Ο Θεόδωρος Κανδηλιώτης μιλάει στην «Π» – Τρία κωμικά κείμενα του Τσέχωφ σε μια παράσταση!

Το “Τσέχωφ στον Κύβο” είναι ένα θεατρικό που υμνεί τον έρωτα μεταξύ δύο ανθρώπων ανεξαρτήτου φύλου ή φυλής με έναν μοναδικό τρόπο

Τσέχωφ

Ανθρώπινα φύλα στον κύβο, έρωτας στον κύβο, βία στον κύβο, σχέσεις στον κύβο, συμπεριφορές στον κύβο, συναισθήματα στον κύβο.

Ο σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής της παράστασης «Τσέχωφ στον Κύβο» Θεόδωρος Κανδηλιώτης μιλά στην «Π» για την παράσταση που θα δούμε την ερχόμενη Κυριακή 24 και Δευτέρα 25 Οκτωβρίου στον πολυχώρο της Αίγλης στη Veso Mare στην Πάτρα. Οπως αναφέρει, μεταξύ άλλων, είναι ο δικός τους τρόπος για να κρατήσουν «ζωντανό» το θέατρο.

ΤσέχωφΠώς χωράει ο Τσέχωφ στον Κύβο; Τι θα παρακολουθήσουμε;

Είναι μια πειραματική σύλληψη και ιδέα που γεννήθηκε μέσα από την ανάγκη μας να μιλήσουμε γι’ αυτό που συμβαίνει τον τελευταίο καιρό πολύ έντονα. Για την έξαρση της βίας και κυρίως απέναντι στις γυναίκες και την έμφυλη βία μέσα από κάποια κείμενα που έχουν γραφτεί κυρίως ως κωμωδίες όπως είναι η «Αρκούδα» ή η «Πρόταση Γάμου». Μέσα από τα δύο έργα του μεγάλου Αντον Τσέχωφ που πραγματεύονται τον έρωτα προσπαθούμε να φέρουμε τον έρωτα σε κάθε πιθανό ζευγάρι που μπορεί να αποτελούν δύο άνθρωποι ανεξαρτήτου φύλου, ηλικίας ή φυλής και οτιδήποτε μας διαχωρίζει (αν μας διαχωρίζει). Αυτό, προσπαθούμε να το αναδείξουμε με τρόπο κωμικό, αφήνοντας τις «Βλαβερές συνέπειες του καπνού» του τρίτου μονόπρακτου που έχουμε δουλέψει, να μας μιλήσει για την επικινδυνότητα που πολλές φορές υπάρχει στα ανθρώπινα πάθη. Πάθη που μπορεί, να μην αντιληφθούμε πότε μπορεί να κυριαρχήσει η σκοτεινή τους πλευρά.

Πιστεύετε πως το κοινό θα ανταποκριθεί θετικά;

Εαν λειτουργούσα με γνώμονα τι είναι ασφαλές είτε καλλιτεχνικά, είτε εισπρακτικά, θα έκανα ένα άλλου είδους θέατρο το οποίο δεν πιστεύω. Γενικά οι «Γραμμές Τέχνης» κι εγώ έχουμε τη φιλοσοφία ότι γυμνώνουμε την ψυχή μας πάνω στη σκηνή, δίνουμε ξεκάθαρα στον κόσμο να καταλάβει ποιοι είμαστε και τι πρεσβεύομε, και ο καθένας κρίνει στο τέλος. Συνδιαλλαγή κάνουμε με τους θεατές. Τους μιλάμε, μας μιλάνε, τους ακούμε και κάπως έτσι το θέατρο παραμένει ζωντανό.

Τσέχωφ