Δημήτρης Σταθακόπουλος: «Ξύλο στις παρελάσεις, μέχρι και φακελάκια»!

Καθηλωτικός ο Δημήτρης Σταθακόπουλος. Και ταυτόχρονα καταιγιστικός…

Στην εξομολόγησή του στην «Π» έβγαλε ζουμερές ειδήσεις, αλλά και πολύ θυμό, πολλή πίκρα. Κάνει «εκατό» πράγματα, από μεράκι, από αγάπη για την πατρίδα και τον τόπο του, από ιστορική «τρέλα», από πατριωτική-προγονική ευσυνειδησία, και τ’ ακούει κι από πάνω. Είναι κάμποσοι αυτοί που τον έχουν στη μπούκα…

Η «κανονική» δουλειά του είναι δικηγόρος στον Αρειο Πάγο και διδάκτωρ στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τα υπόλοιπα είναι χόμπι.

Η καταγωγή του, από μάνα κι από πατέρα, από το Λευκάσιο, δίπλα στην Κλειτορία. Η μητέρα του κατάγεται από μεγάλο σόι: των ιδρυτών του χωριού, Τσορωτά. Τσερνοτοπούλου το γένος. Και ο πατέρας του από ιστορικό σόι: από τους ονομαστούς προύχοντες της εποχής.

Μιλήσαμε μαζί του για τρία βασικά θέματα:

-Για την…διακριτική προσπάθεια κάποιων επώνυμων ιστορικών και συγγραφέων να αποδομήσουν τον πρωτεύοντα ρόλο των Καλαβρύτων στην Επανάσταση του ’21 και να εμφανίσουν τα γεγονότα στην Αγία Λαύρα ως θρυλικό-μυθικό γεγονός και όχι ως πραγματικό!

-Για το επετειακό λεύκωμα του δήμου Καλαβρύτων, για τα 200 χρόνια από το 1821, το οποίο επιμελήθηκε προσωπικά.

-Για το θόρυβο που προκλήθηκε εξ αιτίας της απουσίας του ιστορικού Λαβάρου της Αγίας Λαύρας από την επετειακή στρατιωτική παρέλαση της 25ης Μαρτίου… Αποκαλύπτει, μάλιστα, πώς και γιατί συνέβη αυτό!

Ο κ. Σταθακόπουλος εξομολογείται στην «Π» για πρώτη φορά ότι είναι έτοιμος να αποσυρθεί τελείως από την ιστορική-συγγραφική-τουρκολογική ενασχόλησή του, γιατί… «δεν αντέχω άλλο πόλεμο».

* «Αν σε ό,τι λες και γράφεις χάσεις τον γενικό προσανατολισμό και εστιάσεις μόνο τοπικιστικά, κινδυνεύεις να χάσεις μεγάλο μέρος του ακροατηρίου. Και κάπως έτσι έρχονται κάποιοι ιστορικοί, πατριάρχες της αποδόμησης και της διάλυσης της συνοχής, χαϊδεύουν τ’ αυτιά σε όλους: στους καλαβρυτινούς εσείς πρώτοι, στους πατρινούς εσείς πρώτοι, στους αιγιώτες εσείς. Ρίχνουν το ζιζάνιο της πρωτιάς και μας αφήνουν να τρωγόμαστε…».

* «Εγώ τα λέω όπου με καλούν, αν και εδώ και λίγο καιρό έχουν σταματήσει τα μεγάλα κανάλια τις προσκλήσεις γιατί φαίνεται πως δεν αρέσουν αυτά που λέω…».

* «Με μεγάλη μου χαρά, και αμισθί, ανέλαβα και έφτιαξα για λογαριασμό του δήμου ένα λεύκωμα 350 σελίδων για τα 200 χρόνια από το 1821 και τη συμβολή των Καλαβρύτων στην Επανάσταση. Εδωσα πανελλήνιο χρώμα, όχι καθαρά τοπικιστικό. Μου άρχισαν, λοιπόν, κάποιοι ερευνητές πόλεμο. Γιατί, λένε, να το κάνω εγώ το λεύκωμα; Αυτό είναι το πρόβλημά τους. Κι όμως, είναι τόσο απλό: εγώ με την ιδιότητά μου μπορώ να σφραγίσω ένα λεύκωμα ως ακαδημαϊκός δάσκαλος. Αυτοί δεν έχουν δικαίωμα να το κάνουν γιατί οι ιδιότητες τους δεν συνάδουν».

* «Ξεκαθαρίζω, πάντως, ότι σφραγίζω ένα λεύκωμα ειδικής εθνικής ιστορίας και όχι τοπικιστικής, ώστε να έχει τη δυνατότητα ο δήμος Καλαβρύτων να το διαθέσει παντού και να μην του πει ο πατρινός «τι μ’ ενδιαφέρει εμένα αυτό;», ο αιγιώτης «αφού λέει μόνο για τα Καλάβρυτα, τι να το κάνω εγώ;», ο καλαματιανός «τι με αφορά εμένα;».

