Οι αναγνώσεις του αγώνα των συμβασιούχων

Πελοπόννησος Newsroom

ΥΠΑΡΧΟΥΝ δύο τρόποι για να «διαβάσει» κανείς την περίπτωση των συμβασιούχων που διεκδικούν αγωνιστικά την παράταση της εργασιακής τους σχέσης στον δήμο. Πράγματι, καλύπτουν πάγιες ανάγκες. Ο δήμος δεν μπορεί να προσφέρει άρτιες υπηρεσίες στους πολίτες χωρίς αυτό το εργατικό δυναμικό. Δεν είναι υγιές ένα διοικητικό μοντέλο που στηρίζεται σε εφήμερη και περιστασιακή προσφορά υπηρεσιών. Τι είδους εργασιακή και κατ’ επέκταση κοινωνική συνείδηση αποκτά ένας παροδικός εργαζόμενος, μια σύγχρονη εκδοχή νομάδα της απασχόλησης;

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ πλευρά, όμως, υπάρχουν και άλλοι εργαζόμενοι που θα μπορούσαν και θα δικαιούνταν να διεκδικήσουν αυτές τις θέσεις, εάν αυτές θεσπίζονταν ως μόνιμες. Μπορεί να αποκτά προβάδισμα, αν όχι και αποκλειστικότητα, κάποιος που τις υπηρέτησε υπό τον όρο μιας εποχικής σύμβασης, προσπερνώντας άλλους που δεν τους κάλυπτε η οκτάμηνη εργασιακή προοπτική; Στη διεκδίκηση δουλειάς, οι όροι πρέπει να είναι ίσοι. Συνεπώς, το ερώτημα «αν είμαστε με τον εργαζόμενο», παίρνει καταφατική απάντηση. Ναι, είμαστε με τον εργαζόμενο, όπως επίσης είμαστε με τον άνεργο που επίσης διεκδικεί μια λύση.

ΑΛΛΑ ΥΠΑΡΧΕΙ και μια δεύτερη διπλή ανάγνωση: Να τοποθετείται κανείς στο ζήτημα αυτό καιροσκοπικά, ανάλογα με την πολιτική συγκυρία και την προσωπική ψηφοθηρική στόχευση. Και να εκμεταλλεύεται την αγωνία και την επαγγελματική απελπισία κάποιων ανθρώπων, προκειμένου να εξυπηρετήσει παραταξιακούς ανταγωνισμούς. Αυτή η στάση πάσχει ηθικά.

Η ΟΛΗ κατάσταση είναι το αποτέλεσμα μιας ανωμαλίας. Να μην μπορούν οι αυτοδιοικητικές υπηρεσίες να επανδρώνονται σύμφωνα με τις ανάγκες τους. Χωρίς αυτό να σημαίνει, βέβαια, ότι οι ορθολογικές αναδιατάξεις του προσωπικού δεν πρέπει να εξετάζονται.

Όλες οι ειδήσεις άμεσα μέσα από το Google News. Κάντε κλικ εδώ και κάντε εγγραφή

Άμεση ενημέρωση με όλες τις ειδήσεις τώρα και μέσω WhatsApp - Δες εδω