Πάτρα – Πρώην Κτίριο Υπηρεσιών Λιμένα: Τόση εσωστρέφεια για ένα «κουφάρι»;

Αρχιτέκτονες και μηχανικοί έχουν γίνει «μαλλιά – κουβάρια»

Πάτρα - Πρώην Κτίριο Υπηρεσιών Λιμένα: Τόση εσωστρέφεια για ένα «κουφάρι»;

Εμείς οι τρίτοι, οι αδαείς αναρωτιόμαστε: Είναι δυνατόν να υπάρχουν δυο διαμετρικά αντίθετες επιστημονικές τεκμηριώσεις για το ίδιο ζήτημα;
Εχει φουντώσει δημοσίως ο διάλογος για την τύχη του κτιρίου του Λιμένα. Αρχιτέκτονες και μηχανικοί έχουν γίνει «μαλλιά κουβάρια».

Μιμούνται τους σεισμολόγους, τους ιατροδικαστές και τους μετεωρολόγους. Λίγες ώρες, πριν παραδοθεί στο Δήμο η μελέτη που θα καθορίσει εν πολλοίς την τύχη του κτιρίου, διίστανται οι απόψεις τους. Εν είδει πορισμάτων οι μεν τάσσονται υπέρ την κατεδάφισης, οι δε υπέρ των «ενέσεων» για να αναστηλωθεί και να παραμείνει στη θέση του. «Εξ όψεως» αποφάνθηκαν, αφού δεν είναι οι επιφορτισμένοι επιστήμονες για τη σύνταξη της σχετικής μελέτης. Αν δεν συνιστά επιπολαιότητα η «πρεμούρα» τους, τι άραγε συνιστά;

Παρατηρείται, με άλλα λόγια, το φαινόμενο οι φωνασκούντες να ερίζουν για ένα «κουφάρι» 17ετίας, το οποίο είχαν θυμηθεί άλλες δυο φορές, αν δεν μας απατά η μνήμη, στο παρελθόν.

Διαβάστε περισσότερα: Πάτρα – Πρώην Κτίριο Υπηρεσιών Λιμένα: Προσωρινό «μπλόκο» μιας βδομάδας για την κατεδάφιση

Δεν λες, δηλαδή, ότι διακρίθηκαν για την επίδειξη έμπρακτου, ειλικρινούς και διαρκούς ενδιαφέροντος.
Από προηγηθείσες μελέτες, μόλις δημοσιοποιήθηκαν, η εντύπωση που σχηματίσθηκε στην πόλη είναι ότι το κτίριο του Τελωνείου χρήζει κατεδάφισης.

Αν και σήμερα από τη μελέτη προς παράδοση στον Δήμο είναι ίδιο το επιστημονικό συμπέρασμα, νομίζουμε ότι ο όποιος περαιτέρω δημόσιος διάλογος περιττεύει.

«Η πόλη για όλα τα θέματα κλώθει και γυρίζει γύρω από τον εαυτό της», παρατηρεί, μέσω ανάρτησής της, η πρώην αντιδήμαρχος Λένα Καλεντζώτη, προσθέτοντας δηκτικά: «Παρακολουθώ τις ανυπόστατες κραυγές για την ‘’διάσωση’’ του κτιρίου λιμένα της πόλης μας. Κάποιος μπερδεύει τον ρομαντισμό του με την εμμονή και περιφρονεί την επιστημονική τεκμηρίωση για την κατεδάφισή του…».

Για το τελευταίο (σ.σ. τεκμηρίωση), ας περιμένουμε λίγες ώρες, ώστε να διαπιστώσουμε αν και η μελέτη προς παράδοση στον Δήμο συνταυτίζεται με τις προηγούμενες.

Μπορούμε, όμως, να κάνουμε κουβέντα για τους ρομαντικούς του σιναφιού της, τους οποίους ψέγει η κ. Καλεντζώτη.

Το έργο του αρχιτέκτονα Αλέξη Συριόπουλου κατασκευάσθηκε την περίοδο της Χούντας. Σήμερα, υπάρχουν οι θαυμαστές του που ορθά το χαρακτηρίζουν σύμβολο του μεταπολιτευτικού μοντερνισμού στην Πάτρα.

Εκείνα τα χρόνια, βέβαια, υπηρετήθηκε, με την κατασκευή του, μια πρόδηλη σκοπιμότητα του καθεστώτος. Το επιβλητικό κτίριο, αντίθετο με τη νεοκλασική φυσιογνωμία της αχαϊκής πρωτεύουσας, ήλθε να υποδηλώσει στη βιτρίνα της Πάτρας την ισχύ του χουντικού καθεστώτος. Ανάλογη ήταν η τάση στη Σοβιετία και σε πολλές χώρες του ανατολικού μπλοκ. Τέτοια κτίρια φάνταζαν ως «μπότες» κάτω από τις οποίες στέναζαν οι λαοί…

Στις μέρες μας οι ρομαντισμοί ή οι αφορισμοί έχουν έναν μάλλον μικρό βαθμό επιρροής στην καθημερινότητά μας, κάτι που ενστερνίζονται όσοι τον καθορίζουν. Υπ’ αυτή την έννοια, η παραλαβή σήμερα της μελέτης από την δημοτική αρχή θα μας «πει» τι μέλλει γενέσθαι με το Κτίριο του Λιμένα. Από κει και πέρα κάθε γύρος εσωστρέφειας δεν έχει νόημα και χωρίς χρονοτριβή ή επιστημονική υπόδειξη πρέπει να πάρει τον δρόμο της…