M. Zαχαράτου: «Ελπίζω να φορέσω το εθνόσημο»

Αγωνίζεται στην αριστερή πλευρά της ομάδας του Μεσολογγίου και έχει ως στόχο και τη διάκριση στο μπιτς σόκερ

το

Από μικρό παιδί η Μαρία Ζαχαράτου θυμάται τον εαυτό της να έχει μια μπάλα στα πόδια της. Οταν αποκάλυψε στους δικούς της την επιθυμία να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο, εισέπραξε αρνητική απάντηση. Ετσι, ξεκίνησε στίβο με πολλές διακρίσεις σε αγωνίσματα ταχύτητας. Πάντα όμως ένιωθε ότι ανήκει στο ποδόσφαιρο και αποφάσισε τελικά να εγγραφεί στον Ατρόμητο Ζαρουχλεϊκων στην ηλικία των 18 ετών, όπου έμεινε για δύο χρόνια. Ακολουθεί η μεταγραφή στην Λάρισα, την επόμενη χρονιά στον Αρη Κορίνθου, ύστερα αναχώρησε για την Κύπρο όπου έπαιξε επαγγελματικά στην Μπαρτσελόνα Κύπρου με την οποία συμμετείχε και στη διοργάνωση του Champions League! Μετά από δύο χρόνια επέστρεψε στην Ελλάδα και στη Νίκη Προαστείου. Εφυγε για τα Γιάννενα και για μια σεζόν λόγω πανδημίας, αποφάσισε να γυρίσει στον Ατρόμητο. Το περασμένο καλοκαίρι πήρε μεταγραφή για την ΑΕΚ Μεσολογγίου.

Η Μαρία Ζαχαράτου μίλησε στην «Π» για τη νέα της ομάδα, για το γυναικείο ποδόσφαιρο και τους στόχους της.

Πώς προέκυψε η μεταγραφή σου στην ΑΕ Μεσολογγίου;
«Φέτος πήρα μεταγραφή στην ΑΕΚ Μεσολογγίου. Θεώρησα ότι η συγκεκριμένη πρόταση ήταν μια καλή ευκαιρία, γιατί ήταν κοντά στη Πάτρα και η ομάδα είναι στην Α’ Εθνική, αλλά μέτρησε και το γεγονός ότι υπάρχει καλό κλίμα».

Θεωρείς ότι στην Αχαΐα δεν μπορούσες να αγωνιστείς σε κάποια ομάδα και γιατί;
«Στην Αχαΐα δεν θα μπορούσα να αγωνιστώ γιατί είναι χαμηλότερες κατηγορίες οι ομάδες και δεν θα είχα κάποιο κίνητρο στο να παίζω».

Πώς αντιμετωπίζουν οι άνδρες το γυναικείο ποδόσφαιρο; Εχεις ακούσει κάτι άσχημο από την εξέδρα για εσένα ή μια συμπαίκτρια σου;
«Εχω γνωρίσει άνδρες που θαυμάζουν τις γυναίκες που παίζουν ποδόσφαιρο, έχω γνωρίσει όμως και αυτούς που τους κατακρίνουν και τις κακολογούν. Φυσικά και έχω ακούσει άσχημα λόγια από την εξέδρα και για μένα και για συμπαίκτριες μου, αλλά αυτό που έχω σαν αρχή είναι το εξής. Δεν αφήνεις ποτέ κανέναν να σε επηρεάζει, ούτε ακούς τους απέξω. Τον μόνο που ακούς είναι τον κόουτς σου. Κανέναν άλλον!».

Η ΕΠΟ έχει κάνει βήματα προόδου στο γυναικείο αθλητισμό. Στο ποδόσφαιρο έχουν γίνει βήματα προς την σωστή κατεύθυνση;
«Η ΕΠΟ φαίνεται ξεκάθαρα ότι έχει κάνει βήματα προόδου στον αθλητισμό και της αξίζουν πολλά συγχαρητήρια, ειδικά αυτή την χρόνια, είδαμε μεγάλη χρηματική βοήθεια στις ομάδες της Α’ Εθνικής, πράγμα που βοήθησε να γίνουν περισσότερες ενέργειες».

Τί προσωπικούς στόχους έχεις θέσει για το μέλλον; Θα ήθελες να ασχοληθείς με την προπονητική;
«Προσωπικός μου στόχος για το μέλλον είναι να δίνω το 101% των δυνατοτήτων μου για την ομάδα μου και να έχουμε μόνο επιτυχίες. Επίσης, να φορέσω κάποια στιγμή το εθνόσημο. Είναι μεγάλη τιμή για μια παίκτρια να παίζει για την χώρα της. Η προπονητική είναι κάτι που μ’ αρέσει πολύ και θα ήθελα στο μέλλον να ασχοληθώ».

Σε είδαμε να παίζεις και μπιτς σόκερ. Πώς βλέπεις αυτό το άθλημα και θα ήθελες να ασχοληθείς ενεργά;
«Η αλήθεια είναι ότι το ξεκινήσαμε πέρυσι το καλοκαίρι και θα συνεχιστεί και φέτος φυσικά. Το μπιτς σόκερ είναι το καλύτερο άθλημα, που θέλει πολύ δύναμη, θέλει αντοχή και η αδρεναλίνη σου χτυπάει κόκκινο μέχρι να τελειώσει το παιχνίδι. Γι’ αυτό και το αγάπησα από την πρώτη στιγμή και θ’ ασχοληθώ έως το τέλος».