Πόσο θεμιτό είναι το εμβόλιο-κοντρόλ; Απαντήσεις από τρεις δικηγόρους
Το ερώτημα: από νομικής πλευράς, μπορεί να σταθεί μια τέτοιου είδους απαγόρευση, ένα ιδιότυπο face control; Μπορεί ένα κατάστημα εστίασης-ψυχαγωγίας να επιβάλει απαγόρευση εισόδου σε μη εμβολιασμένους;
«Παράθυρο» δυνατότητας απαγόρευσης εισόδου μη εμβολιασμένων πελατών σε καταστήματα εστίασης και ψυχαγωγίας άφησε ανοιχτό ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.
Κατά τη συζήτηση, προ ημερών, στη Βουλή για το Ψηφιακό Πιστοποιητικό Covid-19, ο πρωθυπουργός είπε: «Η συζήτηση για τις διευκολύνσεις θα ξεκινήσει σύντομα και η επίσημη αφετηρία είναι η χρονική στιγμή που όλοι θα μπορούν να έχουν πρόσβαση στο εμβόλιο που επιθυμούν να κάνουν. Ουδείς το φθινόπωρο θα μπορεί να απαγορεύσει π.χ. σε έναν επιχειρηματία της εστίασης να πει ότι δέχεται μόνο εμβολιασμένους».
Το ερώτημα: από νομικής πλευράς, μπορεί να σταθεί μια τέτοιου είδους απαγόρευση, ένα ιδιότυπο face control; Μπορεί ένα κατάστημα εστίασης-ψυχαγωγίας να επιβάλει απαγόρευση εισόδου σε μη εμβολιασμένους; Μπορεί ο (μη εμβολιασμένος) πελάτης να αντιδράσει νομικά;
Μήπως υπεισέρχονται και προσωπικά δεδομένα;
Χρήστος Τσόλκας: «Η επιβολή διακρίσεων διώκεται…»
«Καλό θα είναι οι πολιτικοί πριν μιλήσουν, να ρωτούν τους επαΐοντες σχετικά με αυτό που πρόκειται να πουν. Εξάλλου για αυτό έχουν τις στρατιές των συμβούλων, τους οποίους προφανώς δεν συμβουλεύονται.
Με ποιο τρόπο θα ζητήσει ο καταστηματάρχης να πληροφορηθεί ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα του υποψηφίου πελάτη του; Μήπως θα ανατεθούν στον καταστηματάρχη αστυνομικά καθήκοντα;
Ας μην ξεχνάμε ότι ο εμβολιασμός δεν είναι υποχρεωτικός αλλά προαιρετικός, συνεπώς ουδείς υποχρεούται να ανακοινώνει τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα του και ουδείς δικαιούται να ερωτήσει σχετικά.
Εξάλλου από τις απαρχές του ελληνικού κράτους ισχύει η αρχή της ισότητας και μάλιστα είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη. Η τυχόν παραβίαση της αρχής της ισότητας και η επιβολή διακρίσεων διώκεται ποινικά με πλέγμα διατάξεων.
Κλείνοντας, εάν ο καταστηματάρχης ήταν πελάτης μου, θα τον συμβούλευα να μην διανοηθεί να πράξει κάτι τέτοιο».
* Ο Χρήστος Τσόλκας είναι δικηγόρος.
Βασιλική Ντζελβέ: «Υπερισχύει το δημόσιο συμφέρον»
«Από τη στιγμή που τίθεται το μείζον ζήτημα της δημόσιας υγείας, νομίζω ότι είναι ξεκάθαρα τα πράγματα. Κάθε άνθρωπος, βεβαίως, έχει δικαίωμα να διαθέτει το σώμα του όπως θέλει, βάσει συντάγματος. Οταν, όμως, τίθεται θέμα δημόσιας υγείας και η επιλογή που θα κάνει κάποιος έχει συνέπειες για τον διπλανό του, το λέω απλά, καθώς και για τη δημόσια υγεία, γιατί να μην έχει ο καταστηματάρχης τη διακριτική ευχέρεια να επιλέξει; Αν μπει στο κατάστημά του ένας ανεμβολίαστος και μεταδώσει τον ιό, θα γίνει αιτία θα κλείσει το κατάστημα.
Δεν θεωρώ ότι τίθεται θέμα προσωπικών δεδομένων επειδή θα ζητείται από τον πελάτη το πιστοποιητικό εμβολιασμού, γιατί είναι κάτι που αφορά σοβαρό θέμα δημόσιας υγείας, αφορά το δημόσιο συμφέρον, το οποίο υπερισχύει. Μ’ αυτό τον τρόπο, ένας καταστηματάρχης προστατεύει την επιχείρησή του αλλά ταυτόχρονα προστατεύει και το αγαθό της δημόσιας υγείας».
