Αν ήμουν Δήμαρχος στην Πάτρα…
Η φράση είναι πασίγνωστη. «Αν ήμουν δήμαρχος…». Από αυτή τη φράση ξεκίνησαν οι σελίδες που ακολουθούν και να πώς έγινε αυτό το ένθετο.
Η ιδέα ήταν να απευθυνθούμε σε συμπολίτες που ζουν και εργάζονται στην πόλη και που δεν έχουν κάποια δημοτική ή άλλη πολιτική ιδιότητα.
Τι θα έκαναν αν ήταν δήμαρχοι;
Το αστείο αποδείχθηκε σοβαρό. Σε αντίθεση με τη στερεότυπη αντίληψη που μας θέλει θαμώνες καφενείων που είναι έτοιμοι να λύσουν τα πάντα αρκεί να γίνουν δήμαρχοι έστω και για 24 ώρες, αναδείχθηκε μια άλλη πραγματικότητα. Οι συμπολίτες όχι μόνο διατηρούν συγκροτημένη άποψη για τη ζωή στην Πάτρα, αλλά διατηρούν και τις ιδέες, τις προτάσεις τους και τις μελετημένες απόψεις. Και μάλιστα χωρίς τις αναπόφευκτες δουλείες που διαπιρούν όλοι όσοι πολιτεύονται.
Κάπως έτσι ο τίτλος του ενθέτου, «αν ήμουν δήμαρχος» θα μπορούσε να αλλάξει και να γίνει «φυσιολογικοί Πατρινοί μιλάνε για μια φυσιολογική Πάτρα» εκφράζοντας ένα μεγάλο πλούτο από διαφορετικές ιδέες, ευαισθησίες και προτάσεις που θα μπορούσαν να αποδειχθούν πολλαπλώς ωφέλιμες να τις λάμβαναν υπ’ όψιν οι κάθε λογής αρμόδιοι του Δήμου.
Τελικά ο αληθινός πλούτος μιας πόλης είναι στους ανθρώπους της κι αυτό είναι που αποδεικνύει το ανά χείρας ένθετο. Από εκεί και πέρα παραμένει μετέωρο το ερώτημα πώς και
με ποιες συνθήκες αυτό το δυναμικό μπορεί να εργαστεί από κοινού, ποιος και πώς μπορεί να το συσπειρώσει και να το εντάξει σε μια ευρύτερη συλλογική προσπάθεια. Αλλά η απάντηση σε αυτήν την ερώτηση ξεφεύγει από τα όρια και τις δυνατότητες μιας εφημερίδας.
Τέλος, στο ένθετο που ακολουθεί, τα κείμενα συνοδεύονται από μια σειρά εξαιρετικών φωτογραφιών που έχουν το δικό τους μικρό παρασκήνιο.
Στα σχολεία
Το απόγευμα και τα σαββατοκύριακα, οι αύλειοι χώροι των σχολείων, με κατάλληλη επιτήρηση, μπορούν να αποτελέσουν πόλους έλξης των παιδιών, αλλά και των γονέων κάθε γειτονιάς
Η Πάτρα είναι κοινά αποδεκτό πως είναι μια πόλη άναρχη και απρόσωπη. θα έλεγα χωρίς ταυτότητα. Ο καθένας θα ήθελε να ζει και να μεγαλώνει τα παιδιά του σε μια πόλη με ανθρώπινο πρόσωπο και φιλική προς τους πολίτες. Τι θα μπορούσε να γίνει; Ποιες πρέπει να είναι προτεραιότητες; Την απάντηση θα την έδινα περιεκτικά, δανειζόμενος ορισμένες ιδέες των παιδιών από το Δημοτικό Σχολείο στο οποίο διδάσκω.
