Τα βαριά καρπούζια του καλοκαιριού

Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ μάς συνιστά να προσέχουμε τη συμπεριφορά μας κατά την επιστροφή από τις διακοπές μας, αλλά από το σύνθημα μέχρι την πράξη υπάρχει απόσταση: Μολονότι έχουμε εγκαίρως προειδοποιηθεί για φθινοπωρινή διόγκωση των κρουσμάτων του κορονοϊού, δεν επιδείξαμε ιδιαίτερη προσοχή ούτε κατά τις θερινές μας μετακινήσεις και περιπλανήσεις ούτε κατά την επανάκαμψή μας στις ασχολίες μας. Ούτε αντιληφθήκαμε κάποια ιδιαίτερη ένταση στην περιφρούρηση.
ΕΙΝΑΙ γεγονός ότι επέδρασε ξανά ο αδικαιολόγητος αλλά και αήττητος δαίμονας της χαλάρωσης, τον οποίο επέτεινε η σιγουριά πως το εμβόλιο μας θωρακίζει. Επαιξε όμως μεγάλο ρόλο και το μπαράζ των πυρκαγιών. Η σφοδρότητα του κινδύνου και το βάρος της καταστροφής μετατόπισε σε δεύτερη μοίρα το βάρος της δημόσιας προσοχής αλλά και της δραστηριοποίησης των υπηρεσιών.
ΚΑΚΑ τα ψέματα, ο μηχανισμός της Πολιτικής Προστασίας δεν μπορεί να σηκώσει όλων των ειδών τα βαριά καρπούζια στις μασχάλες του. Χρειάζεται αναδιοργάνωση και ορθολογικότερη κατανομή αρμοδιοτήτων και ευθυνών.
Η ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ αλλαγή θα μας απασχολεί συστηματικά με πυρκαγιές, πλημμύρες και Κύριος οίδε με ποιες άλλες φυσικές καταστροφές, ενώ οι υγειονομικές απειλές δεν θα εκλείψουν είτε με τη μορφή του κόβιντ είτε με άλλες εκδοχές επιδημικών προδιαγραφών. Επομένως, χρειάζεται επιμερισμός.
ΕΙΝΑΙ χαρακτηριστική, στη συμβολική της διάσταση αλλά και ως πρακτική συνέπεια, η δοκιμασία που διέρχεται ο υφυπουργός Ν. Χαρδαλιάς, η ηρωική φυσιογνωμία μιας πρωτόγνωρης διετίας.
ΟΥΤΩΣ ή άλλως, θα πρέπει και οι άλλοι κυβερνητικοί παράγοντες να ρίξουν βάρος στις απαιτήσεις των ημερών. Οι περιστάσεις είναι κρίσιμες και η κοινωνία χρειάζεται χειραγώγηση, αφύπνιση και καθοδήγηση.
ΓΙΑ ΝΑ μη μετράμε εισαγωγές σε κλινικές τον άλλο μήνα, αγωνιώντας.