Θησαυρός 30.000 δίσκων! – Στην «Π» ο Αιγιώτης εκτιμητής και έμπορος σπάνιων δίσκων βινυλίου ΦΩΤΟ

«Εχω ένα δίσκο που πριν από χρόνια, τον αγόρασα 1.700 € και σήμερα κοστίζει πάνω από 7.000 €», αναφέρει μιλώντας στην «Π» ο Παναγιώτης Μιχαλόπουλος

δίσκων

Τι είναι το βινύλιο και η συλλογή του;

Εμμονή στον ανώτερο αναλογικό ήχο, απογείωση του hi-fi συστήματος ήχου, φετίχ για τα εξώφυλλα και τα ένθετά τους που αποτελούν έργα τέχνης, ιεροτελεστία για μια ακρόαση που οφείλεις να της αφιερώσεις χρόνο και προσοχή;

Θέλοντας να μάθω περισσότερα για τους δίσκους βινυλίου, που εδώ και χρόνια έχουν επιστρέψει ως αντικείμενα αξίας, ανταλλαγής και μεγάλης ζήτησης, είχα τη χαρά να μιλήσω με έναν έμπειρο -με ειδικές γνώσεις- συλλέκτη που δραστηριοποιείται επαγγελματικά στην Αθήνα περισσότερα από 25 χρόνια στο «εμπορεύεσθαι» με θετικό πρόσημο.

Ο Παναγιώτης Μιχαλόπουλος με καταγωγή από τις Καμάρες είναι ένας επιφανής εκτιμητής και έμπορος σπάνιων δίσκων βινυλίου. Οι διαδικτυακές του υπηρεσίες διατρέχουν σε δίκτυα δισκοπωλών και μεγάλων συλλεκτών ανά τον κόσμο για να βρουν τους σπάνιους δίσκους που αναζητούν οι πελάτες του. O ίδιος που δηλώνει λάτρης των Iron Maiden και της μέταλ μουσικής, με ταξίδεψε σε αλλοτινές εποχές θέτοντας ως σημείο αναφοράς το βινύλιο για να φτάσουμε στο σήμερα που φαντάζει μάλλον αισιόδοξο αναφορικά με την παραγωγή δίσκων.

-Πώς ξεκινήσατε ως συλλέκτης βινυλίου; Τι τράβηξε το ενδιαφέρον σας εκεί;

Οταν λέμε ότι κάποιος είναι συλλέκτης βινυλίων, το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό είναι ότι συλλέγει μουσική. Αρχισα από μικρός να ακούω ελληνικό ροκ και χέβι μέταλ -ένα μοναδικό είδος για μένα μουσικής- που ξεκίνησε να εξελίσσεται τις τελευταίες δεκαετίες. Στη συνέχεια έγινε χόμπι που άρχισε από την αγάπη μου για τη συγκεκριμένη μουσική.

δίσκων

Ο συλλέκτης, που δεν επιθυμεί να επιδεικνύεται το πρόσωπό του

-Ασχολείστε πλέον με το ηλεκτρονικό εμπόριο. Πώς ξεκίνησε αυτή η δραστηριότητα;

Για να αγοράσεις βινύλια για τη συλλογή σου, πρέπει να αρχίσεις να τα πουλάς. Εψαχνα για εκδόσεις από άλλες χώρες και κάποιοι ξένοι έψαχναν για ελληνικές εκδόσεις. Υπάρχουν πολλές πλατφόρμες, όπως το e-bay που δίνουν τη δυνατότητα σύγκρισης και ιδανικής επιλογής για τα διαθέσιμα χρήματα. Υπήρχε αρχικά μία έκδοση των Iron Maiden –που είναι και το αγαπημένο μου συγκρότημα- που είχε κυκλοφορήσει μόνο στη Χιλή (Λατινική Αμερική) και επικοινώνησα με το συγκεκριμένο συλλέκτη, οπότε ξεκίνησε ως χόμπι.

