«Πιστεύω στη μαγική επιρροή των παιδιών στους μεγάλους»: Στην «Π» ο συγγραφέας Δημήτρης Μαμαλούκας

Κρίστυ Κουνινιώτη

Ενα τόσο δα βιβλιαράκι, μόλις 105 σελίδων, έρχεται να μας θυμίσει την τεράστια δύναμη της ελπίδας. Ουσιαστική, τρυφερή, πασπαλισμένη με μαγική αστερόσκονη, η νέα νουβέλα (εκδ. Μονόκλ) του Δημήτρη Μαμαλούκα κλείνει το μάτι στη ζωή. Σε αυτή, που έχει αξία κι όχι σ’ εκείνη που ξοδεύουμε ανώφελα, εγκλωβισμένοι στα βολικά μας κουτάκια. Ο βραβευμένος συγγραφέας, που μας κερδίζει είτε γράφει για τους ενήλικες είτε για τα παιδιά, μιλάει στην «Π» για «Τα παράξενα Χριστούγεννα του κύριου Σέριμαν» που, αναμφισβήτητα, φωτίζουν και ομορφαίνουν τις μέρες μας.

-Ποιο το ερέθισμα για να γράψετε μια χριστουγεννιάτικη ιστορία με πρωταγωνιστή τον κύριο Σέριμαν, που παραπέμπει κάπως στον Εμπενίζερ Σκρουτζ;

Ηθελα να γράψω μια χριστουγεννιάτικη ιστορία και τελικά γεννήθηκε μέσα μου ο Πασκάρ. Αυτός είναι ο ήρωάς μου, για τον οποίο έχω σκεφτεί και στήσει στο μυαλό μου άλλες δύο νουβέλες. Αλλά τελικά ο κύριος Σέριμαν έκλεψε την παράσταση, αφού μπήκε στον τίτλο.

-Πλάσατε τον ήρωά σας με υλικά, ελάχιστα συμπαθητικά. Μονόχνοτος, ιδιότροπος, μουντός, ρομποτάκι σχεδόν, και, φυσικά, μόνος. Τι αντιπροσωπεύει ο κύριος Σέριμαν στο μυαλό σας και από πού εμπνευστήκατε το όνομά του;

Το όνομά του δεν έχω ιδέα πώς γεννήθηκε μέσα μου. Περνάω αρκετό καιρό συζητώντας με τον εαυτό μου για τα ονόματα των ηρώων. Κάπως έτσι αποφασίστηκε κι αυτό. Στο μυαλό μου ο κύριος Σέριμαν δεν αντιπροσωπεύει κάτι ιδιαίτερο, κάτι π.χ. που να με στοιχειώνει ή να θέλω να «χτυπήσω» ή να «καταγγείλω». Ο κύριος Σέριμαν, ευτυχισμένος στον μικρόκοσμό του και στη ρουτίνα του, μετά το χάρισμα του Πασκάρ και τη γνωριμία του με τη μικρή Μαντλίν συνειδητοποιεί ότι μέχρι τότε δεν ήξερε να ζει. Αυτό θέλησα να δείξω και ελπίζω να το κατάφερα.

-Τοποθετείτε την ιστορία σας σε μια πόλη που δεν ονομάζετε, πάντως, κρίνοντας από τα ονόματα των χαρακτήρων σας είναι εκτός Ελλάδας. Μας εξηγείτε αυτή σας την επιλογή;

Αυτά αποφασίζονται πολύ γρήγορα από το μυαλό του συγγραφέα. Οπως για τη δράση του Νετούνο στα «Πτώματα δεν πληρώνουν» επιλέχτηκε η Λάρισα και η ελληνική επαρχία ή στον «Μεγάλο Θάνατο του Βοτανικού» η ομώνυμη υποβαθμισμένη γειτονιά της Αθήνας, έτσι κι αυτή η νουβέλα τοποθετείται σε έναν μη δηλωμένο τόπο με αγγλικά ονόματα που θα μπορούσε να είναι μια οποιαδήποτε πόλη. Ακριβώς γιατί είναι μια ιστορία που θα μπορούσε να έχει διαδραματιστεί στην Τουρκία ή στην Ιαπωνία ή στη Μεγάλη Βρετανία ή στις ΗΠΑ.

-Στην πέμπτη σελίδα του βιβλίου σας κάνει την εμφάνισή του ο Πασκάρ, τον οποίο αναφέρατε προηγουμένως. Ενας νεαρός άνδρας με μια «αύρα θετική και συνάμα αισιόδοξη», ο οποίος εισβάλλει στην τακτοποιημένη (τουλάχιστον όπως θεωρεί ο ίδιος) ζωή του κυρίου Σέριμαν για να την ταρακουνήσει συθέμελα. Μας τον συστήνετε; -χωρίς να κάνουμε σπόιλερ.