* «Πριν λίγες μέρες, με προσκάλεσαν να παρακολουθήσω και να συμμετάσχω στο δημοτικό συμβούλιο Καλαβρύτων. Τα είπα έξω απ’ τα δόντια: σας έχω προτείνει εδώ και 15 χρόνια να κάνετε πράγματα, δεν κάνατε τίποτα και τώρα διαμαρτύρεστε γιατί σας ρίχνουν, γιατί σας υποβαθμίζουν… Και τελικά έμεινα μόνος μου να παλεύω με τα θηρία. Απ’ τη μια 99 καθηγητές να ισχυρίζονται πως η Αγία Λαύρα είναι απλώς ένας μύθος και απ’ την άλλη ένας, εγώ, που λέω πως δεν είναι μύθος. Και τι μου απαντούν οι 99; Ότι είμαι ένας και ότι επειδή η καταγωγή μου είναι από τα Καλάβρυτα, έχω υποκειμενισμό. Εχω χάσει την ησυχία μου, μ’ απειλούν και με βρίζουν. Όμως έχω τη συνείδησή μου καθαρή, ό,τι μπορούσα να προσφέρω, το έκανα».

«Ο Πατριάρχης εκτελείται για τα Καλάβρυτα…»

* «Το λεύκωμα το ετοίμασα δωρεάν και, το κυριότερο, συμπεριέλαβα άμεσα, για πρώτη φορά, ντοκουμέντα και αδιάσειστα στοιχεία. Ποιος είχε βάλει ως τώρα σε τέτοιο λεύκωμα οθωμανικά αρχεία; Ποιος έχει ταυτίσει με στοιχεία ότι ο Πατριάρχης εκτελείται λόγω Καλαβρύτων; Στις 10 Απριλίου του 1821 η διαταγή εκτέλεσης του Πατριάρχη, που την βρήκα στα οθωμανικά αρχεία, γράφει πως εκτελείται ως αρχηγός της Ελληνικής Επανάστασης, που ήξερε αλλά δεν μας είπε ότι έκανε ανυπόστατο αφορισμό και γιατί γνώριζε τα γεγονότα που ετοίμαζαν στα Καλάβρυτα κάποιοι…κακούργοι, όπως αποκαλούσαν τους επαναστάτες. Και γράφει η διαταγή καθαρά ότι ο Πατριάρχης εκτελείται για τα Καλάβρυτα. Ούτε για την Καλαμάτα, ούτε για τη Μάνη. Είναι το πιο ισχυρό τεκμήριο».

* «Στο Λεύκωμα λοιπόν του δήμου Καλαβρύτων δεν έγραψα συγγραφέας, αλλά συντάκτης. Τι σημαίνει αυτό; Ότι παίρνω ιστορικά στοιχεία, τα βάζω σε σειρά και δεν καταθέτω τη γνώμη μου. Αφήνω τον αναγνώστη να διαμορφώσει γνώμη βάσει πηγών. Και έχω σκανάρει τις πρωτότυπες πηγές για να τις διαβάσει ο αναγνώστης με τα μάτια του. Δεν ερμηνεύω εγώ τις πηγές, ούτε αντιγράφω. Σκανάρω τις πηγές, τις βάζω πρωτότυπες. Αυτό είναι σύνταξη, δεν είναι συγγραφή».

* «Πρώτη φορά παρουσιάζονται σε λεύκωμα οθωμανικά κατάστιχα από το Μοριά. Τι είναι οθωμανός, τι Τούρκος, τι Περσιάνος. Υπήρχε κρυφό σχολείο ή όχι; Η Φιλική Εταιρία. Ποιοι καλαβρυτινοί  ήταν φιλικοί; Ο Ιερός Λόχος. Ποιοι καλαβρυτινοί ήταν ιερολοχίτες; Και μετά καταγράφω τα γεγονότα από τη Συνέλευση της Βοστίτσας ως τον Οθωνα».

* «Και προσπαθώ να κρατήσω ισορροπίες μεταξύ πόλεων. Δεν λέω πουθενά τη λέξη πρωτιά. Κι εδώ ενδέχεται να έχουμε γκρίνια από ντόπιους καλαβρυτινούς, φανατικά τοπικιστές. Καταρχάς, μπορεί να στραβώσουν με το εξώφυλλο. Πρότεινα, και έγινε δεκτό, να μπει το σήμα του δήμου Καλαβρύτων για τα 200 χρόνια και όχι το Λάβαρο της Αγίας Λαύρας πχ. Ηθελα κάτι επετειακό, όχι ιστορικό, κάτι ενωτικό, όχι διαλυτικό. Εξηγώ στον πρόλογο ότι δεν γράφω την ιστορία της Καλαβρύτων. Είναι ένα επετειακό λεύκωμα για το 1821 και την παρέμβαση των Καλαβρύτων».