Πρώτη προτεραιότητα, λοιπόν, στο πράσινο και στα πάριζα αναψυχής. Εκεί θα δινόταν η δυνατότητα στα παιδιά να αθλούνται και να παίζουν με ασφάλεια. Σημαντικό είναι, επίσης, η ρύθμιση του κύκλοφοριακού προβλήματος με έμφαση στη δημιουργία ποδήλατό δρόμων, πεζοδρόμων, χώρων στάθμευσης και στην κυκλοφορία των πολιτών, κυρίως μέσω των μέσων μαζικής μεταφοράς. Επιπλέον, είναι ανάγκη να δημιουργηθούν ασφαλείς διαδρομές για όλους τους μαθητές προς το σχολείο τους. Η συντήρηση των σχολικών κτιρίων, επίσης, είναι σημαντικής προτεραιότητας ζήτημα, γιατί έχει να κάνει με την ασφάλεια των μαθητών, καθώς και με την παροχή ποιοτικής παιδείας. Επίσης, πρέπει να προγραμματιστεί η βελτίωση των αύλειων χώρων των σχολείων, ώστε να γίνουν πιο φιλικοί στα παιδιά και να νοιώθουν χαρούμενα που ζουν σε αυτούς. Το απόγευμα και τα σαββατοκύριακα, οι αύ-λειοι χώροι με κατάλληλη επιτήρηση μπορούν να αποτελέσουν πόλους έλξης των παιδιών, αλλά και των γονέων κάθε γειτονιάς. Τα σχολεία ακόμη δεν έχουν ανάγκη μόνο από αίθουσες διδασκαλίας. Σημαντικοί είναι, επίσης, οι χώροι άθλησης, οι βιβλιοθήκες, οι αίθουσες εκδηλώσεων, οι χώροι μουσικής και οκαστικών, οι χώροι πληροφορικής κ.λπ. Η αν άδοξη, επίσης, της πολιτιστικής και ιστορικής κληρονομιάς της πόλης με χώρους εκθέσεων, μουσεία, προγράμματα κ.λπ. Το λιμάνι της πόλης είναι δικαίωμα των πολιτών της να το χαίρονται και να το αξιοποιούν. Η καθαριότητα, τέλος, είναι ένδειξη πολιτισμού μιας πόλης. Το κυριότερο όλων, όμως, είναι ο σχεδιασμός μια σύγχρονης και φιλικής πόλης να γίνει με συμφωνία στο κοινό όραμα των φορέων της.
Παράδοση και πολιτισμός
Στην πόλη που ζεις πρέπει να νιώθεις ότι σε σέβεται και σ’ αγαπάει και αυτή η σχέση να ‘ναι αμφίδρομη.
Το πρώτο λοιπόν που θα έκανα αν ήμουν δήμαρχος θα ήταν να βρω τρόπους -π.χ. επικοί νωνιακή πολιτική- να δώσω στους πολίτες κίνητρα ώστε να αγαπήσουν πάλι την Πάτρα και να τους πείσω -και με πράξεις βέβαια που να δηλώνουν σεβασμό στον πολίτη- ότι μαζί, Δήμος και πολίτες, με αγάπη και μεράκι για την πόλη μπορούμε να την κάνουμε ομορφότερη και καλύτερη.
Ο επόμενος στόχος θα ήταν η επικαιροποίηση και εφαρμογή κυκλοφοριακής μελέτης όλου του ιστορικού κέντρου, από Οθωνος-Αμαλίας έως Υψηλά -ντου και από Καρόλου έως Τριών Ναυάρχων, η οποία θα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, πεζοδρόμους, ποδηλατοδρόμους, λεωφορειόδρομους και θέσεις στάθμευσης. Η μελέτη δεν μπορεί να μην περιλαμβάνει και τη λιμενική ζώνη, ώστε επιτέλους να μπορούμε ως πατρινοί πολίτες να χαρούμε τη θάλασσα και όχι όπως τώρα όπου της έχουμε γυρίσει την πλάτη- πρέπει να είμαστε μοναδικοί παγκοσμίως!
Ουσιαστική προσέγγιση
Η επανασύνδεση σε καθημερινή βάση με ία απέναντι νησιά του Ιονίου αποτελεί αυταπόδεικτη διεκδίκηση. Το κοινό των νησιών αυτών, μόνιμοι κάτοικοι αλλά και τουρίστες, προσθέτει μεγάλη υπεραξία στην τοπική αγορά Η πόλη, χρειάζεται να ξεχάσει την παλιά της ταυτότητα και να αναδείξει ένα νέο μικροπολιτικό χαρακτήρα σε μια νέα «συμπολιτεία» που δημιουργείται στην περιοχή.
