστροφή του εθνικού πάρκου Χελμού – Βουραϊκού αλλά και ολόκληρης της περιοχής του Δήμου Καλαβρύτων. Τεράστιο θα είναι το οικονομικό πλήγμα για οδοντωτό σιδηρόδρομο, Πλανητέρο, Πλατανιώτισσα και αλλού απο την επερχόμενη καταστροφή και την αλλοίωση φυσιογνωμίας της περιοχής. Η διάβρωση του εδάφους, πλημμυρικά φαινόμενα, κατολισθήσεις, ο κίνδυνος τα νεκρά δέντρα να καταρρεύσουν σε αστικές περιοχές αλλά και σε δρόμους με ότι αυτό συνεπάγεται θα ακολουθήσουν και θα μας απασχολήσουν στο σύντομο μέλλον εφόσον δεν ελεγχθεί άμεσα η κατάσταση.
Για παράδειγμα, βλέπουμε τη διαχείριση του προβλήματος στην επάνω παιδική χαρα, όπου ενώ υπάρχουν εδω και χρονια (τουλάχιστον 2) συγκεκριμένες οδηγίες από τους ειδικούς, οι εκάστοτε παρεμβάσεις είναι σπασμωδικές χωρίς να έχει δοθεί οριστική λύση του ζητήματος. Έχουμε αναφέρει εδώ, μετά τη διαδικτυακή μας εκδήλωση (Μάιο 2021 δείτε την ημερίδα εδώ) και μάλιστα και σε πρόσφατη επίσημη επιστολή μας προς το δήμο (17/9/2021, με αριθμό πρωτοκόλλου 8272 ), τα πλατάνια σε όλη τη παιδική χαρά δυστυχώς πρέπει να κοπούν χθες καθώς ο κίνδυνος πλέον μετάδοσης προς τη πλατεία Χελμού είναι προ των πυλών.
Ο δήμος έχει λάβει σαφείς οδηγίες στο παρελθόν από του πλέον αρμόδιους, αν δεν απομακρυνθούν όλα τα πλατάνια στην παιδική χαρά, άρρωστα και μη αυτό θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στην μετάδοση του έλκους στα πλατάνια του κυκλοφοριακού κόμβου , στο πάρκο παρακάτω και θα φτάσει μέχρι την πλατεία Χελμού και το ζαχαροπλαστείο του Ερμείδη.
Επίσης δεν πρέπει να λησμονούμε τι κινδύνους ελλοχεύουν για την δημόσια ασφάλεια νεκρά δέντρα και δη πλατάνια που είναι και εύθραυστα σε μια παιδική χαρά.
Ανατρέχοντας στα διδάγματα που μας δίνει η ιστορία αυτού του τόπου, είτε η χρονιά που διανύουμε γράφει 1821 είτε 2021 έχει τις δικές της προκλήσεις και τις δικές της δύσκολες αποφάσεις. Η ιστορία καταγράφει τις πράξεις και μόνο… τα λόγια και οι προθέσεις δεν σώζουν ούτε τα πλατάνια ούτε σηκώνουν επαναστάσεις. Το ζητούμενο είναι να σταθούμε όλοι στο ύψος των περιστάσεων της κάθε εποχής ώστε να μην ζήσουμε εμεις και τα παιδιά μας σε έναν τόπο χωρίς τον ίσκιο και την ομορφιά των Πλατάνων όταν μάλιστα είναι στο χέρι μας να τα σώσουμε!
“Εμείς” ως πολίτες αποφασίσαμε και κάνουμε το χρέος μας με δράσεις, ενημέρωση και πίεση όπου και όπως χρειαστεί και θα συνεχίσουμε έτσι.
Απαιτούμε και από εσάς τους αιρετούς κάθε βαθμίδας να κάνετε το χρέος γι’ αυτό το τόσο σοβαρό ζήτημα. Το να αποφεύγετε τις ευθύνες σας δηλώνοντας όλοι(!) αναρμόδιοι είναι θλιβερό και ανήθικο. Άλλωστε αν τελικά πράγματι είσαστε αναρμόδιοι, τότε σε τι ακριβώς χρησιμεύετε;
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