-Πώς το χόμπι έγινε επάγγελμα;

Αυτό εξελίχθηκε στη συνέχεια και ως επάγγελμα. Παράλληλα με την κύρια δουλειά μου που ήταν το εμπόριο, έκανα και εμπόριο δίσκων με το σκεπτικό να παίρνω πράγματα για τη δική μου συλλογή φθηνότερα, να έχω πρόσβαση σε εταιρείες, να βρίσκω περιορισμένες εκδόσεις, να αγοράζω πράγματα για φίλους μου και όσο περνούσαν τα χρόνια, αυτό εξελίχθηκε θετικά. Στα χρόνια της κρίσης έκανα μια επένδυση αγοράζοντας πολλά βινύλια, τα ανέβασα στα συγκεκριμένα site πωλήσεων και πήγα πολύ καλά.

-Με ποιους πελάτες ή συλλέκτες από άλλες χώρες συνεργάζεσαι;

Οι πελάτες μου είναι απ’ όλο τον πλανήτη. Να φανταστείτε ότι ακόμη και σε χώρες του ισλαμικού καθεστώτος έχω στείλει βινύλια.
δίσκων
-Υπάρχουν αρκετοί που ισχυρίζονται ότι έχουν τη μεγαλύτερη συλλογή δίσκων στον κόσμο. Εσύ τι θα έλεγες; 

Δεν μπορώ να με κατατάξω στους μεγαλύτερους συλλέκτες δίσκων. Εχω όμως πρόσβαση στις μεγαλύτερες συλλογές δίσκων στον κόσμο και αυτό μου δίνει ένα πλεονέκτημα απέναντι στους ανταγωνιστές μου. Εχω, βέβαια, στην κατοχή μου έναν σημαντικό αριθμό δίσκων, αλλά επιπλέον έχω σχέσεις με πάρα πολλούς άλλους εμπόρους σε όλον τον κόσμο, με αποτέλεσμα να μπορούμε να βρούμε σχεδόν τα πάντα. Στην Ελλάδα είχα ακούσει ότι ο Γ. Πολυχρονίου όντας στα νιάτα του και ραδιοφωνικός παραγωγός, πέρα από το χόμπι του είχε από τις μεγαλύτερες δισκοθήκες.

-Και η προσωπική σου συλλογή;

Η προσωπική μου συλλογή είναι μία ικανοποιητικά μεγάλη συλλογή. Εχει πάνω από 30.000 βινύλια.

-Πόσο θεωρείς ότι αξίζει ένα βινύλιο;

Η αξία ενός αντικειμένου είναι καθαρά προσωπική υπόθεση. Ανάλογα με την ζήτηση, ανάλογα με το πόσο είναι διατεθειμένος να πληρώσει κανείς. Ενδιαφέρεσαι για ένα και μοναδικό σπάνιο δίσκο που τον κατέχει ένας ή δύο και μόνο σε ολόκληρο τον πλανήτη. Εχω ένα δίσκο που πριν από χρόνια, τον αγόρασα 1.700€ και σήμερα κοστίζει πάνω από 7.000€. Αν αποφασίσω να τον πουλήσω, θα ξεκινήσω από τη συγκεκριμένη τιμή και αμέσως θα έχω προσφορές.

-Τι ήταν αυτό;

Ενα σιγκλάκι από τους Iron Maiden σε σχήμα του εξωφύλλου, δηλ. το βινύλιο δεν είναι στρογγυλό και παρουσιάζεται σε έκδοση uncut (πριν κοπεί). Θεωρείται ότι υπάρχει μόνο σε 8-10 κομμάτια σε όλο τον πλανήτη.

