Το «Ύστερα» όσων αγαπιούνται – Η νέα παραγωγή του Έαρ Art Studio και της Μαριμίλλης Ασημακοπούλου

Τρεις ιστορίες από το βιβλίο του Χρήστου Οικονόμου «Κάτι θα γίνει θα δεις» περιλαμβάνει η παράσταση «Ύστερα» που θα δούμε το Σάββατο από το Έαρ Art Studio σε διασκευή, σκηνοθεσία και χορογραφία της Μαριμίλλης Ασημακοπούλου, με τους Βασίλη Κόκκαλη, Μαίρη Χρυσανθακοπούλου, Δήμητρα Ταρούση και τη συμμετοχή 13 μαθητών του M.A. School of Performing Arts.

Ύστερα

«Ο μολυβένιος στρατιώτης», «Μουστάκι με κάρβουνο» και «Πλακάτ με σκουπόξυλο». Αυτές είναι οι τρεις ιστορίες που περιλαμβάνονται στην παράσταση «Ύστερα» που θα μας παρουσιάσει το Έαρ Art Studio το ερχόμενο Σάββατο στο πλαίσιο της ενότητας «Τα θεατρικά σχήματα της πόλης παρουσιάζουν» που διοργανώνει ο Πολιτιστικός Οργανισμός του Δήμου Πατρέων. Πρόκειται για μια παράσταση βασισμένη στο βιβλίο του Χρήστου Οικονόμου «Κάτι θα γίνει θα δεις» σε διασκευή, σκηνοθεσία και χορογραφία της Μαριμίλλης Ασημακοπούλου.

Στην πρώτη ιστορία «Ο μολυβένιος στρατιώτης» βλέπουμε την αδελφή ενός ρομαντικού αναρχικού που πηγαίνει να τον πάρει από το αστυνομικό τμήμα, εκεί όπου τον έχουν πάει μετά από μία φασαρία στην οποία συμμετείχε. Ο ρομαντικός αυτός αναρχικός έχει μεγαλώσει με το παραμύθι του μολυβένιου στρατιώτη που του το έλεγε η μητέρα του, η οποία έχει φύγει από τη ζωή. Η αδελφή του από την άλλη πλευρά έχει αποποιηθεί το παρελθόν της, τη Νίκαια και το Κερατσίνι όπου ζούσαν, προχωράει μπροστά σε αντίθεση με τον αδελφό της που θέλει να αλλάξει τον κόσμο. Στο τέλος της ιστορίας βλέπουμε τα δύο αδέλφια να συναντιούνται έξω από το αστυνομικό τμήμα, όπου εξελίσσεται μία συγκινητική στιγμή, ενώ εκεί έχουν προστεθεί στο κείμενο δύο ποιήματα, ένα του Κάμινγκς και ένα του Κοροβέση. Εκτός όμως από αυτή την παρέμβαση η Μαριμίλλη Ασημακοπούλου έχει κάνει και άλλες και όπως μας λέει: «Βάζω τη νεκρή μητέρα να παρεμβαίνει στο έργο». Μάλιστα, αυτό είναι ένα μοτίβο που θα το δούμε να συμβαίνει καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης, με τους νεκρούς να βγαίνουν επί σκηνής και να παρεμβαίνουν στην ιστορία.

Περνώντας στη δεύτερη ιστορία «Μουστάκι με κάρβουνο» συναντάμε τον Τάκη ο οποίος εργάζεται σε ένα ουζερί, πριν 48 ώρες έχασε τη γυναίκα του και δείχνει να μην μπορεί να ξεκολλήσει από το παρελθόν. Τότε τον επισκέπτεται μία φίλη του για να τον συλλυπηθεί και ο Τάκης ξεκινά να της μιλά για τα παλιά, για θανάτους, για την κατοχή. Εκεί ακούμε και την ιστορία για ένα κοριτσάκι το οποίο κατά τη διάρκεια της κατοχής, μιας και όλες οι γυναίκες έχουν πεθάνει, θέλοντας να αποφύγει τον θάνατο ντύνεται ανδρικά και ζωγραφίζει ένα μουστάκι στο πρόσωπό της με κάρβουνο.

