Υπόθεση Λύτρα: Πατρινοί δικηγόροι σχολιάζουν στην «Π» τη μη προφυλάκισή του
Τέσσερις δικηγόροι της Πάτρας σχολιάζουν την υπόθεση του Απόστολου Λύτρα
Η «μισή Ελλάδα» ασχολείται από προχθές το πρωί με την υπόθεση του δικηγόρου Απόστολου Λύτρα, που ξυλοκόπησε άγρια τη σύζυγό του και παραπέμφθηκε να δικαστεί με κακουργηματική κατηγορία, «γλυτώνοντας», όμως, την προφυλάκιση, που θα ικανοποιούσε το κοινό περί δικαίου αίσθημα!
Αρειος Πάγος, εισαγγελείς, δικαστές, ΜΜΕ, ΜΚΔ, αστυνομικοί, απλοί πολίτες. Εχει γίνει «πρώτο θέμα» συζήτησης παντού. Μέχρι κι ο Κασσελάκης αρπάχτηκε χοντρά με τον Κούγια!
Επρεπε να προφυλακιστεί ο κ. Λύτρας; Μήπως «γλύτωσε» γιατί είναι «επώνυμος»; Είναι, πράγματι, κακούργημα η πράξη του (βαριά σκοπούμενη βλάβη) ή μήπως είναι πλημμέλημα (επικίνδυνη σωματική βλάβη; Ορθώς παρενέβη η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, ασκώντας πειθαρχικό έλεγχο σε εισαγγελέα και ανακριτή που τον άφησαν ελεύθερο; Ορθώς (ξανα)παρενέβη, χθες, η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου «διατάσσοντας» να «τρέξει» άμεσα η προδικασία ώστε η υπόθεση να εκδικαστεί όσο το δυνατόν συντομότερο στο ακροατήριο; Γιατί τέτοια επιλεκτικότητα;
Η «Πελοπόννησος» συζήτησε το θέμα με 4 διακεκριμένους δικηγόρους στην Πάτρα. Υπάρχει στην κοινωνία μια αίσθηση έντονης αμφισβήτησης των δικαστικών λειτουργών, με βάση και την απόφασή τους στη συγκεκριμένη υπόθεση, αλλά και τη διπλή ευθεία παρέμβαση του Αρείου Πάγου!
Θεωρείτε πως ορθώς υπάρχει αυτή η αίσθηση ή μήπως πολύς κόσμος εμπλέκει, από άγνοια, την αμιγώς νομική υπόσταση μιας υπόθεσης με την κοινωνική διάσταση και βγάζει βιαστικά συμπεράσματα;
Ανθή Τσίμα
«Είμαστε αληθινά ή επιλεκτικά ευαίσθητοι;»
Θα προφυλακιζόταν αν δεν ήταν «επώνυμος»; Ή μήπως γι’ αυτό και μόνο κινδύνευσε να προφυλακιστεί;Η δίωξη εις βάρος του θα ήταν κακουργηματική αν ήταν «ανώνυμος»; Ή ένα ακόμα αυτόφωρο για ενδοοικογενειακή βία θα έπαιρνε αναβολή σε κάποια αίθουσα του Πλημμελειοδικείου, εν αναμονή της ιατροδικαστικής έκθεσης;
Αν δεν ήταν επώνυμος και δεν προφυλακιζόταν, θα ελέγχονταν πειθαρχικά η ανακρίτρια και η εισαγγελέας που έκριναν ούτως;
Η κ. Ανώνυμη, σύζυγος κ. Ανωνύμου, που απόψε το βράδυ φοβάται ότι θα κακοποιηθεί ξανά, νιώθει άραγε ασφαλέστερη τώρα που θα ελεγχθούν πειθαρχικά οι δικαστές που δεν προφυλάκισαν τον κ. Επώνυμο;
Είμαστε αληθινά ή επιλεκτικά ευαίσθητοι και ευαισθητοποιημένοι;
Είναι πολύ επικίνδυνο που η «κεφαλή» αμφισβητεί τόσο αιχμηρά και ανοιχτά το «σώμα».
