Ο παππούς Σταμάτης και ο θείος Λάκης
Ο συντάκτης της «Π» Κωνσταντίνος Λαμπρόπουλος γράφει με αφορμή το αφιέρωμα για τα γενέθλια του ΣΕΚΕ
«Ποτέ δεν πρέπει οι Ελληνες να πολεμούν μεταξύ τους…».
Πόσα σοφά αλήθεια τα λόγια του Αγέλαου. Υπάρχει Έλληνας που να διαφωνεί μαζί του;
Γιατί, όµως, δεν τον ακούμε; Γιατί δεν εισακούστηκε το διαχρονικό μήνυμα του στρατηγού της Αιτωλικής Συμπολιτείας κατά τη σκοτεινή περίοδο 1944-1949; Αφού ο σερ Ουίνστον και ο «μεγάλος πατερούλης» Ιωσήφ είχαν ήδη μοιράσει την Ευρώπη πάνω σε μια χαρτοπετσέτα (και η Ελλάδα ήταν στο 90-10% υπέρ των Βρετανών), τι θέλαμε αλήθεια και βγάλαμε τα μάτια μας μόνοι μας;
Γιατί κάπως έτσι χάσαμε την Κύπρο και τη βόρεια Ηπειρο! Και το κυριότερο: Είδαμε αδερφό να πολεμάει αδερφό. Και να σκοτώνει αδερφό! Ναι, κάθε ελληνικό σπίτι έχει από μια τέτοια ιστορία να πει.
Ο παππούς από τη μια πλευρά. Σταμάτιος Σούτης. διοικητής στο Δ΄ ΑΤ Αστυνομία πόλεως. Το στέμμα στο πηλίκιο. Και ο γαμπρός του από την άλλη πλευρά. Ο θείος Λάκης Βουγιουκλάκης, τμηματάρχης στην πάλαι ποτέ κραταιά Πειραϊκή-Πατραϊκή. «Καθημερινή», «Εστία» και «Βραδυνή» ο ένας στα κυριακάτικα τραπέζια της οικογένειας, «Αυγή» και «Νέα» ο άλλος.
Κι όµως! Και οι δύο σέβονταν την άλλη άποψη και κατανοούσαν τις ανθρώπινες αδυναμίες, τα πάθη και τις ματαιότητες αυτής της σύντομης ζωής. Τον πρώτο δυστυχώς δεν τον πρόλαβε ο γράφων. Από τον δεύτερο, αντίθετα, πήρε πολλά στοιχεία. Κανείς δεν είχε το απόλυτο δίκιο, κανείς δεν είχε το απόλυτο άδικο. Κι εκεί στα μέρη της πλατείας Ελευθερίας, της «Κοκκινιάς» της Πάτρας, η συνύπαρξη δεν ήταν εύκολη υπόθεση, ειδικά στο ζενίθ του Ψυχρού Πολέμου.
Οµως η αγάπη υπερτερεί! Γιατί η περίφημη ασβεσταριά του Σάββα του Ιωαννίδη και τα σπίτια της κυρα-Ρόης, της κυρα-Δέσποινας και τόσων άλλων αγίων γυναικών εκείνης της εποχής, τους χωρούσαν όλους. Δεξιούς και Αριστερούς. Ελλαδίτες, Πόντιους και πάνω από όλα ποδοσφαιρόφιλους. Ήταν τα χρόνια που στις γειτονιές γνώριζε ο ένας τον άλλον, οι εποχές που κοιμόσουν ακόμη με ανοικτά πορτοπαράθυρα…
Ποιος κομμουνιστικός κίνδυνος αλήθεια; Πιο πολύ κινδύνευες από το ροχαλητό του γείτονα!
Και κάπως έτσι το στέμμα έσωσε πολλές φορές το σφυροδρέπανο. Και σίγουρα συνέβη και το ίδιο και από την άλλη πλευρά…
Ούτως ή άλλως, η Ιστορία έγραψε. Χρειάστηκαν μόλις 74 χρόνια για να ξεκαθαρίσει το ποια ιδεολογία θα επικρατούσε στον πλανήτη…
Και στο τέλος ο Αγέλαος δικαιώθηκε, έστω κι αν δεν το έμαθε ποτέ. Μέχρι την επόμενη φορά, βέβαια, που θα ξανατσακωθούμε. Κάτι, όμως, που δεν πρέπει να συμβεί ποτέ.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
