Η απάντηση του Υπουργού και τα ζητήματα

H NEA τοποθέτηση του υπουργού Υποδομών δεν αφήνει περιθώρια για μαξιμαλιστικές διεκδικήσεις. Το νέο τρένο θα φθάσει στη Πάτρα μέσω μιας διαδρομής που δεν θα είναι πλήρως υπογειοποιημένη, αλλά τουλάχιστον στην κυρίως πόλη η διαδρομή θα είναι υπόγεια.

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ σημαντικό, αλλά δεν είναι βέβαιο ότι έχει διασφαλιστεί: Δεν έχει υπάρξει έγκριση από τις Βρυξέλες, μέχρι τώρα. Αλλωστε το τελικό σχέδιο της χάραξης είναι αντικείμενο του περίφημου «ανταγωνιστικού διαλόγου» των εργοληπτών που ανταποκρίθηκαν στη σχετική πρόσκληση της πολιτείας, μια διαδικασία που θα οριστικοποιήσει τα κόστη και τις τεχνικές λεπτομέρειες του ελλείποντος τμήματος του έργου.

ΘΕΛΟΥΜΕ να πιστεύουμε ότι η ΕΕ θα αποδεχθεί τη σκοπιμότητα της υπογειοποίησης, για μια πόλη με 200.000 κατοίκους που διατηρεί ιστορικά και πρακτικά το δικαίωμα να μην αποκοπεί καταστροφικά από το υπόγειο μέτωπό της.

ΠΟΣΟ θα διαρκέσει η αναστάτωση των εργασιών στο πολεοδομικό συγκρότημα της Πάτρας και ποιες συνέπειες θα έχει στην καθημερινότητα των πολιτών; Θα το δούμε στην πράξη. Η εμπειρία λέει ότι κανείς δεν πρέπει να παίρνει όρκο για τέτοια ζητήματα, στην Ελλάδα ιδίως, πολλώ δε μάλλον από τη στιγμή που το υπέδαφος της κυρίως πόλης είναι τέρα ινγκόγκνιτα και ενδεχομένως εγκυμονεί εκπλήξεις. Ενα δεύτερο σημείο αφορά τη νότια έξοδο της πόλης και τις συνοικίες της: Θα φορτωθούν εκείνες αυτό που θα αποφύγει το κέντρο και η βόρεια πλευρά; Ενα τείχος, δηλαδή, που θα τις αποκόπτει από τη θάλασσα;

ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ να έχει βρει η νότια Πάτρα τους συνηγόρους της, και μάλλον διαβιοί αμέριμνη, εθισμένη στην ιδέα της υποχρεωτικής υποβάθμισής της. Ομως εγείρεται ζήτημα νέας πολεοδόμησης, καθώς η μετατροπή του Λαδόπουλου σε διοικητήριο ανοίγει νέες προοπτικές στη χρήση γης, στον άξονα προς το νέο λιμάνι.

ΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ αυτά πρέπει επειγόντως να εξεταστούν από την αυτοδιοίκηση, η οποία βέβαια περί άλλα τυρβάζει, κατά παράδοση.