Είναι πολύ επικίνδυνο που εγώ, χωρίς νομικές γνώσεις, χωρίς να έχω διαβάσει ούτε μια σελίδα της δικογραφίας, χωρίς να έχω λάβει μέρος στην ανακριτική διαδικασία, έχω «εμπεριστατωμένη» άποψη και κρίνω το αποτέλεσμά της.
Είναι πολύ επικίνδυνο που οι τηλε-δικαστές έχουν από την πρώτη στιγμή στη διάθεσή τους ολόκληρη τηνδικογραφία και με «ενημερώνουν» σχετικά.
Είναι πολύ επικίνδυνο που έφτασα να κοιτάζω από την «κλειδαρότρυπα» αντί να προσπαθώ γίνω ο «ήρωας» γιατρός που ΙΣΩΣ οδηγήσει σε λιγότερους «μετανιωμένους ποινικολόγους».
Θεόδωρος Χρονόπουλος
«Η προφυλάκιση είναι η εξαίρεση»
Kαταρχάς, η παρέμβαση της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, εννοώ τη χθεσινή (προχθεσινή), ήταν απαράδεκτη. Καταργεί την ανεξαρτησία του δικαστή. Ο δικαστής πρέπει να είναι παντελώς ανεξάρτητος. Δεν είναι δυνατόν να αποφασίζει έχοντας πάνω απ’ το κεφάλι του τη δαμόκλειο σπάθη μιας πειθαρχικής δίωξης.
Δυστυχώς η ηγεσία του Αρείου Πάγου αποδεικνύεται λίγη. Ο Αρειος Πάγος μέρα με τη μέρα συντηρητικοποιείται περισσότερο. Πολύ φοβάμαι ότι σε λίγο καιρό θα αποφασιστεί κατάργηση της κλήρωσης των δικαστών και θα αντικατασταθεί με ορισμό. Θα είναι ό,τι χειρότερο.
Επί της ουσίας, η γνώμη μου είναι ότι ορθώς δεν προφυλακίστηκε ο κ. Λύτρας. Πριν λίγες μέρες είχα μια σχεδόν ίδια υπόθεση, με κατηγορία βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης σε δύο κτηνοτρόφους. Δεν τους προφυλάκισε ο εισαγγελέας γιατί είχαν λευκό ποινικό μητρώο και δεν ήταν ύποπτοι φυγής. Η προφυλάκιση σε τέτοιες περιπτώσεις, και μιλώ νομικά, είναι η εξαίρεση στον κανόνα. Θεωρώ ότι το 90% των δικαστών-εισαγγελέων θα έπαιρνε στην περίπτωση Λύτρα την ίδια απόφαση, δεν θα τον προφυλάκιζε.
Γιάννης Παπαναστασόπουλος
«Κάνουν δημόσιες σχέσεις στον Αρειο Πάγο…»
Καταρχάς, υπάρχει η αίσθηση, που πολλές φορές δεν είναι μόνο αίσθηση, ότι οι σελέμπριτις και οι πλούσιοι, γενικά, απολαμβάνουν μιας ειδικής μεταχείρισης, ενίοτε και ιδιότυπης ασυλίας. Είναι οι κατηγορούμενοι των λευκών κολάρων.
Πάμε στην περίφημη κοινή γνώμη. Πώς διαμορφώνεται; Από τα ΜΜΕ, με στρεβλό τρόπο. Η κοινή γνώμη δεν ξέρει νομικά, όπως π.χ. εγώ δεν ξέρω ιατρική, μετεωρολογία, σεισμολογία, φυσική.
Ο ποινικός κώδικας περιλαμβάνει το αδίκημα της σωματικής βλάβης, το οποίο έχει διαβαθμίσεις. Απλή σωματική βλάβη, επικίνδυνη σωματική βλάβη και μετά οι δύο βαριές περιπτώσεις: βαριά σωματική βλάβη, που τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι 10 χρόνια και βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη, που επισείει κάθειρξη έως 20 χρόνια).
