Το απρόβλεπτο καρέ του Τεύκρου Σακελλαρόπουλου: Η Αβάστακτη Γοητεία της Αναμονής
* O Τεύκρος Σακελλαρόπουλος είναι πολιτικός μηχανικός – κινηματογραφικός παραγωγός.
Ο πατέρας μου χαριτολογώντας μου έλεγε: «εάν παιδί μου θέλεις να γίνεις υπουργός, να περιμένεις έξω από το γραφείο του πρωθυπουργού. Κάποια στιγμή θα χρειαστεί κάποιον και τον πρώτον τον οποίον θα συναντήσει –εσένα δηλαδή- αυτόν θα επιλέξει!». Δεν τον άκουσα…
Στον στρατό βέβαια ίσχυε ακριβώς το αντίθετο! Εκεί έπρεπε να είσαι… αόρατος, διότι θα ήσουν ο πρώτος για την αγγαρεία! Την πάτησα μια-δυο φορές αλλά μετά έμαθα! Ο στρατός ωστόσο είναι παροδικός. Το πρώτο όμως καθόλου.
Πού έγκειται η δύναμις της αναμονής; Στο ότι αφενός είσαι η εύκολη, πρόχειρη λύση και αφετέρου διότι σε βαριούνται και προκειμένου να σε ξεφορτωθούν, σου αναθέτουν τον επιδιωκόμενο (από εσένα) ρόλο.
Αυτή λοιπόν η πατρική συμβουλή είναι… πιστοποιημένη και από τη φύση. Πολλά έμβια όντα την ακολουθούν προκειμένου να λάβουν την τροφή τους.
Η οχιά παραμένει ακίνητη έως ότου εντοπίσει το κινούμενο γεύμα της. Αλλά και η αράχνη το ίδιο κάνει. Πλέκει τον ιστό της σε διάφορα μέρη και δεν μετακινείται. Τα έντομα επειδή είναι ζωηρά πέφτουν στην παγίδα της.
Εντοπίσαμε λοιπόν μία σπουδαία αξία της αναμονής. Κοινώς να… μην κάνεις τίποτα, αλλά να περιμένεις κάπου με συνέπεια και υπομονή έως ότου περάσει η ευκαιρία εμπρός σου!
Είναι όμως τόσο απλό;
Κι όμως είναι, και έχει σπουδαία εφαρμογή στα διεθνή ζητήματα με μία μικρή διαφοροποίηση! Θέτεις έναν στόχο, τον οποίον δεν τροποποιείς ανεξαρτήτως συνθηκών και μόλις παρουσιαστεί η κατάλληλη ευκαιρία τον υλοποιείς. Εδώ όμως παραμονεύεις για το λάθος της άλλης πλευράς.
Μεγάλος διδάξας αυτής της πολιτικής είναι η γείτων χώρα με τους Σουλτάνους της. Οσο άξεστοι και αχρείοι να ήταν, είχαν ένα σπουδαίο προσόν ή μάλλον δύο: υπομονή το ένα και επιλογή κατάλληλων βεζίρηδων το δεύτερο.
Συνεπώς η αναμονή είναι πολυδιάστατη. Είτε απλώς περιμένεις (τακτική) είτε παραμονεύεις (στρατηγική). Οταν ωστόσο δεν διαθέτεις το χάρισμα της υπομονής, τότε διαπράττεις συνήθως τα τραγικότερα σφάλματα. Στην καθομιλουμένη εκφράζεται με το «άντε, να τελειώνουμε». Οχι, φίλες και φίλοι μου! Να ΜΗΝ τελειώνουμε! Γιατί να τελειώνουμε;
Οι αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται με βάση τον στόχο και όχι τις συνθήκες.
Και με αυτόν τον θαυμαστό τρόπο, ομολογουμένως όχι και τόσο δημιουργικό, έχεις αποτέλεσμα. Αυτή είναι και η γοητεία της αναμονής αλλά και το μειονέκτημά της. Διότι είσαι εγκλωβισμένος στις προθέσεις κάποιου άλλου. Εάν όμως τρέχεις για να δημιουργήσεις τη δική σου πορεία, δεν θα έχεις χρόνο να περιμένεις έξω από κανένα γραφείο.
Φεύγω τώρα, πηγαίνω να περιμένω…
* O Τεύκρος Σακελλαρόπουλος είναι πολιτικός μηχανικός – κινηματογραφικός παραγωγός.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
