Συστηματικός εξορκισμός και εξιλασμός
Του Γιώργου Χώτου, Ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών.
Κατ’ αρχάς η επεξήγηση των σημαινομένων.
Συστημικός Εξορκισμός: Η έντονη έκφραση της ευρύτατα διαχυμένης στις κοινωνικές μάζες απέχθειας προς τον Δυτικό κόσμο και δη τον αμερικανικό και η εξ αυτής ποικίλως εκδηλούμενες κινητοποιήσεις κατεδάφισής του. Προς δικαιολόγηση της απέχθειας επιστρατεύονται οικοφοβικές και εθνοαποδομητικές αντιλήψεις, ιστορικά απωθημένα, αρχειοθετημένη αποικιοκρατία, οικονομική πρωτοκαθεδρία, στρατιωτική ισχύς, πολιτισμική επιρροή, μονόπλευρη συνωμοσιολογία και «κλιματική ενοχή».
Κοινωνικός Εξιλασμός: Η αγανακτισμένη φωνή των κοινωνικών μαζών, καταγγελίας, καταδίκης ή κατάρας προς τα κατ’ αυτούς δεινά που επιφέρουν στην ανθρωπότητα όλες οι συνιστώσες του Δυτικού κόσμου, προς καθησυχασμό της συνείδησής των, προκειμένου να μην αισθάνονται ξεκομμένες από μια φαντασιακά θεσμισμένη ηθική.
Εκ πρώτης, και μάλλον επιπόλαια, θα μπορούσε κάποιος να τα αποδώσει ως σύμφυτα χαρακτηριστικά της στην Αριστερά, μια και αυτή η ιδεολογία είναι ζυμωμένη με την αμφισβήτηση, την καταγγελία, την πάλη ενάντια σε κάθε τι ισχυρό, καθιερωμένο και ηγεμονικό όταν προέρχεται από το Δυτικό στρατόπεδο.
Ομως η πραγματικότητα μας αναγκάζει να διευρύνουμε τη ματιά μας και να συμπεριλάβουμε από ακροδεξιούς έως αναρχικούς.
Πού αποσκοπούν και πού μπορούν να καταλήξουν για να επιτευχθεί αυτό που επιδιώκουν;
Εξ αφορμής της επικαιρότητας, τι θα συνέβαινε άραγε αν η Δύση υποχωρήσει, στους αντιπάλους της;
Το Ισραήλ λοιπόν αφήνει τα όπλα, σηκώνει τα χέρια και διαλύεται (όπως άλλωστε ορίζει το αραβικό δόγμα), οι Αραβο-παλαιστίνιοι καταλαμβάνουν το έδαφός του και οι Εβραίοι είτε σφαγιάζονται, είτε εκδιώκονται, είτε ευνουχισμένοι κοινωνικά παραμένουν στο νέο κράτος. Η Μεσόγειος από Νότο και Ανατολή με την Τουρκία ηγεμονεύουσα γίνεται ισλαμική θάλασσα και η Ελλάδα ανεξάρτητη χώρα υπό προθεσμία μια και τα πληθυσμιακά μεγέθη εις βάρος της προδιαγράφουν το αναπόδραστο τέλος της. Ιρανικές βάσεις στη Γάζα και στον Λίβανο, ανεξέλεγκτοι ισλαμικοί πυρήνες τζιχαντιστών και μουσουλμανικής αδελφότητας θα οργιάζουν ανενόχλητοι και η διώρυγα του Σουέζ μαζί με τον κόλπο της Ακαμπα, την Ερυθρά θάλασσα και ακόμα πιο κάτω στο Κέρας θα γίνουν ισλαμικά νερά επίσης. Το Ιράν ανενόχλητο πλέον συνεπικουρούμενο πρωτίστως από την Υεμένη θα καταστήσει και τον Περσικό Κόλπο απαγορευμένη θάλασσα για τη Δύση χωρίς δυνατότητα σοβαρής παρέμβασης νατοϊκών δυνάμεων (είναι αστείο να περιμένει κανείς αντίδραση από τη Σαουδική Αραβία). Το πολεμικό πυρηνικό πρόγραμμα Ιράν και Τουρκίας θα τρέξει ανεμπόδιστα επιταχυνόμενο. Το πετρέλαιο της περιοχής θα καταστεί χαρτί εκβιασμών και η εμπορική ναυσιπλοΐα «σπορ» πολυτελείας.