Να αναδείξει τα νέα πραγματικά συγκριτικά της πλεονεκτήματα κοιτώντας το μέλλον και φυσικά να διεκδικήσει (στο μέτρο του δυνατού) ολοκλήρωση των υποδομών της περιοχής σε δρόμους, λιμάνι, σιδηρόδρομο, αεροδρόμιο και υδατοδρόμιο.
Δεν χρειάζονται μεγαλεπήβολα σχέδια, αλλά ουσιαστικής προσέγγισης και ευέλικτα επιχειρηματικά πλάνα.
Η πόλη διαθέτει αξιόλογο δυναμικό σε όλους τους τομείς. Ας το αναπτύξουμε; Ας δημιουργήσουμε, λοιπόν, μια πόλη φιλική στις επενδύσεις υψηλής τεχνολογία και καινοτομίας. Η δη λειτουργούν δύο «θερμοκοιτίδες» τέτοιων επιχειρήσεων με πάρα πολύ καλά αποτελέσματα. Με τα δύο ακαδημαϊκά ιδρύματα, Πανεπιστήμιο και ΑΤΕΪ, έχει εξαντληθεί η συνεργασία ή μήπως μετά από τόσα χρόνια (πρόσφατα γιορτάσαμε και τα 50 χρόνια λειτουργίας του Πανεπιστημίου μας), έχει αξιοποιηθεί στο ελάχιστο.
Ο χώρος υπερβαίνει την υλική του διάσταση
Το σχολείο , ως χώρος και ως εκπαιδευτική διαδικασία, αποτελεί ένα πεδίο κοινωνικής δυναμικής που παρέχει ένα απόθεμα δυνατοτήτων για αλληλεπίδραση με το κοινωνικό περιβάλλον.
Ο χώρος υπερβαίνει τα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά , υπερβαίνει την υλική του διάσταση και έχει μια παιδαγωγική διάσταση, η οποία προκύπτει από την αλληλεξάρτηση των τριών διαστάσεών του, της αρχιτεκτονικής, της ψυχολογικής και της κοινωνικής. Για τους λόγους αυτούς, στο σχολείο, χώρος και εκπαιδευτική διαδικασία είναι συναρτημένα σε βαθμό που σε κάθε χαρακτηριστικό του χώρου να αντιστοιχεί κάποια πλευρά της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Κάτω από αυτό το πρίσμα, όχι μόνο τα έργα συντήρησης αλλά αρχιτεκτονικές και αισθητικές παρεμβάσεις κρίνονται αυτονόητες ενέργειες.
Η πόλη με τις καλύτερες προϋποθέσεις
Η πόλη της Πάτρας. Από τις πιο προνομιούχες πόλος της Ελλάδας και όχι μόνο. Με απίστευτη φυσική ομορφιά και γεωγραφική θέση. Με τις ωραιότερες παραλίες, δίπλα σια ομορφότερα βουνά, σύνδεση με τη στερεά Ελλάδα με ένα τεχνολογικό και αισθητικό αριστούργημα, τη γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου και σε απόσταση 2-3 ωρών από την Αθήνα, μετ’ εμποδίων ακόμα. Οι καλύτερες προϋποθέσεις να είναι η πόλη που όλοι θα επιθυμούσαν να μείνουν μόνιμα, ή τουλάχιστον να την επισκεφτούν και να την απολαύσουν.
> θα επιχορούσα τη μεγίστη δυνατή συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Πάτρας. Εργασιακή, επιστημονική, πολιτιστική, λειτουργική διασύνδεση Πανεπιστημίου-Δήμου, επιστημονικής γνώσης και εργασίας.
>Δημιουργία διεπιστημονικής ομάδας με στόχο την αξιοποίηση κάθε δυνατής χρηματοδότησης από προγράμματα του ΕΣΠΑ 2 2014-2020, τόσο για το Δήμο, όσο και για άλλους κοινωνικούς φορείς της πόλης μας.
>Πλήρης μηχανοργάνωση όλων των υπηρεσιών του Δήμου.
- Από τις “Επιλογές” της “Π” στις 3 Ιανουαρίου 2015
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
