Άννη Ονουφρίου: “Ο,τι ονειρεύεσαι δεν έρχεται περιμένοντας”

Εντονες μνήμες από τα παιδικά σας χρόνια; Ονειρο της μικρής Αννης ήταν…

Στέρεα βουνά, γλυπτά από πέτρα, ποτάμια με παγωμένα νερά, δροσιά, άγρια φύση, πολυπληθές συγγενικό περιβάλλον από αγαπημένους ανθρώπους που όταν μεγάλωσα κατάλαβα πόσο σπουδαίοι ήσαν. Αγάπη, φροντίδα, αφοσίωση, προστασία που όμως διακόπηκε απότομα, ιστορίες που μιλούσαν για μπέσα, αξιοπρέπεια, λεβεντιά, δύναμη…

Στα παιδικά χρόνια έβλεπα μπροστά μου τον πλατύ δρόμο της ζωής μου. Ονειρεύτηκα να πλημμυρίζεται από ομορφιά, αισθητική, έμπνευση, αγάπη, και όλες τις χαρές που ήξερα ότι θα δημιουργήσω εγώ, με το δικό μου δυναμικό.

Στην Πάτρα πότε και πώς βρεθήκατε;

Στην Πάτρα ήρθα στην ηλικία των 18 ετών, για να σπουδάσω στο Βιολογικό Τμήμα του Πανεπιστημίου της. Παρέμεινα στην πόλη για την εκπόνηση της διδακτορικής μου διατριβής στη Βιοχημική Γενετική. Εδώ και πολλά χρόνια εργάζομαι στη θέση του επιστημονικού υπευθύνου του Βιοχημικού Εργαστηρίου του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της πόλης μας.

Βιολογία από τη μια, μουσική-τραγούδι από την άλλη. Ακούγεται περίεργος ο συνδυασμός του γήινου με το καλλιτεχνικό…

Εχω έναν απόλυτο σεβασμό και υπακοή στους φυσικούς νόμους που διδάχθηκα, που αφορούν στη διαχείριση όλων των καθημερινών πρακτικών της ζωής μας και της ύλης γενικότερα. Ευγνώμων στη συγκυρία που με έφερε να εργασθώ με τις γνώσεις που κατέκτησα στο Βιοχημικό Εργαστήριο. Δούλεψα με αγάπη επιδιώκοντας τις καλύτερες υπηρεσίες σε όλους τους αποδέκτες της δουλειάς μας.

Ομως ο νοητικός – συναισθηματικός μας κόσμος χρειάζεται την δική του διαχείριση και τροφοδοσία, ειδάλλως κάτι θα λείπει από το «ευ ζην».

Με σεβασμό στη φύση μου και με ελευθερία, άφησα να εκφραστούν οι δικές μου ψυχικές κυμάνσεις, με το πλουσιότερο μέσο εκδήλωσης και μετάδοσης συναισθημάτων, που είναι η μουσική. Ευλογημένες στιγμές αυτές των συνεργασιών μου με τους φίλους μουσικούς, καθώς και αυτές του συντονισμού με τους ακροατές που τιμούν με την παρουσία τους τις εμφανίσεις μου!

Γνώσεις, εμπειρία και ηθική ικανοποίηση κερδίζω από κάθε διαφορετικό ρόλο, που αλληλεπιδρώντας μεταξύ τους με ισορροπούν και διατηρούν τον εσωτερικό μου ρυθμό.

Η οικογένεια πότε μπήκε στη ζωή σας και πώς διαχειριστήκατε τους ρόλους σας; Σηκώσατε ποτέ τα χέρια ψηλά;

Η οικογένεια μπήκε στη ζωή μου πολύ νωρίς. Απαρέγκλιτη η απόλυτη προτεραιότητα σε αυτήν, χωρίς επιλογές και διλήμματα. Ανάμεσα σε αυτά που ενστερνίστηκα από το οικογενειακό μου περιβάλλον είναι η φράση που κάποτε με παίδευε πολύ να κατανοήσω: «Δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω». Αληθεύει! Με αυτό τον τρόπο διαχειρίστηκα τους ρόλους που η ίδια δημιούργησα. Οχι, δεν σήκωσα ποτέ τα χέρια ψηλά. Οχι, δεν είναι εύκολο.

Σε μια πόλη που δεν ήταν γενέτειρά σας, πώς ήταν ο «δρόμος» για τις δύο ενασχολήσεις σας;

Δεν μπορώ να ξέρω πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν δραστηροποιούμην στη γενέθλια πόλη μου και ήμουν πλαισιωμένη από μία κραταιά οικογένεια. Στην ψυχή μου, ωστόσο, δεν έχω κρατήσει καμία διάκριση εις βάρος μου. Από τη θέση αυτή ευχαριστώ την πόλη που με φιλοξένησε, με αγκάλιασε, ώστε να ενσωματωθώ και να ριζώσω σε αυτήν.

Ποια η πυξίδα που σας οδηγεί στη ζωή και ποιοι οι στόχοι σας;

Πυξίδα στη ζωή μου είναι οι αξιακοί κώδικες που μου κληροδοτήθηκαν από την προηγούμενη γενιά και διαμορφώθηκαν στη συνέχεια από τις δικές μου αναζητήσεις.

Στόχος μου, η συνεχής μελέτη σε γνωσιακά πεδία αυτο-εξέλιξης που θα αφήνει το αποτύπωμα και την ενέργειά της σε ό,τι καταπιάνομαι.

Σε εμπόδια και αντιξοότητες, πώς αντιδράτε;

Αντιδρώ με την εμπιστοσύνη της νομοτέλειας, και τη σιγουριά του «κάθε εμπόδιο για καλό». Ο,τι αντίξοο παρουσιάζεται είναι διδακτικό, και ο λόγος που συμβαίνει είναι γιατί θα το διαδεχθεί, το καλύτερο!

Μεγάλο σας όνειρο που βρίσκεται σε αναμονή;

Ιδιο με αυτό των παιδικών μου χρόνων. Δεν θα χρησιμοποιήσω όμως τη λέξη αναμονή, γιατί τίποτα από όσα ονειρευόμαστε δεν έρχεται αναμένοντας. «Συν Αθηνά και χείρα κίνει»! Ονειρεύομαι ζωή γεμάτη φως, αγάπη, δημιουργία, ομορφιά, χαρά και έκσταση που εκπέμπονται από το δυναμικό και τις προσπάθειές μας και επιστρέφουν ξανά και ξανά σε ένα διαρκές ταξίδι ανθρώπινης επικοινωνίας, συντονισμού και ανταλλαγής! Η μουσική έχει σοβαρό λόγο σε αυτό!