Ο Πασκάρ είναι ένας αγγελιοφόρος, ίσως και κάτι περισσότερο. Είναι ένας αγαπημένος μου ήρωας. Οποιος τον πλησιάζει ή τον αντικρίζει, μαγεύεται, σχεδόν υπνωτίζεται. Εχει ένα ακαταμάχητο χαμόγελο. Και πολλές αποστολές να εκπληρώσει. Αλλά έχει επίσης και όλο τον καιρό του κόσμου να το κάνει. Στον κύριο Σέριμαν θα δώσει ένα χάρισμα που τελικά θα αποδειχτεί δυσβάσταχτο φορτίο. Αλλά τελικά ο κύριος Σέριμαν θα καταφέρει να το εκμεταλλευτεί. Και παράλληλα θα βρει και το νόημα της ζωής του.

-Μέσω της μικρής Μαντλίν, μας ανοίγετε την πόρτα στον κόσμο των παιδιών. Πιστεύετε στη μαγική τους επιρροή στους μεγάλους, ακόμα και σε μια εποχή που περιστατικά βίας με ανήλικους προκαλούν φρίκη;

Η κακομεταχείριση των παιδιών με αρρωσταίνει, δεν μπορώ να το διαχειριστώ. Υπεραγαπώ τα παιδιά, έχω γράψει δέκα βιβλία γι’ αυτά. Αυτό βέβαια να τονίσω δεν είναι παιδικό βιβλίο, το αντίθετο, απευθύνεται αποκλειστικά σε ενήλικες. Το θέσατε εξαιρετικά: ναι, πιστεύω ακράδαντα στη μαγική επιρροή των παιδιών στους μεγάλους. Μακάρι να διδασκόμασταν από εκείνα περισσότερα πράγματα. Η Μαντλίν είναι αυτή που κρατάει ζωντανή την ελπίδα κάθε στιγμή, παρόλο που είναι εκείνη που χρειάζεται την ελπίδα. Και σ’ ένα σημείο του βιβλίου, σκέφτεται όλα τα παιδιά, όχι μόνο τον εαυτό της. Αυτό τα λέει όλα.

-Πώς περάσατε γράφοντας τα «Παράξενα Χριστούγεννα του κυρίου Σέριμαν», που απέχουν παρασάγγας από τα προηγούμενα βιβλία σας, και τι θελήσατε να ψιθυρίσετε στους αναγνώστες;

Να πω ότι δεν συγκινούμουν κι εγώ όσο το έγραφα; Θα ήταν ψέμα. Ναι, απέχει πολύ από τα σκληρά αστυνομικά μου, αλλά δεν είναι μακριά από το «Κράτα μου το χέρι», ένα βαθιά υπαρξιακό βιβλίο μου. Οσοι με γνωρίζουν σαν συγγραφέα ξέρουν ότι μου αρέσει να γράφω και να πειραματίζομαι με πολλά είδη και θέματα. Στους αναγνώστες θέλησα να ψιθυρίσω ότι η ελπίδα υπάρχει πάντα και καμιά φορά μπορεί να γίνουν και θαύματα.

-Συναισθήματα για την πρόσφατη ιταλική έκδοση του προηγούμενου βιβλίου σας «Σκότωσε σαν τον Στίβεν Κινγκ»;

Μεγάλη ικανοποίηση και χαρά, κυρίως γιατί εκδόθηκε σε μια χώρα που αγαπώ και τοποθετώ τα βιβλία μου. Αλλά και η Τουρκία είναι μια χώρα που με αγαπάει συγγραφικά, αφού έχουν μεταφραστεί εκεί τρία βιβλία μου.

-Μας ετοιμάζετε κάτι άλλο, προσεχώς;

Μέσα στο 2025 θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις «Κέδρος» μια συλλογή εννέα ιστοριών με πρωταγωνιστές ήρωες προηγούμενων βιβλίων μου: τη Φίνι, τον Νετούνο, τον Πετράρχη, τον Νικόλα Μιλάνο και τον Γκαμπριέλε, τον Πασκάρ αλλά και τον ήρωα του «Κράτα μου το χέρι». Την έκδοση θα συνοδεύουν εννέα πίνακες του στενού μου φίλου ζωγράφου Γιάννη Αδαμάκη. Στα επόμενα σχέδια επίσης μια συλλογή ιστοριών τρόμου, αλλά και ένας νέος Νετούνο. Αυτά μέχρι να ξεπεταχτεί κάτι και να κάνει την έκπληξη.

-Σε κάποιους, οι γιορτές, και δη τα Χριστούγεννα, προκαλούν θλίψη. Η δική σας σχέση μαζί τους;

Είναι μια καθαρά οικογενειακή γιορτή και πάντα την περνούσα με τους δικούς μου. Ετσι έχω μια ωραία σχέση. Η κατάθλιψη που ακολουθεί μετά την Πρωτοχρονιά βέβαια, είναι αναπόφευκτη. Καταλαβαίνω και τους ανθρώπους που αντιδρούν σ’ αυτή τη μανία που κάποιοι θέλουν να μας επιβάλουν. Τη μανία του να γιορτάσεις, να γλεντήσεις, και να καταναλώσεις, μέχρι τελικής πτώσεως. Και σ’ αυτούς όμως, τους επιφυλακτικούς ανθρώπους, θα άρεσε το βιβλίο μου, ο κύριος Σέριμαν.

-Μια ευχή σας για τη νέα χρονιά που θα θέλατε να ταξιδέψει στα πέρατα του κόσμου;

Να αγαπάμε τα παιδιά μας περισσότερο.

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News