Ας φανταστούμε πάλι ότι οι ΗΠΑ κουρασμένες, απηυδισμένες και αποδυναμωμένες από την κουλτούρα αμφισβήτησης εντός των, υποβαθμίζουν έως πλήρους απόσυρσης κάθε τους στρατιωτική δύναμή ανά τον κόσμο και χάνουν κάθε ενδιαφέρον για διπλωματικές εμπλοκές. Μειώνουν έως σχεδόν εξαφάνισης την πολεμική τους βιομηχανία και την εξ αυτής τεχνολογική παραγωγή. Βαθμιαία χάνουν τον χρηματιστηριακό δυναμισμό τους, τον κόσμο του Χόλυγουντ και τα πανεπιστήμιά τους υποβαθμίζονται σε φιλολογικά εργαστήρια. Σε ένα επόμενο στάδιο μεταπίπτουν σε ειρηνικές κοινότητες αγροτών πουριτανών. Η Ταϊβάν λοιπόν θα δέχονταν εισβολή από την Κίνα, η Β. Κορέα με την υποδαύλιση Ρωσίας και Κίνας θα επιτίθετο στη Νότια με την Ιαπωνία στην επόμενη στόχευσή τους. Η Αυστραλία και η Ν. Ζηλανδία θα γίνονταν όμηροι ναυτικού αποκλεισμού από τους κυρίαρχους στον Ειρηνικό Κινεζικούς και Ρώσικους στόλους. Φινλανδία, Σουηδία και Βαλτικές χώρες θα εκβιάζονταν ωμά από τη Ρωσία για παραχωρήσεις και το Καλίνινγκραντ θα μετατρέπονταν σε πυρωμένη σφήνα στη Β. Ευρώπη. Η Ουκρανία φυσικά θα προσαρτάτο πάραυτα στη Ρωσία και το ίδιο θα γίνονταν σε Μολδαβία, Υπερδνειστερία, ενώ ταυτόχρονα η Αρμενία θα εξαφανίζονταν.
Την υπεροχή θα κατέχουν πλέον οι πρώην δήθεν παρίες που διηθήθηκαν με τα χρόνια εντός της, ήτοι μουσουλμάνοι, αναρχικοί και φυλετικές ή σεξουαλικές μειονότητες. Οι οικογενειακές αξίες θα εξαφανιστούν, η υπογεννητικότητα των πρώην Δυτικών θα τους καταστήσει μειονότητα και το καταναλωτικό μοντέλο με τη σύμφυτη καλλιτεχνική δημιουργία θα πάψουν και να υφίστανται και να στηρίζουν την οικονομική ζωή. Ο ισλαμικός νόμος ως σαρία θα επικρατήσει αναπόφευκτα στα ισλαμοκρατούμενα πλέον κράτη και κάθε δημοκρατικός θεσμός και κοινωνική εκδήλωση θα πάψουν να υπάρχουν όπως τα είχαμε συνηθίσει. Ανθρώπινα δικαιώματα προεξαρχούσης της ελεύθερης έκφρασης θα πάψουν να υφίστανται και η καθημερινότητα από μια ποικιλόχρωμη πανήγυρις θα μεταβεί στον μουντό κόσμο της ομοιομορφίας και της αποχής από οτιδήποτε ασύμβατο με τον λόγο του προφήτη. Η κοινωνική δικαιοσύνη θα έχει πλέον επικρατήσει πλήρως μια και τα διεκδικούμενα θα έχουν απολέσει την καπιταλιστική τους αξία.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