«Πάντα οι Μανιάτες ήθελαν τον πρώτο λόγο»

* «Με λύπη μου βλέπω ότι κάποιοι έχουν λύσει το ζωνάρι και με περιμένουν στη γωνία. Θα βρουν χίλια δύο που δεν θα τους αρέσουν στο λεύκωμα. Αλλά δεν αντέχω άλλο να εξηγώ και να αποδεικνύω. Εχω σιχαθεί το αρρωστημένο το ρωμέικο, ώρες-ώρες. Και μάλιστα να με πολεμάνε σε πράγματα απ’ τα οποία δεν κερδίζω και τίποτα. Τα κάνω για το μεράκι μου… Εξαντλήθηκε η υπομονή μου, μαύρισε η ψυχή μου… Σιγά σιγά θ’ αποσυρθώ από όλα. Καλύτερα ν’ αποσυρθώ στην ακμή μου παρά στην παρακμή μου…».

* «Κάθε χρόνο,  από παιδάκι το θυμάμαι, στις παρελάσεις και στην Αθήνα και στον Πειραιά έπεφτε ξύλο. Κανονικό ξύλο όμως. Με τους Μανιάτες. Ο Πειραιάς είναι Μανιατούπολη και στις παρελάσεις οι Μανιάτες ήθελαν πάντα να έχουν τον πρώτο λόγο. Θυμάμαι πιο παλιά ότι μέχρι φακελάκια πέφτανε στον τελετάρχη της παρέλασης, τον υπάλληλο του δήμου, για να δώσει εντολή να περάσουν μπροστά οι καλαβρυτινοί»!

«Πάντα έπαιρναν το επίσημο αντίγραφο…»

* «Φέτος λόγω κορονοϊού, δεν κατέβηκε το αντίγραφο του Λαβάρου από την Αγία Λαύρα γιατί δεν υπήρχε σχολείο να το συνοδέψει. Πήραν τηλέφωνο πριν δύο μήνες τον καλόγερο αλλά τους είπε αφενός ότι δεν γινόταν να τους δώσει το πρωτότυπο και αφετέρου ότι θα τους έδινε το επίσημο αντίγραφο υπό προϋποθέσεις. Ποιος θα το συνοδεύσει, ποιος θα το επιστρέψει. Κανείς δεν ξαναπήρε τον καλόγερο. Οι καλαβρυτινοί σύλλογοι της Αθήνας και του Πειραιά έχουν φτιάξει πιστά αντίγραφα του Λαβάρου στη Ρωσία. Τα πλήρωσαν πανάκριβα. Με χρυσή κλωστή και βελούδο, στο χέρι. Εκαναν χρόνια να φτιαχτούν. Θα μπορούσε να ζητηθεί από τους Συλλόγους το επίσημο αντίγραφο. Η Υπηρεσία Στρατού, όμως, που ανέλαβε την παρέλαση, δεν μπορούσε να το γνωρίζει αυτό, ούτε οι Σύλλογοι μπορούσαν να το προβλέψουν για να είχαν ενημερώσει. Αλλωστε, πάντα από την Αγια Λαύρα έπαιρναν το επίσημο αντίγραφο του Λαβάρου».

* «Να σας πω τι πιστεύω ότι έγινε στην παρέλαση: Επειδή στους αξιωματικούς είναι πολύ συνηθισμένο να υπάρχουν Μανιάτες, προφανώς είδε κάποιος από τους υπεύθυνους, Μανιάτης, ότι δεν πήγε το λάβαρο από την Αγία Λαύρα και σκέφτηκαν να φτιάξουν ένα κακέκτυπο με σημαία πολυεστερικού τύπου και το έβαλαν τελευταίο. Και πρώτα μπήκε η σημαία της Μάνης. Αλλά αυτό γίνεται εδώ και χρόνια. Πραγματικά σκοτωμός ποια σημαία θα μπει πρώτη: Το Λάβαρο ή οι Μανιάτες».

-«Μέχρι πέρυσι, στη στρατιωτική παρέλαση υπήρχε μόνο η ελληνική σημαία. Στις μαθητικές, την παραμονή της 25ης Μαρτίου, ανέβαινε στην Αθήνα το Λάβαρο με το Λύκειο Καλαβρύτων. Το Λύκειο συνόδευε το πιστό αντίγραφο και έμπαινε πρώτο στην παρέλαση..».

* «Ο,τι έγινε, έγινε φέτος. Δεν γίνεται να το φέρουμε πίσω… Για να μην παγιωθεί όμως η φετινή κατάσταση με το Λάβαρο, πρέπει να αντιδράσει ο δήμος, και καλά κάνει και αντιδρά, ώστε να μην ξαναγίνει του χρόνου».

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΒΕΡΓΑΝΕΛΑΚΗ

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News