Τοπική αργία να κηρυχθεί η απελευθέρωση της πόλης

Ο Φώτης Λουριδάς είναι δικηγόρος – μέλος δημοτικής παράταξης «σπιράλ»

Η Πάτρα απελευθερώθηκε δύο φορές στην Ιστορία της, από ξένες κατοχικές δυνάμεις και μάλιστα, συμπτωματικά, την ίδια περίπου ημέρα.

Η πρώτη, όταν αποβιβάστηκε (5 Οκτωβρίου 1828) το γαλλικό εκστρατευτικό σώμα του Στρατηγού Μαιζών και τα κλειδιά της πόλης παραδόθηκαν δύο μέρες αργότερα από τους Οθωμανούς Τούρκους, ύστερα από επιθετική κινητοποίηση των Γάλλων, προς το Κάστρο. Στο Ρίο έγινε μάχη, που διήρκεσε 25 ημέρες μετά σφοδρών βομβαρδισμών του Κάστρου και νίκη των Γάλλων επί των Τουρκολαλαίων υπερασπιστών του.

Η δεύτερη ήταν όταν τα γερμανικά ναζιστικά στρατεύματα αποχώρησαν (5 Οκτωβρίου 1944), υπό την πίεση των προελαυνόντων στρατιωτικών μονάδων του ΕΛΑΣ και των Αγγλων συμμάχων.

Πολλές πόλεις –ή μάλλον ορθότερα όλες οι ελληνικές πόλεις – απελευθερώθηκαν από τους Γερμανούς, που ήδη οικειοθελώς αποχωρούσαν υπό τον φόβο να αποκλειστούν στην ελληνική χερσόνησο όταν οι σύμμαχοι είχαν καταλάβει μεγάλο μέρος της Ιταλίας και πίεζαν το Τρίτο Ράιχ με προελάσεις από Ανατολή και Δύση.

Μυστικές συναντήσεις έγιναν, μεταξύ εκπροσώπων τους και συμμάχων για όσο το δυνατόν αναίμακτη εγκατάλειψη της Ελλάδας.

Κι όμως το Αγρίνιο γιορτάζει τη μέρα αυτή ως σημαντική και ήδη καθιερώθηκε με νόμο, ως τοπική αργία. Απλά, αν τη συγκρίνουμε με αυτή των Πατρών, υπολείπεται, γιατί εδώ έχουμε και την πρόσθετη Επέτειο του 1828.

Το Αίγιο όρισε την 23η Ιανουαρίου ως τοπική αργία, με νόμο του κράτους, εορτάζοντας την ιστορικά Μυστική Συνέλευση της Βοστίτσας, όπου οι προεστοί και Ελληνες άρχοντες του Μοριά, υπό το κάλεσμα του Παπαφλέσσα, αποφάσισαν (Ιανουάριο 1821) να ξεκινήσει η απελευθερωτική Επανάσταση, σημαντικό γεγονός για την έναρξη ενός αγώνα, που οδήγησε στο σχηματισμό του σύγχρονου Κράτους.

Η Πάτρα, προεπαναστατικά, ήταν εύρωστη πόλη με άνω των 10.000 κατοίκων, που διακινούσε εμπορεύματα στο Ιόνιο, την Ιταλία κ.ά. Το ξέσπασμα της Επανάστασης (21 Μαρτίου 1821) της έδωσε δύο εβδομάδες ελευθερίας και ύστερα από κακοδιαχείριση και ανταγωνισμούς οδήγησε (7 Απριλίου) στην ασύλληπτη και απάνθρωπα βάρβαρη σφαγή άνω των 7.000 κ. Ακολούθησε η διαφυγή όσων μπόρεσαν και τα σπίτια της γκρεμίστηκαν και κάηκαν, έγινε τόπος έρημος και χέρσος για 7 χρόνια, καθώς ακολούθησε η πολιορκία του Κάστρου και η απελευθέρωσή της σκόνταψε σε κακή οργάνωση και προσωπικούς ανταγωνισμούς παραγόντων των επαναστατών. Στην καθομιλουμένη, έγινε ένα τεράστιο οικόπεδο, με λίγα παραπήγματα στον περίβολο του σημερινού Κάστρου, στην Ανω Πόλη.