-Ποιοι είναι κατά τη γνώμη σου οι ομορφότεροι δίσκοι βινυλίου που έχουν κυκλοφορήσει;

Είναι καθαρά υποκειμενικό. Είναι τι αρέσει προσωπικά στον καθένα. Θυμάμαι το συγκρότημα των «Πολ» του Κ. Τουρνά που είχε κυκλοφορήσει εκείνη την εποχή το δίσκο του μέσα σε ένα ταγάρι, κάτι το πολύ ιδιαίτερο. Εκείνο ακόμη που μου έχει κάνει εντύπωση ήταν ότι είδα το αγαπημένο μου συγκρότημα να βγάζει σε πίξελ βινύλιο, δηλαδή το εξώφυλλο του άλμπουμ να είναι τυπωμένο πάνω στο δίσκο.

-Τα αυθεντικά εξώφυλλα είναι τόσο σημαντικά για τους συλλεκτικούς δίσκους;

Για να είναι μια κυκλοφορία πραγματικά συλλεκτική πρέπει να είναι ολοκληρωμένη. Με τα αυτοκόλλητα που πιθανόν να έχει, με τα ένθετα, τα εσώφυλλα, τα πάντα. Η κατάσταση του βινυλίου πρέπει να είναι προσεγμένη. Ο δίσκος να είναι καθαρός χωρίς σκισίματα και γδαρσίματα. Όλα αυτά παίζουν ρόλο και στην τιμή που θα το πουλήσεις ή θα το αγοράσεις.

-Θεωρείς ότι το βινύλιο γνωρίζει την πραγματική του αναβίωση σήμερα;

Το να κρατάς στα χέρια σου ένα βινύλιο, είναι ένα βίωμα. Διαβάζεις τους στίχους, διαβάζεις τις σημειώσεις που πιθανόν να έχει μέσα το ένθετο, βλέπεις το εξώφυλλό του, το εσώφυλλό του, το ακούς. Σε ένα βινύλιο ακούγεται καλύτερα, ο ήχος είναι πιο ποιοτικός, πιο δυναμικός και πιο ζεστός. Ακούγονται καθαρά όλα τα όργανα, όλες οι αρμονίες και μπορώ να σας πω ότι η μέταλ μουσική είναι τέχνη, μια «ακραία» μορφής έκφραση, μια ακραία μουσική από τα συναισθήματα που θα σου δημιουργήσει την ποίηση που θα διαβάσεις, από το νόημα των στίχων που θα ενστερνιστείς.

-Ποιο προβλέπεις πως θα είναι το μέλλον του ως μορφή υλικού φορέα για τη μουσική;

Αυτή η δεκαετία θεωρώ ότι θα συνεχίσει σε αυτούς τους ρυθμούς. Το θετικό είναι ότι τα τελευταία 3 χρόνια, ξεκίνησαν πάλι τα εργοστάσια να βγάζουν «πρέσες» για την κατασκευή των βινυλίων. Οπότε οι εταιρείες δεν επενδύουν χρήματα βλέποντας ότι για την επόμενη δεκαετία, δεν θα υπάρξει βινύλιο. Πιστεύω ότι θα σταματήσει έτσι το να πληρώνεις κάτι πολύ ακριβά για να το αποκτήσεις. Δηλαδή για να αγοράσεις ένα βινύλιο με 4ψήφιο νούμερο, αυτό θα ελαττωθεί κατά πολύ.

-Ποιες συμβουλές θα έδινες στους συλλέκτες ώστε να αποθηκεύουν καλύτερα και να μεριμνούν για τη συντήρησή τους;

Υπάρχει μεγάλη βιβλιογραφία για το συγκεκριμένο θέμα. Υπάρχουν βιντεάκια στο youtube, πώς να καθαρίζεις τα μεταχειρισμένα βινύλια, πώς να τα φυλάς, τι προστατευτικές θήκες να αγοράζεις. Μια μικρή έρευνα να κάνει ο καθένας, θα βρει τις καλύτερες απαντήσεις. Αυτό που μετράει κυρίως είναι να ακούμε τα βινύλιά μας και να τα προσέχουμε. Το να αποθηκεύεις ένα βινύλιο, χωρίς να το χρησιμοποιείς, το χαλάει. Το βινύλιο πρέπει να το παίζεις.