Νόρα Δράκου: «Ανυπομονώ σαν τρελή να φύγω για Παρίσι!»

Βαγγέλης Γερογιάννης

Η Νόρα Δράκου δεν τα παράτησε ποτέ. Ακόμα κι όταν της είπαν ότι λόγω του τραυματισμού της, δεν πρόκειται να κολυμπήσει ξανά.

Η 32χρονη πατρινή κολυμβήτρια που ετοιμάζεται να λάβει μέρος για τέταρτη φορά φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες, πέρασε μέσα από πολλές αποτυχίες, τραυματισμούς και δύσκολες καταστάσεις, όμως έμεινε όρθια.
Μετά από 16 χρόνια πολύ σκληρής δουλειά, υπομονής και επιμονής, πριν από λίγες ημέρες συνέτριψε το Πανελλήνιο ρεκόρ στα 50μ. ελεύθερο με 24.59 και πανηγύρισε την κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου. Νωρίτερα, είχε πάρει το ασημένιο στα 50 μ. ύπτιο!
Με 15 πανελλήνιες νίκες, έχει καταφέρει ήδη να γραφτεί με χρυσά γράμματα το όνομά της στην ιστορία της ελληνικής κολύμβησης για τη διάρκεια και τη συνέπειά της.
Όμως όπως θα διαπιστώσετε διαβάζοντας παρακάτω τη συνέντευξη, εκτός από και κορυφαία αθλήτρια, η Νόρα είναι και ένας φωτεινός άνθρωπος, που σκορπάει χαρά γύρω της, που απολαμβάνει την κάθε στιγμή. Το πιο σημαντικό μάθημα που πήρε από τον αθλητισμό είναι να μην τα παρατάει ποτέ και το έκανε πράξη.
Σε λίγες ημέρες, θα εκπροσωπήσει τη χώρα μας, αλλά και την Πάτρα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού.

– Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στην καριέρα σου;
«Το 2013 όταν βγήκε ο ώμος μου και έκανα χειρουργείο. Ηταν σχεδόν αδύνατο να επανέλθω. Πολλές φορές στην καριέρα μου μου έχουν πει ότι αποκλείεται να τα καταφέρω. Εμεινα 1,5 χρόνο εκτός πισίνας και στα δύο χρόνια είχα Παγκόσμιο πρωτάθλημα και μπήκα τελικό».
– Τι ήταν αυτό που σε πείσμωσε να μην τα παρατήσεις;
«Αρχικά το περιβάλλον μου που είναι απίστευτα υποστηρικτικό, όλη η οικογένεια. Δεύτερον, είμαι πολύ αισιόδοξη. Ποτέ δεν βλέπω το αρνητικό. Πάντα πιστεύω ότι θα τα ξεπεράσω. Το “δεν” γενικά δεν το έχω στο μυαλό μου».
– Πώς διαχειρίζεσαι την πίεση και το άγχος πριν από μεγάλους αγώνες;
«Στο ξεκίνημά μου είχα άγνοια κινδύνου. Οταν είχα τις πρώτες μου επιτυχίες μουν νευρική, δεν έτρωγα, δεν κοιμόμουν καλά, ήταν μια ψυχοφθόρα διαδικασία. Μεγαλώνοντας, αυτό άλλαξε. Τώρα είμαι πολύ ήρεμη. Εστιάζω στα θετικά, λέω ότι έχω κάνει μια καλή προετοιμασία και απολαμβάνω την κάθε στιγμή».
– Πώς καταφέρνεις να ισορροπείς την προσωπική σου ζωή με την καριέρα;
«Η αλήθεια είναι ότι η προσωπική μου ζωή έχει πάει αρκετά πίσω. Πολλές φορές αφιερώνομαι στον στόχο και παραμελώ τα υπόλοιπα. Νιώθω άσχημα για τους φίλους μου, αλλά με έχουν βοηθήσει, με έχουν καταλάβει πώς φέρομαι και δεν έχουν πρόβλημα».
– Εχεις σκεφτεί τι θα κάνεις όταν σταματήσεις την κολύμβηση;
«Δεν σκέφτομαι το μετά. Ζω το τώρα, απολαμβάνω το τώρα, έχω κάποιες σκέψεις για το μετά, αλλά θα τις βγάλω προς τα έξω όταν σταματήσω».
– Ποιο είναι το πιο περίεργο ή πιο ενδιαφέρον μέρος που έχεις επισκεφθεί;
«Ξεχωρίζω το Ρίο ντε Τζανέιρο. Λάτρεψα την κουλτούρα των ανθρώπων, τη νοοτροπία τους, τα μέρη. Υπάρχουν μεγάλες κοινωνικές ανισότητες, τις βλέπεις. Εκεί που βλέπεις το παλάτι, βλέπεις και τον άνθρωπο που δεν έχει σπίτι, όμως με εντυπωσιάζουν πάντα οι άνθρωποι που δεν έχουν όλα αυτά που θεωρητικά φέρνουν την ευτυχία και τους βλέπεις τόσο ευτυχισμένους και χαρούμενους. Χορεύουν, περνούν όμορφα, είναι όλοι μαζί».
– Σου άλλαξε κάπως την κοσμοθεωρία σου;
«Πολύ. Ειδικά τέτοιου είδους μέρη με κοινωνικές ανισότητες. Παρότι είναι εξαθλιωμένοι, ξυπνούν με χαμόγελο. Δεν έχουν το άγχος να πάρουν καλύτερο αυτοκίνητο, αλλά το πώς θα φάνε. Φιλόξενοι, έτοιμοι να βοηθήσουν, έβλεπα χαρά στα μάτια τους».
– Υπάρχει κάποιο αστείο περιστατικό που έχει συμβεί σε κάποιον αγώνα;
«Ημασταν στη σκυταλοδρομία με τα κορίτσια και εκεί που πάει να κάνει ένα άνοιγμα μια κοπέλα, της σκίστηκε το μαγιό. Αν είσαι τυχερός και έχεις μαζί σου δεύτερο μαγιό, τότε οκέι. Στην περίπτωσή μας δεν είχαμε μαγιό, έτρεξε η κοπέλα, ήρθε ο αρχηγός αποστολής, είπε να περιμένουν λίγο οι αγώνες και τελικά κολυμπήσαμε».
– Πώς θα ήθελες να σε θυμούνται μετά το τέλος της καριέρας σου;
«Σημασία δεν έχουν τα μετάλλια, ούτε οι επιτυχίες. Σημασία έχει να θυμούνται πόσο καλό παιδί ήσουν και πόσο έχεις βοηθήσει τους άλλους».
– Ποιο είναι το πιο δύσκολο κομμάτι της καθημερινότητας σου ως αθλήτρια;
«Η τήρηση του προγράμματος. Πότε θα φας, πότε θα κοιμηθείς, πότε θα κάνεις την αποκατάστασή σου, τι ώρα θα ξυπνήσεις, χωρίς να υπάρχει απόκλιση».
– Ποιο είναι το πιο σημαντικό μάθημα που έχεις πάρει από την καριέρα σου;
«Το να μην τα παρατάς ποτέ. Η υπομονή και η επιμονή. Στον αθλητισμό οι αποτυχίες είναι περισσότερες από τις επιτυχίες. Είναι όμως αυτές όμως που σε σκληραίνουν, που σε κάνουν πιο έτοιμο να υποδεχθείς τις επιτυχίες. Επίσης, ότι δεν πρέπει να δίνεις σημασία στα μικρά».
– Υπάρχει κάποιος αθλητής ή αθλήτρια από άλλο άθλημα που να σε εμπνέει;
