10, 40, 60, 103

Ο διευθυντής σύνταξης της “Π” Κωνσταντίνος Μάγνης γράφει…

Το απόγευμα της Παρασκευής φτιάξαμε μια σελίδα στην έντυπη έκδοση με θέμα τις προειδοποιήσεις που απεύθυνε ο υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας σε πολίτες της χώρας του και άλλους ενδιαφερόμενους να απομακρυνθούν από το αεροδρόμιο της Καμπούλ γιατί υπήρχαν πληροφορίες ότι επίκειτο επίθεση αυτοκτονίας στο ψαχνό από φανατισμένους ισλαμιστές, ξέρετε, αυτή την κατηγορία ανθρώπων που είναι πεπεισμένοι ότι το να πεθάνεις επ’ αγαθώ σου εξασφαλίζει καλή θέση στον παράδεισο, αμέσως παραδοτέα, συνεπώς είναι απείρως προτιμότερο από το να ζεις. Είναι επίσης προτιμότερο να χάνουν τη ζωή τους όσο γίνεται περισσότεροι άπιστοι, τα θέλει ο προφήτης αυτά, κάνουν τον κόσμο καθαρότερο. Δεν πέρασαν δύο ώρες από το κλείσιμο της σελίδας και χρειάστηκε να την ξαναφτιάξουμε. Με τον απλό, επαγγελματικά πραγματιστικό τρόπο: Στήνεις τη σελίδα με τίτλο και κείμενο, αλλά την κρατάς όσο το πιεστήριο σου αφήνει περιθώριο, και σε κάθε νεότερη ενημέρωση, διορθώνεις τον αριθμό των θυμάτων. Ξεκινήσαμε με 10 νεκρούς. Ανεβήκαμε στους 40 και σε πάνω από εκατό τραυματίες. Κλείσαμε ύλη με τους νεκρούς να είναι 60 και τους τραυματίες 150. Τώρα το πρωί διαβάσαμε ότι οι νεκροί είναι 103 και οι τραυματίες πολλαπλάσιοι. Η πληροφόρηση των βρετανικών υπηρεσιών ήταν εύστοχη. Η προειδοποίηση ήταν σχετικά έγκαιρη, αρκεί να πρόλαβε να φθάσει στην Καμπούλ. Δεν μπορούμε να ξέρουμε πόσοι της έδωσαν βάση και πόσοι, σε πείσμα της σύστασης, επέλεξαν να παραμείνουν στο αεροδρόμιο, παίζοντας με την τύχη τους. Το αεροδρόμιο σου δίνει μια ελπίδα. Η απομάκρυνση από αυτό, πού σε πάει; Στα χέρια των Ταλιμπάν, που βέβαια έχουν διαβεβαιώσει ότι δεν πρόκειται να υπάρξει ρεβανσισμός και τιμωρία, αλλά τα χαμηλά κλιμάκια δεν το έχουν ακούσει. Γιατί μπήκαμε στην Καμπούλ αν δεν κάνει να ασχοληθούμε με τους απίστους.
Να τώρα και οι φανατικοί ισλαμιστές. Από την πρώτη στιγμή εκφραζόταν φόβος για μια επίθεση τύπου ρομφαίας, όχι απαραίτητα από πληροφόρηση αλλά από τη διδαχή της εμπειρίας: Για κάτι τέτοια ζουν οι φανατικοί, για κάτι τέτοια εκπαιδεύουν τους καμικάζι τους. Το κριτήριο είναι απλό. Για να είσαι στο αεροδρόμιο και να θέλεις να φύγεις, θα πει πως έχεις τη φωλιά σου λερωμένη. Είσαι συνεργάτης του φαύλου καθεστώτος, είσαι προδότης του προφήτη και της πατρίδας, είσαι πράκτορας, είσαι μέλος ξένης δύναμης. Οι ιδιότητες αυτές είναι τεκμήριο κακουργήματος που επιδέχεται την εσχάτη. Είσαι ένα μίασμα. Θα στοχοποιηθείς αλύπητα και άτεγκτα. Θέλεις να φύγεις; Πεθαίνεις. Διστάζεις και μένεις; Κρύψου καλά. Εχεις κατάλυμα, έχεις φαγητό και νερό; Για πόσο; Θέμα χρόνου να βγεις ξανά στο ξέφωτο. Εφιάλτης, στον 21ο αιώνα. Κρίμα που δεν ζεις σε άλλα μέρη, να δεις τον Ελον Μάσκ και τον Μπέζος να ταξιδεύουν στο διάστημα με ειδικά λεωφορεία που σύντομα θα ναυλώνονται από αστέρες του Χόλιγουντ και κροίσους της ενέργειας και του σύγχρονου μάνατζμεντ. Ο Μασκ έφτιαξε και ρομπότ τις προάλλες, ύψους 1,73 που μπορεί να κινείται με πέντε χιλιόμετρα την ώρα. Οι ισλαμιστές δεν έχουν ανάγκη από τέτοια ανθρωποειδή, έχουν δικά τους, τους παίρνει λίγο χρόνο παραπάνω η εκπαίδευση και η επικοινωνία με τον Προφήτη, αλλά μετά είναι έτοιμοι να ζωστούν εκρηκτικά και να φύγουν για το ντελίβερι. Αν ζούσες σε άλλον τόπο θα το απέφευγες αυτό, αλλά μη λες και μεγάλη κουβέντα γιατί τα ανθρωποειδή αυτά είναι να μην ξεφύγουν γιατί διασπείρονται όπως ο κόβιντ, σε ουρανοξύστες, τρένα, σταθμούς, εμπορικά κέντρα και κομβικά οικοδομικά τετράγωνα. Αλλά, ουπς, θύμωσε ο Μπάιντεν, οι επιθέσεις σκότωσαν αμερικανούς στρατιώτες και τώρα ο στρατός που είχε φύγει, θα ξαναγυρίσει. Για να κάνει τι; Δεν μπορεί.. Μιλάμε για υπερδύναμη, δεν μιλάμε για επιτραπέζιο παιχνιδάκι της πρωτοχρονιάς. Θα δεις τώρα τι έχει να γίνει. Αρκεί μόνο να καταλάβουν τι πρέπει να κάνουν. Αλλά και να καταλάβουν λάθος και να πράξουν λάθος, θα έχουν κάτι να δείξουν στην τηλεόραση. Οσο για τον αριθμό των νεκρών, είναι ένα τεχνικό θέμα. Εξαρτάται, είπαμε, από το ωράριο του πιεστηρίου.