Τα «ήρεμα νερά» δεν υπάρχουν, «ήρεμος αέρας» υπάρχει

Ο Δημήτρης Μάντζος είναι κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής.

Βρισκόμαστε σε χρόνο κρίσιμο για την περιφερειακή μας ασφάλεια και σταθερότητα. Η κατάσταση στη Μέση Ανατολή επιδεινώνεται επικίνδυνα.

Η ΕΕ πρέπει να επαναλάβει την έκκληση για άμεση κατάπαυση του πυρός για να αποφευχθεί ένας ολοκληρωτικός πόλεμος, με δραματικές συνέπειες για όλους μας.

Η Τουρκία προσπαθεί να αποκτήσει ενισχυμένο γεωπολιτικά ρόλο (με ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Πούτιν, Μουσουλμάνους Μ. Ανατολής, Αίγυπτο με διείσδυση σε Αφρική, Βαλκάνια και ΕΕ).

Πρόσφατα, ο Τούρκος Πρόεδρος προήλασε πανηγυρικά διπλωματικά σε Σερβία και Αλβανία. Στην Σερβία υπέγραψε 11 συμφωνίες, με τον Πρόεδρο να κάνει λόγο για αμυντική συνεργασία των δύο χωρών. Στην Αλβανία, εγκαινίασε το μεγαλύτερο Τζαμί των Βαλκανίων με τον πρωθυπουργό να αποκαλύπτει δωρεά σημαντικού αριθμού καμικάζι drones. Τις επόμενες μέρες θα δούμε ακόμα μία κομβικής σημασίας διπλωματική κίνηση της Τουρκίας με τον Γερμανό Καγκελάριο να την επισκέπτεται και ήδη μιλούν για αλλαγή στάσης και άρση του εμπάργκο για αγορά μαχητικών αεροσκαφών «Eurofighter», από την Τουρκία, εξοπλιστικά δώρα του Σολτς, όπως αντιεροπορικούς πυραύλους, τορπίλες, ανταλλακτικά ενώ φαίνεται να ξεπαγώνει και τα 6 υποβρύχια, που ο Ερντογαν είχε δηλώσει ότι χρειάζεται για υπεράσπιση της «Γαλάζιας Πατρίδας»!

Τα «ήρεμα νερά» δεν υπάρχουν. «Ηρεμος αέρας» υπάρχει. Και την ίδια ώρα, η Τουρκία κατευθύνει την Τουρκοκυπριακή Κοινότητα να ναρκοθετήσει τον τριμερή διάλογο για το Κυπριακό, με επιμονή στην κυριαρχική ισότητα του Ψευδοκράτους με την Κυπριακή Δημοκρατία, προθάλαμο διχοτόμησης του νησιού.

Ρωτούμε: Μελετά και αναλύει τα γεγονότα αυτά η κυβέρνηση; Ποια η στρατηγική και οι επόμενες διπλωματικές ενέργειες; Οφείλει να απαντήσει με σαφήνεια, γιατί φοβόμαστε ότι τα γεγονότα προσπερνούν την κυβέρνηση, που τηρεί στάση αμέτοχου παρατηρητή. Κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου, για ακόμη μία φορά.

Είναι ζωτικής, πλέον, σημασίας για την υπεράσπιση των δικαίων της χώρας μας η άσκηση ενεργητικής εξωτερικής πολιτικής.

Απαιτείται πιο ρεαλιστική και αποφασιστική στάση απέναντι στην Τουρκία, ιδίως σε ευρωτουρκικό επίπεδο και παράλληλα εντατικοποίηση της στρατηγικής διατήρησης και βελτίωσης των σχέσεων μας με τους Βαλκανικούς γείτονές μας.

Πρέπει, επιτέλους, να γίνει σαφές ότι η εξωτερική πολιτική και τα δίκαιά της Χώρας δεν αποτελούν πεδίο επικοινωνιακής πολιτικής. Τα κομματικά αδιέξοδα δεν μπορούν να γίνουν εθνικά. Η ΝΔ έχει μια βαθιά κομματική κρίση. Τα αδιέξοδα δεν μπορούν να είναι αδιέξοδα για τη Δημοκρατία, ούτε για τα εθνικά μας δικαιώματα.

Μέσα σε αυτό το κλίμα συζητούμε δύο διεθνείς συμβάσεις. Δεν μπορούμε, όμως, να μην αναφερθούμε στο γεγονός ότι σήμερα, που εμείς κυρώνουμε μια συμφωνία συνεισφοράς υπέρ της Υεμένης, οι Χούθι, συνεχίζουν τις επιθέσεις σε Ελληνικά πλοία. Το 30% των επιθέσεων έχουν εκδηλωθεί σε πλοία Ελληνικών συμφερόντων.

Τη χρονική, λοιπόν, στιγμή που η ελληνική Ναυτιλία απειλείται από τους Χούθι της Υεμένης, οι οποίοι εμπλέκονται στο εκρηκτικό μείγμα της Μ. Ανατολής, που βρίσκεται σε οριακό σημείο για την περιφερειακή ασφάλεια και σταθερότητα, είναι επιεικώς «άκαιρο» να εισάγεται προς κύρωση μια τέτοια συμφωνία συνεισφοράς.

Γι’ αυτό επαναλαμβάνουμε την ανάγκη να υπάρξει μια συνεκτική πολιτική για τις κυρώσεις των συμβάσεων. Με σχεδιασμό και πολιτική ευθύνη του υπουργείου Εξωτερικών. Ωστε να υπάρχει και η αναγκαία στοχοθεσία και να μην εναπόκειται σε κάθε Υπουργείο η αποσπασματική και ανορθολογική διαχείριση των διεθνών κειμένων.

Οι διεθνείς συμβάσεις, διμερείς ή στο πλαίσιο διεθνών οργανισμών, αποτελεί μορφή ήπιας ισχύος. Και πρέπει να υπηρετεί μια διπλωματική λογική.