Ηθοποιός σημαίνει φως…
Του Κώστα Μαλαμή, Μέλος της ΝΕ Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ/ΠΣ.
Με αυτή την κυβέρνηση όλα μπορούν να συμβούν. Το τελευταίο, απολύτως ηχηρό και ακραίο, είναι η σύσσωμη παραίτηση των καθηγητών των σχολών Υποκριτικής και Σκηνοθεσίας του Εθνικού Θεάτρου, της αντίστοιχης του ΚΘΒΕ και οι καταλήψεις κρατικών και δημοτικών θεάτρων, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη βίαιη υποβάθμιση των πτυχίων των καλλιτεχνών, μετά την ψήφιση του σχετικού ΠΔ από την κυβέρνηση.
Παραιτήσεις χωρίς νόημα θα πουν μερικοί. Είναι όμως έτσι;
Θυμάμαι ένα θεατρικό κείμενο του Μ. Σατρώφ που ανέβηκε στην Πάτρα και ήμουν στο θίασο, στο δημοτικό θέατρο το ΄87, από τη νεοσύστατη τότε Εταιρία Θεάτρου και Τέχνης. Ενας ηθοποιός έθετε το ερώτημα:
– Εχει νόημα η αντίσταση του ενός;
– Βεβαίως. Εχει τη δύναμη του παραδείγματος…
Εχει γενικότερη σημασία, σήμερα, η αντίσταση μιας ομάδας ανθρώπων, των καλλιτεχνών -έστω αρχικά για δικό τους όφελος- απέναντι σε μια ανάλγητη κυβέρνηση που μισεί τον πολιτισμό και το δείχνει σε κάθε ευκαιρία;
Φυσικά και έχει γενικότερη σημασία. Εχει τη δύναμη του παραδείγματος που χρειαζόμαστε για να αφυπνιστούμε. Οι καλλιτέχνες μπαίνοντας μπροστά ως πρωτοπόροι στην αντίσταση, δείχνουν τον δρόμο με εντιμότητα.
Η πλειοψηφία τους βρίσκεται σε δεινή θέση λόγω και της αβεβαιότητας του επαγγέλματός τους. Απολύτως λογικά αντιδρούν στο ΠΔ της κυβέρνησης που υποβαθμίζει τα πτυχία τους, πτυχία που δίνονται με κρατικό έλεγχο και τα μετατρέπει ουσιαστικά σε δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Οι οικονομικές συνέπειες είναι το ένα θέμα. Το δεύτερο, πλέον σημαντικό και δυσβάστακτο είναι η ηθική απαξίωση τους.
Η αντίσταση αυτή είναι καθαρά συντεχνιακή; Προφανώς όχι. Οι καλλιτέχνες είναι αγαπητοί στο κόσμο. Στην περίπτωσή τους, που προφανώς έχουν δίκιο και το αναγνωρίζουμε όλοι, η αντίσταση αυτή δημιουργεί οργή και θλίψη. Αυτό συμβαίνει σε ανθρώπους αγαπητούς, σε καθαρά, φωτεινά πρόσωπα που χτυπήθηκαν άγρια τα χρόνια της πανδημίας και παρόλα αυτά μας διασκέδασαν και μας στήριξαν ψυχολογικά ως κοινωνία.
Οι πολίτες έχουν κάθε διάθεση να τους ακούσουν. Χειροκροτούν θερμά στο τέλος κάθε παράστασης που διαβάζεται το κείμενο διαμαρτυρίας του ΣΕΗ, τους συμπαραστέκονται στις δημόσιες συγκεντρώσεις και πορείες τους.
Η φωνή των καλλιτεχνών που διεκδικούν το δίκιο τους απέναντι στο μεθοδευμένο σχέδιο της κυβέρνησης, που θέλει – κατά την άποψή μου- να αλώσει τον πολιτισμό (όπως ξεπούλησε την υγεία, την ενέργεια κ.λπ.), γίνεται οργή και θλίψη. Οταν η οργή αυτή ξεφεύγει από τα όρια της συντεχνίας των καλλιτεχνών και περνάει στην κοινωνία, τότε μετατρέπεται σε κίνδυνο για την εξουσία. Σε αυτή την κατάσταση βρισκόμαστε σήμερα.
Ο αγώνας αυτός δείχνει ότι το τέλος της ακραίας και αντιδραστικής αυτής κυβέρνησης, της δήθεν επιτελικής –της χειρότερης με διαφορά μετά τη χούντα– είναι κοντά.
Οταν οι ποιητές και οι καλλιτέχνες διαδηλώνουν στον δρόμο, οι καθεστωτικές αντιλήψεις έχουν τελειώσει..
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