Θεωρώ ότι στην προκειμένη περίπτωση δεν έχουμε βαριά σκοπούμενη βλάβη. Τέτοιο αδίκημα στοιχειοθετείται όταν ο δράστης επιδιώκει να προκαλέσει στο θύμα αναπηρία, παραμόρφωση, σοβαρή βλάβη της υγείας του, και τελικά την προκαλεί. Σκεφτείτε πως το θύμα ούτε καν νοσηλεύτηκε, για μια έστω μέρα, στο νοσοκομείο, συνεπώς δεν μιλάμε καν για βαριά σωματική βλάβη.
Το ερώτημα, λοιπόν, δεν είναι γιατί άφησαν ελεύθερο τον κ. Λύτρα, αλλά γιατί ασκήθηκε σε βάρος του κακουργηματική δίωξη. Δεν κατανοώ γιατί. Είτε έχουμε να κάνουμε με αγράμματο, νομικά, εισαγγελέα, είτε το έκανε γιατί υπέκυψε στον φόβο της κοινής γνώμης. Εκανε λάθος.
Ορθώς, λοιπόν, ο ανακριτής αποφάσισε τη μη προφυλάκισή του γιατί δεν έχουμε καν κακούργημα. Ο ανακριτής διαπίστωσε, εκτιμώ, το λάθος στην απαγγελία της δίωξης και γι’ αυτό αποφάσισε τη μη προφυλάκισή του.
Το ποια κατηγορία θα του απαγγελθεί τελικά, θα το αποφασίσει ο ανακριτής στην κύρια ανάκριση.
Προσέξτε, όμως: η κίνηση της Εισαγγελίας Αρείου Πάγου να ελέγξει πειθαρχικά ανακριτή και εισαγγελέα, αποτελεί απρέπεια. Ο δικαστικός λειτουργός κατά το Σύνταγμα απολαμβάνει πλήρους λειτουργικής και υπηρεσιακής ανεξαρτησίας. Η κρίση του, όποια κι αν είναι, δεν υπόκειται σε κανένα πειθαρχικό έλεγχο. Γι’ αυτό έχει προβλεφθεί ο θεσμός του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών, ώστε να διορθώνει, τυχόν, την κρίση του.
Επειδή οι κορυφαίες θέσεις στον Αρειο Πάγο είναι καθαρά κυβερνητικές επιλογές, γι’ αυτό πρόεδρος και δισαγγελέας του Αρείου Πάγου κάνουν δημόσιες σχέσεις, για λογαριασμό της εκάστοτε κυβέρνησης, για να ικανοποιήσουν τη δήθεν κοινή γνώμη. Με τέτοιες κινήσεις, όμως, ευτελίζουν τον θεσμό του Αρείου Πάγου.
Και κάτι τελευταίο: τι ακριβώς είναι αυτό το κοινό περί δικαίου αίσθημα; Πού είμαστε; Στο Φαρ Ουέστ; Είμαι ο πρώτος πολέμιος των δικαστών, όταν λειτουργούν έτσι, και δεν το έχω κρύψει ποτέ. Αλλά μη φτάνουμε στο άλλο άκρο».
Γιώργος Κουκούλης
«Ο διαφημιζόμενος ως εμπόρευμα»
Μεγάλη συζήτηση γίνεται για την υπόθεση του γνωστού και αναγνωρίσιμου δικηγόρου. Η αναγνωρισιμότητα στις μέρες μας πηγάζει από τη συνεχή και χωρίς αρχές προβολή του ατόμου στην τηλεόραση. Χρησιμοποιείται ο διαφημιζόμενος ως εμπόρευμα. Ουδόλως ενδιαφέρει η πραγματική του αξία. Με τον ίδιο τρόπο χρησιμοποιείται πλέον και η εκτροπή του σε παράνομες συμπεριφορές.
Η είδηση πουλάει. Κανείς δεν θα ασχολείτο αν τις ίδιες πράξεις είχε διαπράξει ένας μη αναγνωρίσιμος πολίτης. Οι δικαστές και οι εισαγγελείς δεν είναι υποχρεωμένοι να συμμετέχουν σε αυτό το παιχνίδι της αναγνωρισιμότητας, ούτε στην πραγματικότητα το κάνουν. Για αυτούς υπάρχει ο νόμος, η δικογραφία και η συνείδησή τους. Καλό είναι να μην βιαστούμε να κάνουμε κριτική. Η υπόθεση μόλις ξεκίνησε.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
