Δημοτικός Κινητός Κινηματογράφος: Ένας «Θρίαμβος» στον Ψαθόπυργο στις 23 Ιουλίου
Πρόκειται για μία «απίστευτη κι όμως αληθινή» ιστορία για όλα όσα (δεν) χωρίζουν τους ανθρώπους από την τέχνη.
Η «μεγάλη» οθόνη του Δημοτικού Κινητού Κινηματογράφου θα στηθεί στις 9.30 το βράδυ της Κυριακής 23 Ιουλίου στον Ψαθόπυργο για την προβολή της ταινίας «Ο Θρίαμβος – Un Triomphe», ένα αριστουργηματικό κινηματογραφικό δημιούργημα του Εμανουέλ Κουρκόλ, μία κομεντί που ισορροπεί ανάμεσα στο γέλιο και δάκρυ.
Η ταινία αναδείχθηκε το 2021 στα Ευρωπαϊκά βραβεία ως η καλύτερη κωμωδία της χρονιάς. Πρόκειται για μία «απίστευτη κι όμως αληθινή» ιστορία για όλα όσα (δεν) χωρίζουν τους ανθρώπους από την τέχνη.
Η ιστορία…
Στα μέσα της δεκαετίας του ’80, ο Γιάν Γιόνσον, ηθοποιός που ανήκε στο δυναμικό του Βασιλικού Θεάτρου της Σουηδίας για μια δεκαετία, έπαιξε τον τελευταίο του ρόλο, τον Μάικλ στον μονόλογο του Αλαν Ντρούρι «The Man Himself», ενός άντρα της διπλανής πόρτας που σταδιακά μεταμορφώνεται σε ένα ακροδεξιό τέρας.
Την τελευταία παράσταση του έργου παρακολούθησε και ο Λέναρτ Γουίλσον, διευθυντής της φυλακής Κούμλας ο οποίος ζήτησε από τον Γιόνσον να κάνει μια παράσταση για τους κρατούμενους. Η παράσταση, σύμφωνα με τον Γιόνσον, ήταν μία από αυτές που σου αλλάζουν τη ζωή, αφού οι κρατούμενοι είδαν στον Μάικλ τον εαυτό τους.
Οταν η παράσταση τελείωσε έμειναν όλοι σιωπηλοί, ένας από τους κρατούμενους ζήτησε από τον Γιόνσον να ξανάρθει και να τους διδάξει θέατρο. Ο Γιόνσον τους είπε πως δεν ξέρει να τους διδάξει θέατρο αλλά πως μπορεί να παίξει μαζί τους ένα έργο, το «Περιμένοντας τον Γκοντό» του Σάμιουελ Μπέκετ.
Ο Γιόνσον δούλεψε μαζί με 25 κρατούμενους, βρήκε τους τρόπους να διεισδύσει στον ψυχισμό τους και να βρει τις κρυμμένες ευαισθησίες που θα τους βοηθούσαν να καταλάβουν τόσο τον παραλογισμό του έργου του Μπέκετ αλλά κυρίως της σημασίας της τέχνης για την ευρύτερη έννοια του «σωφρονισμού» και της «επανένταξης» στην κοινωνίας.
Κατά τη διάρκεια των προβών, ο Σάμιουελ Μπέκετ, έχοντας ενημερωθεί για το παράδοξο ανέβασμα του έργου του, έστειλε ένα γράμμα στον Γιόνσον ζητώντας του να τον συναντήσει στο Παρίσι. Όταν βρέθηκαν, ο Μπέκετ ρώτησε τον Γιόνσον για την ανταπόκριση των κρατουμένων στο έργο του: «Τι συνέβη όταν έδωσες το έργο μου σε ανθρώπους που ζουν μέσα στο σκοτάδι.
Τι συνέβη σε σχέση με το ρυθμό του, τις σιωπές του έργου;.»
Η ιστορία αυτής της παράστασης βρίσκεται στο κέντρο της ταινίας του Εμανουέλ Κουρκόλ, ο οποίος, εμπνευσμένος από την ιστορία του Γιόνσον, μετέφερε τη δράση από τη Σουηδία στο Παρίσι, ανέδειξε την κοινωνική διάσταση του ήρωα του φέρνοντας τον αναγκαστικά ως «καθηγητή θεάτρου» σε μια φυλακή λόγω ανεργίας και πείραξε τις λεπτομέρειες τόσο ώστε να μπορέσει να δημιουργήσει το πλαίσιο για μια κωμωδία, παράδοξη και ανθρώπινη μαζί, σαν μια «απίστευτη κι όμως αληθινή» ιστορία που την ακούς με όλη τη περιέργεια του «τι έγινε μετά;» αλλά και την διαρκή ανυπομονησία να επικρατήσει, κόντρα σε όλες τις προβλέψεις, το καλό.
Παραγωγή: Μαρκ Μπορντίρ, Ρομπέρ Γκεντιγιάν, Σκηνοθεσία: Εμανουέλ Κουρκόλ, Σενάριο: Εμανουέλ Κουρκόλ, Φωτογραφία: Γιαν Μαριτό, Μοντάζ: Γκερίκ Κατάλα, Μουσική: Φρεντ Αβρίλ,
Πρωταγωνιστούν: Καντ Μεράντ, Νταβίντ Αγιάλα, Λαμίν Σισοκό
Είσοδος ελεύθερη
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
