Κακό του κεφαλιού μας
Του Κωνσταντίνου Μάγνη, Διευθυντή Σύνταξης της εφημερίδας «Πελοπόννησος».
Χωθήκαμε και εμείς στο πλήθος των πολιτών που εναντιώνονται στις νέες ταυτότητες. Όχι πως ανησυχούμε πως χάρη στο τσιπάκι θα μας εντοπίζει κανείς- αν και είναι αρκετά χρήσιμο αυτό, αν λάβεις υπόψη σου κάποιους κολλιτσίδες γνωστούς- αλλά τασσόμαστε υπέρ της παλιάς ταυτότητας διότι η φωτογραφία μας δείχνει με περισσότερα μαλλιά. Μάλλον, με μαλλιά, για να απλουστεύουμε. Ειδικά η πρώτη, που είχαμε εκδώσει ως μαθητές στη Γ’ Λυκείου. Κρίμα που χρειάστηκε να την αλλάξουμε. Μας είχαν μετρήσει και στο σωστό ύψος. Την τελευταία φορά κάτι είχε πάθει η μεζούρα του αστυνομικού και μας βρήκε ενάμιση πόντο κοντύτερους. Εκτός αν την πρώτη φορά είχαμε πάει στο αστυνομικό τμήμα με τις γόβες.
Διαβάσαμε ότι ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, που εκ της θέσεώς του είναι εντεταλμένος να ασχολείται με τις ευαισθησίες του συνόλου των πιστών, πράγμα αρκετά άχαρο γιατί υπάρχει πολλή φαντασία και ανησυχία στον χώρο, έσπευσε να μας διαβεβαιώσει ότι δεν πρέπει να αναστατωνόμαστε με το ζήτημα των νέων ταυτοτήτων.
Η Εκκλησία παρακολουθεί την κατάσταση. Συνεπώς, αν ανακατευθεί κανένα ύποπτο, χθόνιο και υποχθόνιο στοιχείο, θα ενημερωθούμε αρμοδίως, στο κήρυγμα της Κυριακής ή με κάποια εγκύκλιο, από αυτές που βγαίνουν σε πολυτονικό, με ψιλές και δασείες, τις οποίες ως γνωστόν οι πιστοί τις παίζουν στα δάχτυλα, κατέχοντας τον θρυλικό Τζάρτζανο λεπτομερώς, ως προς την πρόβλεψη ποιο φωνήεν δασύνεται και ποια κατάληξη περισπάται, όπως και τι συμβαίνει μεταξύ μακρού και βραχέος και μεταξύ βραχέος και άλλου βραχέος ή μεταξύ μακρού και άλλου μακρού, χώρια τα δίχρονα, που μια ζωή το έπαιζαν δίπορτο και εξαιτίας τους μας προέκυψε το πεταχτό αριστερό αυτί, που δεν οφείλεται σε γενετική παραφωνία ή σε τσαλάκωμα του πτερυγίου κατά την κύηση, αλλά σε μαθησιακές παρασπονδίες τις οποίες ο δάσκαλος χειριζόταν με πρακτικά μέσα.
Λέγαμε όμως για τις ταυτότητες και για τον Αρχιεπίσκοπο, ο οποίος καιροφυλακτεί ως άγρυπνος φρουρός ως προς τις παγίδες που μας στήνουν η γραφειοκρατία και η εισβολή της τεχνολογίας στην κρατική μηχανή. Τις προάλλες εκδώσαμε πιστοποιητικό εγγυτέρου συγγενούς και μια ληξιαρχική πράξη θανάτου. Ηταν ασφαλές, άραγε; Τι λέει η Ιερά Σύνοδος, η οποία φανταζόμαστε ότι τα εξετάζει αυτά με τη δέουσα σοβαρότητα που διέπει και την ίδια και τα επίμαχα αντικείμενα. Είναι γνωστό ότι ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες. Δεν έχει βγει τυχαία η παροιμία αυτή.
Και δεν είναι παροιμία: Κατά κυριολεξία πρέπει να την εννοήσουμε, με τόσα που έχουν δει τα μάτια μας τελευταία, και ιδιαίτερα με εκείνο το 666 που πασχίζει να μπει στη ζωή μας εδώ και μια 20ετία. Δεν θέλει πολύ να γίνει καμιά ματσολιά, και ο βελζεβούλης να αρχίσει να μας στέλνει προσκλήσεις και μηνύματα με σύστημα παραπλήσιο του 112, με έναν τέτοιο κολασμένο ήχο που θυμίζει τις κιθαριές του Ρόμπερτ Φριπ στο 21th Century Schizoid Man των Κινγκ Κρίμσον. Και μόνο τη φάτσα του Φριπ να δεις και το εξώφυλλο του δίσκου, φεύγεις για διαδήλωση έξω από την Αστυνομική Διεύθυνση, η οποία έχει γίνει στρατηγείο του εωσφόρου, με αστυνομικούς που φωτογραφίζουν τους πιστούς με ψηφιακά εργαλεία, και όλα αυτά τα α κείθε μπλομ που μεθοδεύουν αναρρίχηση κοριών στις συνειδήσεις μας, όμοια με τον ψύλλο που χυμάει πάνω στο τρίχωμα του σκύλου σαν κασκαντέρ.
Τον νου μας στον Αρχιεπίσκοπο λοιπόν. ¨Η στο Μακελειό. Ή ο ένας ή ο άλλος, θα μας ενημερώσουν.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