* Η Βασιλική Ντζελβέ είναι δικηγόρος.
Γρηγόρης Δανελάτος: «Oταν η συλλογική ευθύνη υπερβαίνει το ατομικό δικαίωμα»
«Η μέριμνα για την δημόσια υγεία αποτελεί συνταγματική υποχρέωση του Κράτους στα πλαίσια της οποίας οφείλει, μεταξύ άλλων, να λαμβάνει τα απαραίτητα μέτρα για την πρόληψη της διάδοσης και την καταπολέμηση μεταδοτικών ασθενειών, οι οποίες συνιστούν σοβαρό κίνδυνο για την δημόσια υγεία. Στα μέτρα αυτά εντάσσεται, για παράδειγμα, και ο εμβολιασμός νηπίων και παιδιών, ο οποίος διενεργείται με σκοπό την προστασία της υγείας, συλλογικώς και ατομικώς, από τις ασθένειες καθώς και την βαθμιαία εξάλειψή τους. Το μέτρο του εμβολιασμού καθ’ αυτό συνιστά σοβαρή μεν παρέμβαση στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας και στην ιδιωτική ζωή του ατόμου, πλην όμως συνταγματικώς ανεκτή υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις: (α) ότι προβλέπεται από ειδική νομοθεσία, υιοθετούσα πλήρως έγκυρα και τεκμηριωμένα επιστημονικά, ιατρικά και επιδημιολογικά πορίσματα στον αντίστοιχο τομέα (β) ότι παρέχεται η δυνατότητα εξαίρεσης από τον εμβολιασμό σε ειδικές ατομικές περιπτώσεις για τις οποίες αυτός αντενδείκνυται. Η ως άνω παρέμβαση, εφόσον κρίνεται αναγκαία, σύμφωνα με τεκμηριωμένα επιστημονικά δεδομένα, αναγκαία και πρόσφορη για την όσο και των τρίτων προστασία της υγείας τόσο και των ίδιων των εμβολιασμένων (λ.χ. ατόμων που δεν επιτρέπεται για ιατρικούς λόγους να εμβολιαστούν) δεν είναι δυσανάλογη για την επίτευξη του αναφερόμενου ως άνω συνταγματικού δημοσίου σκοπού. Τα ως άνω έχουν κριθεί από πλείστες δικαστικές αποφάσεις, με τρανταχτά παραδείγματα εισαγγελικές αποφάσεις, βάσει των οποίων έγινε μετάγγιση αίματος σε ανήλικα παιδιά για να σωθεί η ζωή τους παρά την αντίθετη άποψη γονέων, ανηκόντων σε συγκεκριμένη θρησκευτική οργάνωση (Μαρτύρων του Ιεχωβά). Ορθώς λοιπόν και σύμφωνα με τα ως άνω ο πρωθυπουργός άφησε «ανοικτό παράθυρο» για την δυνατότητα απαγόρευσης εισόδου μη εμβολιασμένων πελατών στην εστίαση και με την επισήμανση ότι κανείς, όπως τόνισε, δεν θα μπορεί να απαγορεύσει σε ένα μαγαζάτορα της εστίασης να λέει, ότι στο μαγαζί του θα δέχεται μόνο εμβολιασμένους. Είναι προφανέστατα θέμα συλλογικής ευθύνης, που υπερβαίνει το ατομικό δικαίωμα του καθενός στον μη εμβολιασμό του.
Τελειώνοντας θα ήθελα να μάθω την γνώμη των «αρνητών» για το αν ο Φράνκλιν Ντελέινο Ρούζβελτ, που έπασχε από πολιομυελίτιδα με αποτέλεσμα να τον αφήσει ημιπαράλυτο, θα δεχόταν να κάνει το εμβόλιο κατά της πολιομυελίτιδας ή θα είχε αντιρρήσεις για κάποιες παρενέργειες που μπορεί να έχει το συγκεκριμένο εμβόλιο…
Η απάντηση ανήκει στους αρνητές των εμβολίων κατά του covid – 19, που κατά πάσα πιθανότητα δεν έχουν χάσει κάποιον δικό τους άνθρωπο από την ύπουλη – θανατηφόρα ως επί το πλείστον – ασθένεια».
* Ο Γρηγόρης Δανελάτος είναι δικηγόρος.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
