Οι εφαρμοσμένες τεχνικές του Τζεφ Μπέζος που τον έκαναν δισεκατομμυριούχο

Σύμφωνα με τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Νταρμουθ, Σίντνει Φινκελστάιν, «η άγραφη φιλοσοφία του Μπέζος είναι το θάρρος και η περιέργεια, δύο χαρακτηριστικά που έχουν οι περισσότεροι ηγέτες στον κόσμο»

εφαρμοσμένες

Όταν o Τζεφ Μπέζος ίδρυσε την Amazon, στις 5 Ιουλίου του 1994, πωλούσε μόνον βιβλία. Έδρα της ήταν το γκαράζ του σπιτιού του, στο Σιάτλ.

Σήμερα, 28 χρόνια μετά, ο 58χρονος πια Μπέζος είναι από τους πιο πλούσιους άνθρωπος του κόσμου, με περιουσία άνω των 196 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Πώς γίνεσαι όμως από το μηδέν, ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο; Οι ειδικοί πιστεύουν ότι το ξεχωριστό στιλ ηγεσίας του έχει μεγάλη σχέση με αυτό.

Θάρρος, περιέργεια και… πάνω απ΄όλα ο πελάτης

Σύμφωνα με τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Νταρμουθ, Σίντνει Φινκελστάιν, «η άγραφη φιλοσοφία του Bezos είναι το θάρρος και η περιέργεια, δύο χαρακτηριστικά που έχουν οι περισσότεροι ηγέτες στον κόσμο».

Σε συνέντευξή του στο Insider το 2018, ο Μπέζος δήλωσε ότι ο χρόνος που πέρασε στο ράντσο των παππούδων του τον δίδαξε πόσο σημαντικό είναι να είσαι επινοητικός.

«Αν υπάρχει ένα πρόβλημα, υπάρχει μια λύση», είχε πει.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που λέγεται πως έκανε ο Μπέζος ήταν πως στα meetings με τα στελέχη της Amazon άφηνε μία κενή θέση προκειμένου να μπορεί να «υποδύεται» τον πελάτη. Γι’ αυτόν μάλιστα ο πελάτης ήταν «το πιο σημαντικό πρόσωπο στο δωμάτιο».

O ίδιος διατήρησε επίσης τη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου «Jeff@amazon.com» και λέγεται ότι προωθούσε τα σχόλια των πελατών στα αρμόδια στελέχη της εταιρίας.

Συνεδριάσεις με «δύο πίτσες» και άλλοι κανόνες αποδοτικότητας
Ωστόσο ο Μπέζος λέγεται πως δεν ενθουσιαζόταν πολύ με τα meetings. Αντιθέτως προτιμούσε να παρευρίσκεται στα απολύτως απαραίτητα. Όταν όμως δεν μπορούσε να αποφύγει το meeting, εφάρμοζε τον «κανόνα με τις δύο πίτσες».

Σύμφωνα με αυτόν τον κανόνα ένα meeting είχε τόσα άτομα όσα χρειάζονται για να φάνε δύο πίτσες. Με πιο απλά λόγια προτιμούσε λίγα άτομα στις συναντήσεις, καθώς πίστευε πως το αντίθετο δεν ήταν παραγωγικό.

Αυτό που κάνει τον Μπέζος να ξεχωρίζει είναι ο τρόπος με τον οποίο εξισορροπεί την τάση του για αποτελεσματικότητα με το θάρρος και την περιέργειά του, αναφέρει ο Φινκελστάιν.

Διατήρηση της νοοτροπίας της «πρώτης ημέρας»

Ο Φινκελστάιν δήλωσε ότι ένα άλλο βασικό χαρακτηριστικό του Μπέζος είναι ότι είναι ένας ψηφιακός ιθαγενής και όχι ένας… ψηφιακός μετανάστης.
«Η σημαντική ηγετική νοοτροπία που επέτρεψε στην Amazon την επιτυχία της είναι η νοοτροπία της πρώτης και της δεύτερης ημέρας.

Τι σημαίνει όμως αυτό; Ο Μπέζος διοικούσε την Amazon σαν να επρόκειτο για μία νεοσύστατη επιχείρηση. Ήταν ιδιαίτερα λιτός δηλαδή όσον αφορά τα έξοδα της εταιρίας, ενώ δεν υπήρχαν δωρεάν γεύματα, όπως σε άλλες εταιρίες και κανένα από τα στελέχη δεν πετούσε στην πρώτη θέση. Μάλιστα ακόμη και ο ίδιος ο Μπέζος είχε αγοράσει ένα τζετ με δικά του χρήματα.

Οι 14 αρχές

Η Amazon έχει ως γνωστόν 14 ηγετικές αρχές που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της εταιρείας και της λήψης αποφάσεων, όπως η «εμμονή με τον πελάτη», η «εφευρετικότητα και η απλούστεuση στις διαδικασίες». Αυτές οι αξίες αναδεικνύουν την πεποίθηση του Μπέζος ότι ένα ισχυρό σύνολο αρχών συμβάλλει στην επιτυχία και ότι οι ηγέτες πρέπει να λογοδοτούν στο αγοραστικό κοινό.

Σύμφωνα μάλιστα με τον ίδιο η τέταρτη ηγετική αρχή της Amazon είναι το «να έχεις δίκιο».

«Οι καλοί ηγέτες έχουν δίκιο», δήλωσε ο Μπέζος σε ομιλία του στο Σιάλτ το 2016 προσθέτοντας πως «δεν γίνεται να έχεις πάντα δίκιο, αλλά με εξάσκηση μπορείς να έχεις συχνά δίκιο».

Η δύναμη των «αδιέξοδων δρόμων»

Ένας άλλος βασικός πυλώνας της κουλτούρας της Amazon είναι η προσέγγιση της καινοτομίας στα «αδιέξοδα».

Το σκεπτικό λέει πως υπάρχουν κάποιες ιδέες που είναι αδιέξοδες. Ωστόσο αν κάποιος καταφέρει να κάνει τους πελάτες να αγκαλιάσουν έναν νέο τρόπο λειτουργίας, τότε δεν υπάρχει κανένα αδιέξοδο.

Η θεωρία βασίζεται στη γενική πεποίθηση του Bezos ότι πρέπει να δίνεται προσοχή σε αυτό που θέλουν οι πελάτες και όχι σε αυτό που κάνουν όλοι οι άλλοι. Ή, όπως το έθεσε ο ίδιος το 2004, «αν παρακολουθείτε τους ανταγωνιστές σας είναι απίθανο να εφεύρετε ένα σωρό πράγματα μόνοι σας».