Ο Καποδίστριας (1828) ανέθεσε στον Σταμάτιο Βούλγαρη (αξιωματικό μηχανικό Γαλλικού Στρατού0 να φτιάξει πολεοδομικό σχέδιο βασισμένο στις σύγχρονες τάσεις μεγάλων ευρωπαϊκών πόλεων. Η νέα Πάτρα, με εξάπλωση οικιστική στην Κάτω Πόλη, με στοές που προστάτευαν από καιρικές συνθήκες, πλατείς και ευθείς δρόμους και οικοδομικά τετράγωνα για καλύτερη κίνηση και προσανατολισμό, προορίστηκε να γίνει η πύλη προς τη Δύση, η εικόνα της νέας χώρας και η πιο σύγχρονη πόλη σε κατεστραμμένο και ανήμπορο κράτος, πληγωμένο από τον πόλεμο και τις ανθρώπινες απώλειες. Η πόλη άμεσα αναπτύχθηκε με την ανοικοδόμηση 10-11 καλυβών, καθημερινά, σύμφωνα με τον αυτόπτη Γάλλο Μανζάρ, από Ελληνες κυρίως εμπόρους, που συνέρρευσαν για να καλύψουν ανάγκες των Γάλλων στρατιωτών σε εστίαση και διασκέδαση. Φτιάχτηκαν μικρά ξενοδοχεία και ο πληθυσμός έφτασε γρήγορα να συναγωνίζεται τον προεπαναστατικό.

Η Πάτρα έχει, συνεπώς, όχι μόνο γεγονότα πολεμικών νικών, αλλά την ίδια της την ύπαρξη, που από οικόπεδο έγινε μια νέα σύγχρονη πόλη.

Η δημοτική αρχή φροντίζει να προβάλλει την σύγχρονη απελευθέρωση (1944) και να αποσιωπά τη γενέθλια απελευθέρωση (1828), για καθαρά στενόμυαλους ιδεολογικούς λόγους, καθώς θεωρεί το γαλλικό Σώμα Μαιζών, στρατό κατοχής, παραβλέποντας ότι ήρθε με συμφωνία των Μεγάλων Δυνάμεων και αποχώρησε χωρίς να πολεμήσει ποτέ Ελληνες. Αδυνατεί να δει την ιστορική ευκαιρία να γιορτάζει την ίδια της την ύπαρξη, ενωμένη, χωρίς πολιτικούς διαχωρισμούς και να διεκδικήσει το δικαίωμά της να έχει Τοπική Αργία.

Η προσπάθεια για να γίνει η 5η Οκτωβρίου τοπική αργία, με όλα τα οφέλη (πχ. Διεθνής Συνάντηση Αναβιωτικών Ομάδων Ιστορίας, προβολή συλλόγων, τουριστικό προϊόν κ.ά.) έχει ξεκινήσει από το 2022, με ιδιωτική πρωτοβουλία της Πολιτιστικής ΑΜΚΕ «Αγημα Ιστορικής Αναβίωσης Πατρών – Παναγιώτης Καρατζάς» με Δοξολογία και παρέλαση αναβιωτικών συλλόγων από την Ελλάδα.

Ομως η διαδικασία μιας επίσημης πρότασης ξεκινάει από τον Δήμο, με υποστηρικτές τοπικές Αρχές, Εκκλησία, Περιφέρεια, βουλευτές, δημοτικές παρατάξεις κ.λπ.

Η γραφειοκρατία χρειάζεται χρόνο πολύ, επιμονή, πλήρη φάκελο και προπαντός πίστη στην κοινή πρόταση.

Εχει, άραγε, τη διάθεση η δημοτική αρχή να προσφέρει στους Πατρινούς μια ευκαιρία να δηλώσουν περηφάνια για την καταγωγή και την Ιστορία τους;
Ο Δήμος έχει πλείστους λόγους να καταθέσει στην Πολιτεία μια τέτοια πρόταση,

γιατί πέρα από τις πολεμικές – ηρωικές επετείους, η γενέθλια ημέρα είναι πάντα πολύ σημαντική για την Πάτρα, η οποία, σημειωτέον, θα κλείσει σύντομα τα 200 χρόνια σύγχρονης ζωής της.
.