Ο Πόντιος Πιλάτος με την αριστερή σκέψη

ΕΞΟΙΚΕΙΩΘΗΚΑΜΕ. Εν μέρει είναι φυσιολογικό. Ο άνθρωπος διαμορφώνει καθημερινότητα ακόμα και σε συνθήκη εφιάλτη ή βάναυσων ηθικών προκλήσεων. Αυτό συνέβη και με την περίπτωση του Ουκρανικού μετώπου, όπως ευσχήμως αποκαλείται η βάρβαρη και χυδαία εισβολή της Ρωσίας στο γειτονικό έδαφος. Αν αφορούσε τη δική μας επικράτεια, θα το θεωρούσαμε ευλόγως εκκωφαντικό και αποτρόπαιο. Αλλά πλέον, είπαμε: Εξοικειωθήκαμε. Και προσπερνάμε τις ειδήσεις από το μέτωπο, ενώ οι Ουκρανοί, ήδη διαβιούν υπό συνθήκες που αποτελούν κόλαφο για τον πολιτισμό του 21ου αιώνα, ένα πολιτισμό αστρονομικών τεχνολογιών και υπερανέσεων: Στερούνται νερού, ρεύματος και θέρμανσης, παραμονές του πολικού χειμώνα της πατρίδας τους.

ΑΛΛΑ ΕΜΕΙΣ τυρβάζουμε περί τα δικά μας, τα κοντινότερα, τα αμεσότερα. Το καλάθι του νοικοκυριού, οσονούπω και το καλάθι του παιχνιδιού, τις επαγγελματικές και οικογενειακές οικονομικές δυσκολίες, την ημερομηνία των εκλογών. Και τις ποδοσφαιρικές αναμετρήσεις με τα δικά τους ερωτήματα: Πέρασε ολόκληρη ή μισή μπάλα τη γραμμή του άουτ στο γκολ της Ιαπωνίας.

ΚΑΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ; Δεν έπρεπε να είχε αρχίσει. Και καλό είναι να τελειώσει, με έναν κατάλληλο τρόπο. Ισως και με οποιοδήποτε τρόπο. Οι δυτικές δυνάμεις δεν κρύβουν ότι συγχωρούν -αν δεν θεωρούν απαραίτητες- κάποιες εκπτώσεις, εδαφικές αν χρειαστεί από την πλευρά του αμυνομένου, προκειμένου ο εισβολέας να μη μείνει με άδεια χέρια, ακόμα και αν στρατιωτικά δεν το δικαιούται. Το δικαιούται πολιτικά: Τον στριμώξαμε περισσότερο από όσο έπρεπε. Του πέφτει λόγος περί του τι γίνεται στη γειτονιά του, δικαιούται να επιβάλλεται στη βούληση των γειτόνων του.

ΟΛΕΣ αυτές οι διεργασίες και παραδοχές δεν κολακεύουν τις ανθρωπιστικές και δημοκρατικές αξίες του ελεύθερου κόσμου, αλλά οι αξίες μπορούν να ελαστικοποιούνται όταν οι κρίσεις είναι μακριά και όταν ο απόηχός τους αγγίζει τις τσέπες μας. Ελπίζουμε να μην ισχύσουν οι ίδιες εκπτώσεις εάν ο δικός μας γείτονας παραβιάσει τη δική μας πόρτα. Και ότι δεν θα λέμε ότι κακώς η Δύση μάς στέλνει όπλα, όπως σήμερα λέμε για την περίπτωση της Ουκρανίας, ανάγοντας την τακτική Ποντίου Πιλάτου σε αριστερή θεώρηση.