Τελευταία ιστορία είναι η «Πλακάτ με σκουπόξυλο» που μιλάει για μια γυναίκα ερωτευμένη με έναν σιδερά, δύο παιδιά που ετοιμάζονται να φύγουν για Πάσχα, να πάνε στο χωριό της, ως πρόβα τζενεράλε για την μετέπειτα ζωή τους καθώς αυτός πιστεύει πως πρέπει να φύγουν από την πόλη. Όμως, λόγω Πάσχα, ο εργολάβος του λέει πως πρέπει να τελειώσει τη δουλειά ως την Μεγάλη Παρασκευή. Οι σιδερόβεργες όμως που κρατά γίνονται αγωγός ηλεκτρισμού με αποτέλεσμα αυτός να πάει στο νοσοκομείο και μετά από δύο μέρες να πεθάνει. Η γυναίκα αποφασίζει να φτιάξει ένα πλακάτ για να διαμαρτυρηθεί έξω από το εργοτάξιο στο οποίο όμως δεν ξέρει τι να γράψει… Εκεί θα ακούσουμε και ζωντανή μουσική και συγκεκριμένα το τραγούδι του The Boy «Το αγαπημένο μας μέρος στη γη» για να δούμε τους δύο ερωτευμένους χέρι – χέρι.

Τι ήταν όμως αυτό που έκανε την Μαριμίλλη Ασημακοπούλου να επιλέξει τις συγκεκριμένες ιστορίες; «Διαβάζοντας όλες τις ιστορίες, αυτές οι τρεις μου έκαναν κάτι από την αρχή. Ίσως έχουν να κάνουν κάτι με τα βιώματά μου. Δεν συνδέονται ιδιαίτερα και το μόνο κοινό είναι ότι στην σκηνή βλέπουμε πάντα τους νεκρούς να παρεμβαίνουν σε κάθε ιστορία». Αναφερόμενη στον συγγραφέα Χρήστο Οικονόμου η Μαριμίλλη Ασημακοπούλου επισημαίνει πως έχει ένα ιδιαίτερο χιούμορ που σε καλεί να σκεφτείς. «Ενώ μιλάμε για τραγικές ιστορίες, βλέπουμε να τις διέπει ένα ιδιαίτερο χιούμορ» μας λέει χαρακτηριστικά.

Οι συντελεστές της παράστασης:

Ηθοποιοί: Βασίλης Κόκκαλης, Μαίρη Χρυσανθακοπούλου, Δήμητρα Ταρούση. Μουσική: Χρήστος Γαλανόπουλος. Φωτισμοί: Νίκος Σωτηρόπουλος. Κατασκευή σκηνικού: Visvikis & Barlou – Engineers & Architects. Φωτογραφία: Ευτυχία Μπάρλου. Κατασκευή κουστουμιών: Νίκη Αντζουλάτου. Hairstylist: Αντώνης. Αφίσα: Ηλίας Λαμπρόπουλος. Βοηθός σκηνοθέτη: Δήμητρα Ταρούση. Φιλική συμμετοχή μαθητές του M.A. School of Performing Arts: Αθανασοπούλου Μελίνα, Αλεξόπουλος Γιώργος, Βισβίκη Έρη,Καγκάνης Γιώργος, Ζαχαράτου Μυρσίνη, Καποτά Χριστίνα, Κασπίρη Αλεξάνδρα, Κολομόνδου Βασιλική, Κωσταντίνου Ελπίδα, Μουζάκη Βιβιάννα, Μπερδέση Ελευθερία, Ροδοπούλου Ναταλία, Σύψα Θεοδώρα
Παίζουν επί σκηνής Πιάνο- Μυρσίνη Ζαχαράτου, Κιθάρα – Έρη Βισβίκη, Ντραμς – Βιβιάννα Μουζάκη. Ακούγεται το μουσικό κομμάτι «Ερωτικό» από το συγκρότημα του Αρη Μπινιάρη Orgazma.