Οι Κρίσεις Ηγεσίας και η Διαρκής Υποχώρηση της Πολιτικής Ποιότητας
Ο Γιώργος Μώρος είναι Πολιτευτής Αχαΐας της Ελληνικής Λύσης
Η πρόσφατη παρουσίαση του βιβλίου του κ. Αλέξη Τσίπρα άνοιξε ξανά μια συζήτηση που σιγοβράζει τα τελευταία χρόνια: το ερώτημα του ποιοι, τελικά, κυβερνούν αυτή τη χώρα. Για πολλούς πολίτες, η περίοδος διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσε μια εποχή όπου άνθρωποι πολιτικά άπειροι, συχνά μακριά από την κοινωνική πραγματικότητα και χωρίς επαρκή διοικητική ικανότητα, βρέθηκαν να λαμβάνουν αποφάσεις με τεράστιο αντίκτυπο για ολόκληρη τη χώρα. Η αίσθηση ότι οι «ανίκανοι κυβερνούν τους ικανούς» ήταν τότε ιδιαίτερα διάχυτη.
Από την παρουσίαση του βιβλίου προκύπτει, μέσα από τις ίδιες τις περιγραφές του πρώην πρωθυπουργού, ότι μεγάλο μέρος του προβλήματος οφείλεται στη στελέχωση και στην επιλογή συνεργατών. Αν πράγματι, όπως πολλοί θεωρούν, υπήρχαν πρόσωπα που δεν διέθεταν την απαραίτητη εμπειρία, τότε η ευθύνη του ίδιου του κ. Τσίπρα είναι αναπόφευκτα πρωταρχική: γιατί, όταν αντιλήφθηκε τις αδυναμίες, δεν έλαβε έγκαιρα διορθωτικά μέτρα; Γιατί επέτρεψε σε αποτυχημένες επιλογές να καθορίσουν την πορεία της χώρας σε μια τόσο κρίσιμη συγκυρία;
Το πιο ανησυχητικό όμως –και ίσως το πιο αποκαρδιωτικό για την ελληνική κοινωνία– είναι η αίσθηση ότι τίποτα δεν άλλαξε ουσιαστικά με την πολιτική αλλαγή του 2019. Παρά τις μεγάλες προσδοκίες για «επιτελικό κράτος» και για μια κυβέρνηση που θα έφερνε επαγγελματισμό και αποτελεσματικότητα, πολλοί πολίτες νιώθουν ότι το ίδιο μοτίβο συνεχίζεται.
Σκάνδαλα, διαχειριστικές αστοχίες, διορισμοί αμφισβητούμενων προσώπων, χειρισμοί που υπονομεύουν την εμπιστοσύνη στους θεσμούς: όλα αυτά δημιουργούν την εντύπωση πως μια νέα ομάδα στελεχών, εξίσου αναποτελεσματική και αποκομμένη από την κοινωνική πραγματικότητα, οδηγεί τη χώρα σε περαιτέρω απαξίωση. Για πολλούς, η πολιτική εξουσία μοιάζει ξανά με κλειστό κλαμπ εξυπηρέτησης συμφερόντων, όπου οι πολίτες βρίσκονται στο περιθώριο και η αξιοπρέπεια υποχωρεί μπροστά σε μια καθημερινότητα ολοένα και πιο δύσκολη.
Πέρα από κόμματα και πρόσωπα, το πρόβλημα που αποκαλύπτεται είναι πιο θεμελιώδες: η Ελλάδα πάσχει από μια διαχρονική κρίση πολιτικής ποιότητας. Η επιλογή προσώπων βάσει κομματικής αφοσίωσης αντί ικανότητας, η απουσία λογοδοσίας, η έλλειψη μηχανισμών αξιολόγησης και η διαχρονική ανοχή στη μετριοκρατία δημιουργούν ένα περιβάλλον όπου η αναποτελεσματικότητα όχι μόνο εμφανίζεται, αλλά μονιμοποιείται.
Όσο η πολιτική λειτουργεί ως πεδίο προσωπικής ανέλιξης και όχι ως χώρος προσφοράς, τόσο οι πολίτες θα νιώθουν εγκαταλελειμμένοι. Και όσο τα σκάνδαλα επισκιάζουν την ουσία της διακυβέρνησης, τόσο θα ενισχύεται η αίσθηση ότι η χώρα διολισθαίνει σε μια νέα μορφή παρακμής.
Το ζητούμενο, για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες, είναι κάτι περισσότερο από μια αλλαγή κυβέρνησης. Είναι η αλλαγή πολιτικού παραδείγματος. Η ανάδειξη ανθρώπων που έχουν πραγματική γνώση, ικανότητα, εντιμότητα και διάθεση προσφοράς. Η ενίσχυση της λογοδοσίας. Η απαίτηση από την κοινωνία να μη συμβιβάζεται με το «λιγότερο κακό».
Γιατί μόνο όταν οι ικανοί αναλάβουν πραγματικά τις θέσεις που τους αξίζουν, θα σταματήσει ο φαύλος κύκλος που οδηγεί τη χώρα από κρίση σε κρίση και τους πολίτες από απογοήτευση σε βαθιά ανασφάλεια.
Γιώργος Μώρος
Πολιτευτής Αχαΐας
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ
Η «Πελοπόννησος» και το pelop.gr σε ανοιχτή γραμμή με τον Πολίτη
Η φωνή σου έχει δύναμη – στείλε παράπονα, καταγγελίες ή ιδέες για τη γειτονιά σου.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