«Ο Ράφαελ Ναδάλ. Τον ακολουθώ παντού και πιστά. Ταιριάζουμε πολύ σ’ αυτά που λέει. Εχει περάσει πολλά και έχει επανέλθει, έχει υποστηρικτικό περιβάλλον».
– Υπάρχει κάποιο γούρι ή τελετουργικό που ακολουθείς πριν από κάθε αγώνα;
«Το μόνο που έχω είναι τα μαγιό. Θεωρώ ότι θα κολυμπήσω καλύτερα με ένα μαύρο μαγιό, παρά με ένα χρωματιστό».
– Τι συμβουλή θα έδινες σε παιδιά που ξεκινούν τώρα την καριέρα τους;
«Να μην περιμένουν την εύκολη επιτυχία. Να δουλεύουν πολύ. Να πιστεύουν στον εαυτό τους και να έχουν υπομονή. Να μην τα παρατούν με τις πρώτες αποτυχίες, γιατί το έχω δει να συμβαίνει».
– Ποιο είναι το μεγαλύτερο όνειρο που δεν έχει σχέση με την κολύμβηση;
«Να πάρω ένα σπίτι σε ένα νησί και μια ταβέρνα! Να είναι δίπλα-δίπλα και να ζω εκεί, να έρχονται φίλοι, γνωστοί, πάνω στη θάλασσα».
– Ποια είναι η αγαπημένη σου δραστηριότητα για να χαλαρώνεις μετά από μια κουραστική ημέρα;
«Η βόλτα με το σκυλάκι μου τη Μπαλού και μου αρέσει το διάβασμα πολύ. Με ηρεμεί και με διώχνει από το κινητό. Διαβάζω πολλά αστυνομικά, αλλά μου αρέσουν και αυτά που έχουν να κάνουν με πόλεμο. Τώρα τελευταία είχα διαβάσει το “Ολο το φως που δεν μπορούμε να δούμε» και ήταν απίστευτο».
– Εχεις κάποιο αγαπημένο μέρος για διακοπές;
«Μ’ αρέσει πάρα πολύ η Ελλάδα, είναι πανέμορφη. Αυτό που έχω ξεχωρίσει είναι η Νάξος. Γενικά, όλα τα μέρη μου αρέσουν».
– Ποιο είναι το αγαπημένο σου φαγητό;
«Τα γεμιστά, τα μακαρόνια με κιμά. Η μαμά μου μαγειρεύει πάρα πολύ και μου αρέσουν όλα».
– Τι σε κάνει να χαμογελάς και να χαίρεσαι στην καθημερινότητά σου;
«Εγώ είμαι μόνιμα χαρούμενη! Χαίρομαι να περιβάλλομαι από ωραίους ανθρώπους».
– Αν δεν ήσουν αθλήτρια, τι θα ήσουν;
«Μμμ, δεν ξέρω. Πάλι κάτι σχετικό με τον αθλητισμό θα ήταν. Είμαι γενικά αθλητικός τύπος. Και στην τέχνη είμαι καλή, ζωγραφίζω καλά, αλλά όχι δεν με φαντάζομαι ζωγράφο!».
– Ποιος είναι ο μεγαλύτερος ήρωάς σου;
«Ο μπαμπάς μου. Είναι ακούραστος γιατί μπορεί να δουλεύει 32 ώρες την ημέρα και το βράδυ να μπει με ένα χαμόγελο και διάθεση να κάνει ό,τι του ζητήσεις. Αυτό είναι σπουδαίο. Πάντα με εκπλήσσει. Ομως, όλη η οικογένειά μου είναι πολύ υποστηρικτική και στηρίζουμε ο ένας τον άλλο».
– Ποιο είναι το μότο σου ή μία φράση που να σε εμπνέει;
«Don’t waste the time you have created (μην σπαταλάς τον χρόνο που έχεις δημιουργήσει). Το έχει πει ένας Ολυμπιονίκης και με εκφράζει απόλυτα».
– Αν είχες τη δυνατότητα να αλλάξεις κάτι στον κόσμο, τι θα ήταν αυτό;
«Πάρα πολλά. Θα έλεγα να είμαστε λίγο πιο καλοσυνάτοι. Εχουμε χάσει την καλοσύνη, την αγάπη, τη δοτικότητα. Λίγο να αφήσουμε το εγώ μας στην άκρη και να δίνουμε απλόχερα χωρίς να περιμένουμε πάντα κάποιο αντάλλαγμα».
– Αν μπορούσες να ζήσεις σε οποιαδήποτε πόλη του κόσμου, ποια θα επέλεγες;
«Μου άρεσε πολύ το Αμστερνταμ, αλλά θα επαναλάβω ότι σαν την Ελλάδα δεν έχει…».
– Σε ποια στιγμή θα γύριζες τον χρόνο πίσω αν μπορούσες;
«Στη μέρα εκείνη που έπιασα τον χρόνο για τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ηταν τόσο έντονα τα συναισθήματα, που τα θυμάμαι σαν να είναι τώρα. Ηταν ένα μεγάλο όνειρο».
– Ποιες είναι οι σκέψεις σου για τους Ολυμπιακούς Αγώνες που έρχονται;
«Ανυπομονώ σαν τρελή να φύγω για Παρίσι! Θα είμαι πολύ ήρεμη. Εχω εκπληρώσει τον μεγάλο μου στόχο που ήταν το Ευρωπαϊκό, είμαι απαλλαγμένη από άγχος και θα απολαύσω κάθε στιγμή. Θέλω να αγωνιστώ όσο το δυνατόν καλύτερα και να γυρίσω με ένα τεράστιο, πλατύ χαμόγελο».

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News